Walka z konkurencją jest głupotą David Rockefeller
Od 1772 roku w Polsce, system edukacji publicznej jest używany jako narzędzie indoktrynacji dzieci i młodzieży do akceptowania aktualnie obowiązującego systemu przekonań i norm zachowania, uważanych za dopuszczalne przez starszych i mądrzejszych.
Zbieranie konopi na początku XX wieku, weszło w zakres nowej technologii, mechanizacji rolnictwa co znacznie przyspieszyło i ułatwiało żniwa. Wyprodukowano nowe kombajny. To zagroziło głównym producentom papieru z drzew. Takie giganty, jak Hearst Paper Manufakturing Division, Kimberly Clark, czy St.Regis, stanęły w obliczu olbrzymich strat.
Jak wiadomo, tacy magnaci są za silni, aby przypadkowo ginąć. W tym samym mniej więcej okresie, tj. w 1937 roku, koncern chemiczny DuPonta [tego samego, którego przodek w 1770-tych latach robił w Polsce za Komisję Edukacji Narodowej i likwidował Zakon Ojców Jezuitów, przyczyniając się jednocześnie do likwidacji Świętego Eksperymentu] opatentował nowy proces produkcji papieru, z wykorzystaniem kwasu siarkowego.
Tak więc, aby ta nowa technologia dała zysk, musiano wstrzymać produkcję papieru z konopi.
Nie było to łatwe. Ale skutecznie się udało. Dzisiaj wszędzie króluje sztuczne włókno. I mamy całą masę dodatkowych chorób, od alergii poczynając, a na astmie kończąc.
Hearst już w czasie wojny hiszpańsko amerykańskiej w 1898 roku, przez swój koncern prasowy, oczerniał nieprzyjaciół, jako palące marihuanę bandy. Co prawda nikt w owym okresie nie zwracał na to specjalnie uwagi, ponieważ w kawiarniach Nowego Jorku także palono konopie. Niestety, jeden z dowódców wojsk hiszpańskich w owym okresie, słynny Pancho Willa, popełnił niewybaczalny błąd w pojęciu Hearsta zajął i zniszczył 800 000 akrów jego lasów. Niestety te lasy były podstawą pracy papierni produkujących papier niezbędny do wydawania gazet.
Stąd uraz psychiczny Hearsta do bandy marihuanistów. Przez 20 lat jego zaciekłość wzrosła w znacznym stopniu. W swoich gazetach zaczął używać meksykańskiej nazwy konopi, tj. marihuany. Chodziło bowiem o to, aby poprzez nastawienie ludności przeciwko kolorowym marihuanistom, nie stworzyć połączenia z legalnymi w owym czasie lekarstwami, otrzymywanymi z konopi oraz z całą produkcją i zyskami, miejscami pracy setek tysięcy ludzi, zatrudnionych przy konopiach. Najpierw Hearst i jego koło próbowali zniszczyć plantacje, nakładając na nie dodatkowe wysokie podatki. Przeprowadzili w Kongresie słynne, wymienione wyżej, ustawy.
Powstała tzw. ustawa Harrisona, nakładająca na szczeblu federalnym dodatkowy podatek na konopie.
Posługując się różnymi sposobami, udało Harrisonowi się dogadać z dyrektorem FBI D/S NARKOTYKÓW [obecnie Drug Enforcement Administration] niejakim Harrym Anslingerem. Ten zdecydowany przeciwnik kolorowych, całą mocą swego urzędu zaczął zwalczać marihuanę. Dopuścił się fałszowani statyk, podając do publicznej wiadomości, że 65 75 % przestępstw jest dokonywanych pod wpływem marihuany. Z jeszcze większym prawdopodobieństwem w owym czasie mógł twierdzić, że 99% przestępstw jest dokonywanych pod wpływem tytoniu, tak był tytoń rozpowszechniony.
Taka prasowa nagonka doprowadziła do wydania zakazu posiadania marihuany, we wrześniu 1937 roku.
Oczywiście stał za tym cały przemysł petrochemiczny, a nie tylko Hearst.
Trzeba podkreślić, że konopie alias marihuana, to nie tylko pierwszorzędny produkt medyczny i przemysłowy, to także olbrzymia ilość nowych miejsc pracy. Ma jednak jedną poważną wadę NIE MOŻNA JEJ OPATENTOWAĆ. I dlatego musiała być zakazana.
Marihuna była używana z powodzeniem w lecznictwie takich chorób jak: alkoholizm, alzheimer, astma, arterioskleroza, bezsenność, biegunki, bóle różnego rodzaju [brak efektów ubocznych], nawet nowotworowe, Crohn, demencja, depresje, dermatozy, dystrofie mięśniowe, epilepsja, glejaki, jaskra, leukemia, łuszczyca, miażdżyca, nowotwory piersi, mózgu, płuc i w ponad dwudziestu innych jednostkach chorobowych.
To wszystko zostało zastąpione przez opatentowane produkty, pochodne ropy naftowej.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
