Samoloty należące do aliantów pozostawały w tyle za lotnictwem niemieckim i japońskim, które odnosiło sukcesy. Dopiero rewolucyjne pomysły brytyjskich i amerykańskich projektantów odwróciły bieg wojny.
Latające skrzydła, już z silnikami odrzutowymi były zbyt dobre. Moim zdaniem Amerykanie, po WW2, nie mając odpowiednich radarów do ochrony swojej przestrzeni, pogrzebali latające skrzydła, zaprzestali produkcji, wycofali już dostarczone, by zamknąć ten kierunek rozwoju, i zniechęcić innych do dalszego rozwoju tych konstrukcji. Wiele lat później, wrócili do niej, w B-2, wybudowali pełnowymiarowy model Hortena by zdjąć z niego charakterystyki radarowe, zbudowali tez kosztem 200 mln $ samolot z kaczym dziobem w podobnym celu, pomiarów pokryć i kształtów w celu ograniczenia profilów radarowych.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
