Stary, klasyczny przykład filmu który opiera się na grze aktorskiej i napięciu a nie na efekciarstwie. Całość siedzi praktycznie w jednym pokoju, zero strzelanin, żadnych pościgów a mimo to trzyma za gardło przez większość seansu. I to nie dlatego że ciągle coś się dzieje, tylko dlatego że tu każdy gest, każde spojrzenie, każde pytanie coś znaczy. Czuć te ciśnienie. Gene Hackman i Morgan Freeman robią tu robotę po profesorsku. Dwóch starych wyjadaczy zamkniętych w dusznym pokoju przerzucających się pytaniami, niedopowiedzeniami i oskarżeniami. Cały film to właściwie jedno długie przesłuchanie. Ktoś może powiedzieć, że nudne bo przecież nic się nie dzieje, tylko gadają. Ale właśnie w tym jest siła. Zakończenie trochę zepsuło mi zabawę ale za całokształt daję temu kryminałowi ocenę 3.5. Film jest DOBRY, polecony i sam POLECAM dalej.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
