Dybuk (jid. Der dibek ) polski melodramat filmowy z 1937 roku w reżyserii Michała Waszyńskiego, oparty na dramacie Szymona An-skiego pod tym samym tytułem. Jest to pierwszy w Polsce pełnometrażowy film nagrany całkowicie w języku jidysz. Uznawany za najwybitniejszy film żydowski wyprodukowany w Polsce[2], jak też za najlepszy w historii kina film w języku jidysz. Opis fabuły
Film jest melodramatem nawiązującym do mistyki i obrzędowości żydowskiej. Akcja dzieje się w małych kresowych miasteczkach: Brynicy[4] i Miropolu. Dwaj Żydzi (Nisan i Sender) przysięgają sobie, że ich przyszłe dzieci zostaną sobie poślubione. Nisanowi, który ginie w nurtach wzburzonej rzeki, rodzi się syn Chonen, jego przyjacielowi córka Lea. Po upływie osiemnastu lat nieświadomy dawnych przysiąg Chonen przybywa do domu Sendera i zakochuje się w Lei. Ojciec jej jednak przeznaczył ją na żonę bogacza z sąsiedztwa. Chonen, pilny student kabały, zwraca się o pomoc do ciemnych mocy, po czym pada martwy. Nieszczęśliwa Lea w dniu zaaranżowanego przez ojca ślubu idzie na cmentarz i zaprasza na uroczystość nie tylko swoją zmarłą matkę (tego wymaga obyczaj), ale także ukochanego Chonena. Ten wstępuje w ciało dziewczyny jako dybuk. Sender wyznaje rabinowi prawdę o przysiędze sprzed lat. Zostają odprawione obrzędy, mające na celu skłonienie zmarłego Nisana do wybaczenia wiarołomstwa. Duch Nisana jednak uparcie milczy, a wygnany z Lei dybuk zabiera ze sobą jej duszę. Dziewczyna umiera, by na zawsze połączyć się z Chonenem. Obsada
Lili Liliana jako Lea, córka Sendera, Leon Liebgold jako Chonen, syn Nisana, Abraham Morewski jako cadyk z Miropola, Ajzyk Samberg jako wędrowiec Meszulach, Mojżesz Lipman jako Sender Brynicer, Maks Bożyk jako Nute, woźnica Sendera, Gerszon Lemberger jako Nisan, ojciec Chonena, przyjaciel Sendera, Dina Halpern jako Frade, ciotka Lei, siostra Sendera, M. Messinger jako Menasze, narzeczony Lei,
Wyszukiwanie odpowiedzi..
