Suraj hua maddham - BLASK SŁOŃCA BLEDNIE

Suraj hua maddham -
BLASK SŁOŃCA BLEDNIE
(HINDI)

Blask słońca blednie. Księżyc jasno świeci.
Jak to się stało, że przed nami uchyliło się niebo?

Stoję nieruchomo, a świat zaczyna wirować wokół mnie.
Serce me oszalało, po utratę tchu.
Czy zakochałem się po raz pierwszy?
Powiedz, czy zakochałem się po raz pierwszy?

Cieszmy się tą wielką chwilą, która wszystko odmienia.
I nasze sny... staną się jawą. Chcę wiedzieć, czy to miłość,
która wędruje od wieków, splotła nas jedwabnymi nićmi?
Czy to prawda? Niech trwa wiecznie... nasza miłość.
Bądźmy zawsze ze sobą, w każdym wcieleniu, jak teraz.

Barwy naszych dusz zmieszały się ze sobą.
Granice naszych ciał zupełnie zanikły.
O ukochany, fale twojej miłości niosą mnie w otchłań morza,
a po chwili bezpiecznie układają na brzegu.
Jak przypływ oceanu, jak poświata nocy...
Tak zapłonie płomień naszych serc.

"Słońce wstaje powoli, światło księżyca blednie.
W końcu to tylko sen, który nigdy się nie spełni."