Foldery
09:531 plaga: Krew (Wj 7, 14-25)
720p
07:072 plaga: Żaby (Wj 7,26-8,11)
720p
07:023 plaga: Robactwo (Wj 8, 12-15)
720p
![Biblia nie jest podręcznikiem przeznaczonych dla ciekawskich szukających odpowiedzi na pytanie: co się kiedyś stało? Biblia rzuca światło na naszą teraźniejszość i na naszą przyszłość. Biblia woła o nawrócenie, o słuchanie Boga wyzwoliciela, o podążanie za Jego głosem, bo nasze zbawienie znajduje się tylko w Jego imieniu Haszem. To jest pierwsze przykazanie Biblijne: Słuchaj! (w dwóch znaczeniach tego słowa: usłysz i wykonaj!). W sumie nic prostszego, wystarczy być człowiekiem dobrej woli.
Mamy kontrprzykład faraona, który nie chciał słuchać, nie chciał być posłuszny. Po drugiej pladze faraon stracił kontrolę i się przeraził, obiecywał poprawę. Ale jak tylko sprawy ucichły, stwardnienie serca faraona wróciło, bo miał złą wolę.
To samo obserwujemy na przestrzeni naszego życia publicznego: kiedy dzieje się źle sypią się hasła obiecujące zmiany i reformy. Kiedy tylko sprawy cichną, wszystko wraca do starej, chorej sytuacji. Ludzie u szczytu nie chcą niczego zmieniać, by nie utracić swojej władzy.
Bóg musi upominać się o swoje i wysyła trzeci cios na Egipt, bez ostrzeżenia. Aaron ma uderzyć humus, czyli żyzną glebę:
I rzekł JHWH do Mojżesza: «Powiedz Aaronowi: Wyciągnij laskę swoją i uderz proch ziemi, aby zamienił się w komary na całej ziemi egipskiej». I uczynili tak: Aaron wyciągnął rękę swoją i laskę i uderzył proch ziemi. Komary pokryły ziemię i bydło, cały proch ziemi w kraju egipskim zamienił się w [komary]. Lecz to samo starali się uczynić czarownicy dzięki swym zaklęciom, by sprowadzić [komary], ale tego nie potrafili. Były więc [komary] na ziemi i na zwierzętach. Wówczas rzekli czarownicy do faraona: «Palec to Boży», ale serce faraona pozostało uparte i nie usłuchał ich, jak to JHWH zapowiedział. (Wj 8, 12-15)
Pierwsza plaga uderzyła w Nil, druga w granice Egiptu, trzecia w żyzną glebę. Trzeci cios uderza w zdolność ziemi do kiełkowania. Faraon jest na celowniku, bo on uważał siebie za gwaranta płodności ziemi egipskiej. Teraz faraon już utracił wszelką wiarygodność w oczach podwładnych, bo wszyscy mieszkańcy kraju są dotknięci robactwem (lub wszami - to jest lepsze tłumaczenie niż komary).
Przez to robactwo, cały Egipt stał się niezdatny do kultu religijnego! Bo zanieczyszczony Egipcjanin nie mógł zbliżać się do świątyń i tam szukać ratunku u swoich bogów, nie posiadał nawet zwierząt zdatnych na ofiarę, bo nawet zwierzęta są dotknięte plagą i niezdatne do kultu!
Pamiętamy, że dla sprawowania egipskiego kultu kapłan musiał być doskonale czysty i piękny, aby nie skalał bóstw do których się zbliżał. Wymóg czystości dotyczył wszystkich pracowników świątynnych rozproszonych w całym Egipcie. Egipski kapłan, aby móc sprawować kult świątynny, musiał myć się dwa razy w dzień i dwa razy w nocy. Był ogolony ze wszystkich włosów na ciele, był obrzezany, na kilka dni przed podjęciem służby powstrzymywał się od aktu małżeńskiego, nie nosił ubrań z bawełny lub ze skóry, był zawsze ubrany z najczystszego lnu półprzezroczystego podkreślającego doskonałość jego form fizycznych (odsyłam do naszego odcinka na temat mitologii egipskiej, link powyżej).
