Rachel Getting Married PL

Głęboki poruszający film, polecam 5*
Zdecydowanie nie dla dzieci jak Wy @anonim236 I @anonim69 Odpowiedz

Tandetna papka dla hipsterów, czysta strata czasu Odpowiedz

Gęste dialogi. Podziwiam, że tyle dało się upchać w ten scenopis. Jenny Lumet się postarała. Dobrzy aktorzy starają się to wygrać i uprawdopodobnić. Wesele przypomina korporacyjną imprezę. W końcu zjawili się tam goście związani interesami z ojcem panny młodej, właścicielem dobrze prosperującej firmy przemysłu muzycznego. Wszyscy są wykształceni, utalentowani, pozbawieni jakichkolwiek przesądów rasowych, religijnych czy ideologicznych. Wszyscy razem dobrze zarabiają na multi-kulti. Sporo wśród nich milionerów. Wszyscy są przy tym niesłychanie liberalni, co poniekąd jest warunkiem zarabiania pieniędzy w tej branży. W Boga też wierzą (także pod postacią Shiwy). Przecież wszyscy bogowie popierają zarabianie. I oto wśród gości pojawia się czarna owca czyli Kym (Anna Hathaway). Nie można jej odrzucić. Należy do rodziny... Tak liberalna zbiorowość nie może zresztą nikogo odrzucić. Jej pojawienie podważa jednak obraz tych ludzi, w jaki sami chcieliby wierzyć. Ona sama wydaje się wątpić w ową harmonię wyglądów i interesów. Trzeba ją "naprostować", by ukryć dysonans... Wygląda to na dobry plan świetnego filmu, nawet wielkiego i odkrywczego dramatu. Nie wydaje się, żeby wiele z tego wyszło. Myślę, że reżyser zrealizował jednak laurkę temu środowisku lub może instrukcję radzenia sobie z zaburzonymi jednostkami chcącymi autentyzmu i głębi przeżywania. Sama rola Kym jest także napisana raczej płytko, by nie dało się jej postawie przypisać jakiejś świadomej motywacji... Ot, narkomanka... Odpowiedz

lubię ten film, nawet Ann H wnim lubię, co zwykle się nie zdarza Odpowiedz

Dziwny i nudny nie polecam Odpowiedz

Kolejni krytycy co nie znają się na filmiach pierdolone Gimbusy ten świat robi się coraz bardziej zjebany Odpowiedz

Na początku film przegadany nudny, pusty, o niczym i jeszcze niechujnie odpychająco filmowany z ręki, bardzo nieciekawe kadty i światło, tak że pomyślałem - co za denny babski film. Jenak z czasem widz zostaje wciagnięty w tą pełną najgłębszych emocji sytuację i zaczyna wczuwać się w dramat głównej bohaterki, tak, że zapomina o poziomie warsztatowym, tu cały przekaz skupia się na twarzach i gestach bohaterów, a koncentruje się na emocjach właśnie i jedzie na nich do końca. Główna bohaterka dla mnie boba, jej fizyczność i dobra gra bardzo pomaga się z nią związać emocjonalnie. To mówiłem ja. Odpowiedz