Kto głosi błędne nauki, ten nie czci Boga. Fałszywe nauki działają jak zakwas

Kto głosi błędne nauki, ten nie czci Boga. Fałszywe nauki działają jak zakwas i prowadzą ludzi na manowce.

Moja nauka nie jest moją, lecz Tego, który Mnie posłał. Jeśli kto chce pełnić Jego wolę, pozna, czy nauka ta jest od Boga, czy też Ja mówię od siebie samego. (J 7,1617)

W tym fragmencie Jezus podkreśla, że Jego nauka pochodzi od samego Boga. To, co On mówi, jest tym, co mówi Bóg. Poprzez słowa Jezusa możemy rozpoznać istotę Boga i Jego wolę, pod warunkiem, że mamy gotowość, by postępować zgodnie z Bożą wolą.

Kto trzyma się fałszywych nauk, ten nie czci Boga

Jezus ostrzegał swoich uczniów, by wystrzegali się kwasu saduceuszów i faryzeuszów, którym jest ich błędna nauka (Mt 16,612). Do tych ostatnich skierował również te słowa:

Obłudnicy, dobrze powiedział o was prorok Izajasz: Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi. (Mt 15,79)

Jezus nie tylko określa takie postępowanie oddawaniem Bogu czci na próżno, lecz idzie jeszcze dalej nazywając uczonych w Piśmie i faryzeuszy obłudnikami.
W tym kontekście Jezus bardzo jasno sprzeciwił się dodawaniu ludzkich tradycji do Słowa Bożego:

On im odpowiedział: Dlaczego i wy przestępujecie przykazanie Boże dla waszej tradycji? (Mt 15,3)

Każda nauka, która odbiega od biblijnego fundamentu, jest ludzkim przykazaniem, wymyślonym w innym celu niż służba Bogu. Fałszywe nauki są wynikiem nieposłuszeństwa i dlatego nie mogą prowadzić do zbawienia. Jeżeli ktoś nie chce porzucić błędnych nauk, chociaż została mu wyjaśniona właściwa nauka, to zamyka sobie drogę do relacji z Bogiem.

Nauczanie i życie są ze sobą ściśle związane

Nieposłuszeństwo ludzi często prowadzi ich do szukania usprawiedliwienia swego postępowania za pomocą niewłaściwej interpretacji Biblii. Jeszcze bardziej oczywistym i częściej spotykanym jest relacja odwrotna, gdy błędne nauczanie prowadzi do przeciwnej Bogu praktyki chrześcijańskiego życia. Oto kilka przykładów, obrazujących ten fakt.

Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie. Wówczas zapytają sprawiedliwi: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie? A Król im odpowie: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili. Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom! Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie. Wówczas zapytają i ci: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie? Wtedy odpowie im: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili. I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego. (Mt 25, 3146)