Zamieszczam ponownie bo za ostatnim razem miałam na podorędziu tylko z napisami po angielsku a dziś w rodzimym wreszcie. To jest środkowy Almodovar, jeden z moich ulubionych, zakamuflowałam tytuł, gdyż pamiętam że poprzednim razem wywaliło mi od razu i wtedy też kamuflowałam. Użyłam imienia bohaterki granej przez Rossy De Palmę bo pamiętam że kiedyś przed obejrzeniem filmu sądziłam że to ona gra niejaką Kikę. Gdy pierwszy raz oglądałam ten film podczas sceny ściągania tego faceta spomiędzy ud bohaterki dosłownie popłakałam się ze śmiechu. Almodovar jest chyba najbardziej kobieco zorientowanym reżyserem współczesnym a i tak pustaki oskarżają go o mizoginię :P tak jak czytałam ostatnio wywiad na okoliczność premiery filmu Elle z Isabelle Huppert, ten film jest tutaj umieszczony, o ile pamiętam bardzo zajmujący, i wypowiadała się o reżyserze Paulu Voerhovenie, jaki to jest prokobiecy i prowadząca wywiad zauważyła że to osobliwie tak mówić o kimś kto popełnił film Nagi Instynkt gdzie pokazał krocze Sharon Stone, co najwyraźniej samo przez się jest ewidentnym dowodem głębokiej mizoginii, na co Isabelle dyplomatycznie zapewniła, co wie z własnego doświadczenia, że nie jest on w żadnej mierze seksistą. Rozumiecie, jedna scena z filmu POŚWIADCZA, że reżyser to chodząca mizoginia :D dno. umysłowe dno. ciągle też zresztą De Palmę już tak z przyzwyczajenia oskarżają o niechęć do kobiet, choć jego filmy to przeważnie peany na temat kobiecej urody i natury. Kiedy wychodził Dressed to Kill pono w usa skrzyknęły się jakieś bojówki Kobiet przeciw Przemocy w kinie i Pornografii i oprotestowywały seanse, co trudno uznać za coś innego niż darmową reklamę, w sumie krzepi mnie, że już wcześniej występowały oznaki głupoty, że nie jest to wymysł moich czasów, czułabym się upośledzona. Daruję sobie co sądzę o zmianie definicji gwałtu, mam bardzo niepopularne poglądy i mogą się nie spodobać, ale wspomnę o dwóch scenach z zamieszczanego filmu, które u konwencjonalnej feministki wywołałyby apopleksję, mianowicie ten koleś siłą ściągany z Kiki bo gdy już jest w trakcie nie może przestac. Piękne, gdyby taka scena w jakimś filmie dziś powstała obraz wylądowałby na indeksie a mówi dużo prawdy o seksie, prawdy niewygodnej w dobie lansowania tych pierdół typu NIE ZAWSZE ZNACZY NIE, czy raczej najnowsza wersja NIECH TAK ZAWSZE TAK ZNACZY. Wszyscy wiedzą że tak seks nie wygląda, prócz feministek, które wszędobylsko zapewniają kobiety że nawet jeśli facet ma już szczytować to one i tak mogą POWIEDZIEĆ NIE!!!! dramat. druga scena to już antyfeministyczny szczyt wszystkiego, mianowicie Juana zwierza się Kice, że jej brat, czyli ten który do niej przywarł i musiał skończyć, w młodości ją zmuszał do seksu, na co Kika zauważa, że ojej wobec tego pewnie ma traumę, na co Juana beztrosko JAK KTOŚ MI DOBRZE WSADZI TO NIE MAM ŻADNEJ TRAUMY! Brawo, Pedro, tym jednym tekstem zmiótł wszystkie odseparowane od realnego świata purytańskie średnioklasowe feministyczne dyrdymały. Zawsze powtarzam, że sztuka ma sto razy więcej sensownego do powiedzenia o seksie i relacjach międzyludzkich niż poradniki, coache, psychologia na usługach poprawności politycznej a zwłaszcza feminizm. Pamiętajcie, nie zostawiajcie seksu w łapskach feministek, bo one wszystkie cierpią na hafefobię i nie mają generalnie niczego pożytecznego do powiedzenia na temat czegokolwiek a najmniej na temat seksu. I lepiej nie oglądajcie z nimi tego filmu. Kończę bo tracę opamiętanie.