Biała koszulka, czerwona od mego krwawiącego nosa. Śpię, a ty chodzisz na paluszkach. Skradasz się, choćby nikt nie patrzył. Myślisz, że jesteś takim kryminalistą. Siniaki na mych kolanach są dla ciebie. Nie mów dziękuję ani proszę. Robię co chcę, kiedy zechcę. Moja dusza? Jasne iż jest cyniczna.
Więc jesteś twardzielem. Naprawdę podobają mi się szorstcy faceci, wciąż mi ich za mało. Z zawsze z wypiętą klatą. Ja jestem tym złym typem. Tą, zasmucającą twoją mamę. Tą, która doprowadza twą dziewczynę do szału. Tą, która może uwieść twego ojca. Ja jestem tą złą, ha!
Ja jestem tą złą.
Lubię, kiedy przejmujesz kontrolę, nawet jeśli wiesz, że nie. Weź mnie, pozwolę odegrać ci tę rolę. Będę twoim zwierzaczkiem. (Moja mama lubi śpiewać ze mną, ale ona nie zaśpiewa tej piosenki. Jeśli przeczyta cały tekst, będzie współczuć facetom, których znam.)
Jestem dobra wyłącznie w byciu złą, złym
(Lubię, gdy się wściekasz. Chyba cieszę się, że jesteś sam. Powiedziałeś, że ona się mnie obawia? Cóż, w sumie nie wiem o co jej chodzi. Ale może dlatego, że pachnę twoją wodą kolońską.)
Ja jestem tą złą. Jestem tą złą. Złym, zły typem. Jestem zła.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