W konsekwencji plagi robactwa, skończył się egipski kult świątynny! Wyobraźcie sobie przerażenie kapłanów i wiernych! Każdy za wszelką cenę próbował pozbyć się robactwa, ale nikt nie był oszczędzany. Skończyła się możliwość sprawowania kultu, wyproszenia pomocy u bogów, dlatego w oczach Egipcjan nie ma już nadziei!
Czarownicy nie potrafili małpować tej plagi, dlatego w końcu musieli przyznać, że jest w tym Boży palec. To jest naprawdę najsmutniejsze. Bo choć nawet czarownicy już uznali potęgę Haszem, faraon dalej upierał się w swojej złej woli.
Po drugiej pladze wykazywał resztki ludzkiego zachowania: zawołał Mojżesza i porozmawiał z nim. Po trzeciej pladze faraon zamknął się we własnym obłędzie, nie chciał słuchać swoich zaufanych doradców i nawet nie posłał po Mojżesza!
Opowiadanie się na tym urywa, nie wiemy jak się skończyła trzecia plaga. Bóg będzie musiał przemówić jeszcze głośniej do faraona, w następnych odcinku zacznie się się druga seria plag Egipskich.
Słowa kluczowe (dla wyszukiwarek)
Biblia Pięcioksiąg Tora
Stary Testament Tanach
Księga Wyjścia Szemot Exodus
Historia Archeologia biblijna
Józef Juda Jakub Izrael Abraham Izaak Mojżesz
Judaizm Religia żydowska Żydzi](http://icdn.2cda.pl/vid/thumbs/3b831c27851dfaf1367f666f8b804633-001.jpg_ooooxoooox_420x236.jpg)
07:524 plaga: Dzikie bestie (Wj 8, 16-28)
720p
![Bóg bierze inicjatywę i wysyła Mojżesza i Aaraona rankiem, czyli w chwili kiedy faraon chodził do Nilu. Tym razem faraon nawet jeszcze nie dotarł do rzeki, a już Mojżesz i Aaron go dopadli. Mojżesz miał stanąć wyprostowany przed faraonem: w pozycji równego, jak człowiek z człowiekiem, podczas gdy wszyscy poddani byli pochyleni przed faraonem i widzieli w nim bóstwo.
Mojżesz przekazał żądanie Boga: wypuść mój lud, bo inaczej ześlę na ciebie rój Arow. Nie do końca wiadomo, co to za zwierzęta, czy chodzi o muchy czy o gzy. Tradycja rabiniczna przekazuje, że w wyniku tej plagi pojawiły się rozwścieczone zwierzęta. Obie tradycje można pogodzić tym, że chodzi o rój gzów, który zaatakował dzikie zwierzęta, doprowadzając je do wściekłości.
Rzekł JHWH do Mojżesza: «Wstań rano, by spotkać się z faraonem, gdy będzie wychodził nad wodę. Powiesz mu: To rzecze JHWH: Wypuść lud mój, by Mi służył. Jeżeli nie wypuścisz ludu mego, to Ja ześlę [muchy] na ciebie, na twoje sługi, na lud twój i na twoje domy, tak że zostaną napełnione muchami domy Egipcjan, a nawet ziemia, na której oni są. Lecz oddzielę w tym dniu ziemię Goszen, którą zamieszkuje mój lud, a nie będzie tam [much], abyś wiedział, że Ja, JHWH, rządzę w całym kraju. I zrobię różnicę między ludem moim a ludem twoim. Jutro ukaże się ten znak». I uczynił tak JHWH, i sprowadził mnóstwo [much] do domu faraona, do domów sług jego i na całą ziemię egipską. Kraj został zniszczony przez [muchy]. (Wj 8, 16-20)
Ta plaga znów uderza prosto w autorytet faraona. Znane są freski pokazujące faraona rzucającego sieci na dzikie zwierzęta. W tej chwili Mojżesz informuje faraona o tym, że jego władza nad dzikimi zwierzętami się skończyła, że jego sieć jest urwana. To dyskredytuje boskie pochodzenie jego władzy.
To zjawisko rzuca też światło na bieżące wydarzenia: faraon chciał ujarzmić synów Izraela, ale Bóg przerwał sieć faraona, pozbawiając go mocy. Bóg zachował Izraelitów od tej plagi, wydzielił swój lud od otaczającego świata tonącego w bałwochwalstwie ale nie znajdującego ratunku u swoich fałszywych bogów.
