TEKST: Ktoś znów mi zaszedł drogę, już pokonałem Toriel. Kwiat znowu szepcze, proszę, nie pamiętam co jest domem. Lekko obracam głowę, nie odezwę się słowem. Nie jestem Frisk, niedobrze, Violence Level w pełnej formie. Demon podziemia grany, punkty egzekucji i wieczne rany. Mam noże Chary, wisiorek z magii, przekrwione oczy, i nie znam granic. Jestem narratorem ściezki życia, ja to mówię, upadłe dziecko, pierwszy wszedłem na tę górę. Zbieram artefakty życia, choć odbieram je potworom, bo to właśnie moje imię jest moją prawdziwą formą. Rozbiłem naczynia z duszą, pamięć o nich jakby klisze, Bohaterka, jej nadzieja, jeszcze tli sie... nikt nie przyszedł. Nie zejdzie tu już nigdy, ktoś kto mógłby mnie poskromić. Od strachu stukot kości, słyszę, głębokości widzę. więc szerokości, czy nie? Podziemie traci iskrę. Sam Flowey się mnie boi, zło zgina przedemną szyję...
Widzę każdy Twój ruch, odbierz. znowu dzwonię. To nie moje kości, zostaną, rzucone. Gdy kwitną nam kwiaty, nucą słodko ptaki. Dzieci takie jak Ty, powinny płonąć w piekle. Zdeterminowani, zdeterminowani. Zdeterminowani, zdeterminowani. Zdeterminowani, zdeterminowani. Zdeterminowani, oko płonie błękitem!
Trochę po świecie chodzę, przed oczami ruiny, nie jest mi w nich po drodze, więc oszczędzam swe siły. Potwory jak problemy, te żywe skamieliny, przez nie stałem się szczery, widząc prostackie miny. To nie będzie bragga, a bardziej tutorial, że nie każdy chce dla nas najlepiej, płynie z tego rada, nieliczni to Toriel, a więc lepiej uważaj na siebie. Wpadłem w centrum wydarzeń sam, nigdy nie dowiesz się czy to był plan, a znacznie gorsze przypadki tu znam, wkoło znów szlam, serce bam bam. Po łodydze się wspinam, korzeni chyba nie chcę zapuścić nigdzie, odwrócona ma mina, ryzyko w imieniu mam, a więc nie groźny mi czyściec. Nazywali przyjacielem, jejku, o rany, nie zasłużyłem, wy Puszki Okruszki, królem nie będę, ale znów mam w sobie siłę. Mówili, że to jest dobre, gdy przyjmowałem ich wszystkie ciosy, w pewnym momencie widziałem swój pogrzeb, i śmiejące się złośliwie oczy. Nawet kwiatek może być chwastem, zapamiętaj, Flowey słoneczko, Azriel już czeka, wyrwę Ci płatki, bo nie mogę przegrać.
Widzę każdy Twój ruch, odbierz. znowu dzwonię. To nie moje kości, zostaną, rzucone. Gdy kwitną nam kwiaty, nucą słodko ptaki. Dzieci takie jak Ty, powinny płonąć w piekle. Zdeterminowani, zdeterminowani. Zdeterminowani, zdeterminowani. Zdeterminowani, zdeterminowani. Zdeterminowani, oko płonie błękitem!
Wyszukiwanie odpowiedzi..