W wyniku czwartej plagi, wydaje się że faraon po raz pierwszy ulega żądaniom Haszem. Ale nie rezygnuje całkowicie ze swojej utraconej władzy i stawia warunki: możecie iść złożyć ofiarę, pod warunkiem, że to będzie w Egipcie, że to będzie na moim terytorium i na moich zasadach. Mojżesz nie dał się nabrać:
Zawołał więc faraon Mojżesza i Aarona i rzekł: «Możecie złożyć ofiarę Bogu waszemu, ale w tym kraju». Odpowiedział Mojżesz: «Nie wypada postępować w ten sposób, ponieważ obrazą Egipcjan byłaby nasza ofiara dla JHWH, Boga naszego, gdybyśmy złożyli na ofiarę to, co w oczach Egipcjan jest niedozwolone. Czy nie ukamienowaliby nas za to? Pójdziemy na pustynię, o trzy dni drogi, aby złożyć ofiarę JHWH, Bogu naszemu, jak nam to przykazał». (Wj 8, 21-23)
Hebrajczycy już są określani mianem ubru - czyli nieczystych, bo rzekomo sprowadzili na Egipt nieszczęścia jako karę za herezję monoteizmu Echnatona (taka jest przynajmniej hipoteza profesora Davidovitsa, odsyłam do odpowiedniego odcinka, link powyżej). Ubru już raz sprowadzili na Egipt nieszczęścia z powodu nowego kultu, Egipcjanie nauczeni doświadczeniem nie pozwolą na kolejną herezję! Gdyby więc Hebrajczycy złożyli ofiarę w Egipcie, narażaliby się na represje ze strony Egipcjan. Dlatego faraon zgodził na pustynię, byle nie za daleko:
Odpowiedział faraon: «Ja was wypuszczę na pustynię, byście złożyli ofiarę JHWH, Bogu waszemu, tylko nie oddalajcie się zbytnio i wstawcie się za mną». Odpowiedział Mojżesz: «Oto ja, gdy wyjdę od ciebie, będę prosił JHWH, a jutro [muchy] oddalą się od faraona, od sług jego i od ludu jego, tylko niech faraon nie zwodzi nas więcej, nie wypuszczając ludu, i pozwoli ludowi złożyć ofiarę JHWH». I wyszedł Mojżesz od faraona, i błagał JHWH. JHWH zaś uczynił według próśb Mojżesza i oddalił [muchy] od faraona, od sług jego i od jego ludu. Nie pozostała ani jedna. Lecz i tym razem serce faraona pozostało twarde, i nie puścił ludu. (Wj 8, 24-28)
Widać wyraźne przeciwieństwo postawy sprawiedliwego Mojżesza i niesprawiedliwego faraona: sprawiedliwy wstawia się na modlitwie za innych i Bóg wysłuchuje jego modlitw. Faraon natomiast był niesprawiedliwy i taki pozostanie mimo okazanej dobroci ze strony Boga. Jak tylko ustąpi czwarta plaga, faraon znów utwierdza się w swojej złej woli. Wracamy do punktu wyjścia. Bóg będzie musiał uderzyć jeszcze mocniej na Egipt zsyłając piątą plagę.
Słowa kluczowe (dla wyszukiwarek)
Biblia Pięcioksiąg Tora
Stary Testament Tanach
Księga Wyjścia Szemot Exodus
Historia Archeologia biblijna
Józef Juda Jakub Izrael Abraham Izaak Mojżesz
Judaizm Religia żydowska Żydzi](http://icdn.2cda.pl/vid/thumbs/2b4e67e108bef7479850809a117e992d-001.jpg_ooooxoooox_420x236.jpg)
05:065 plaga: Zaraza (Wj 9, 1-7)
720p
07:136 plaga: Wrzody (Wj 9, 8-12)
720p
11:298 plaga: Szarańcza (Wj 10, 1-20)
720p
15:4110 plaga: Szczyt zła (Ap 6,11)
720p
10:5910 plaga: Zapowiedź (Wj 11)
720p
08:32Historyczność plag egipskich
720p
08:31Walka krokodyli (Wj 7, 8-13)
720p
