Pomimo najświętszych obietnic, że ludzie raz na zawsze odrzucają wojnę, pomimo wznoszonego przez miliony okrzyku nigdy więcej wojny, pomimo wszelkich nadziei na lepszą przyszłość, muszę powiedzieć jedno: Jeżeli obecny system monetarny, oparty na oprocentowaniu i odsetkach składanych, będzie nadal obowiązywał, to ośmielam się twierdzić już dzisiaj, że za nie więcej niż dwadzieścia pięć lat będziemy mieli następną, nawet gorszą wojnę. Potrafię jasno przewidzieć czekający nas rozwój wypadków. Obecny stopień postępu technicznego szybko zaowocuje rekordowymi wynikami przemysłu. Koncentracja kapitału będzie szybka, pomimo ogromnych strat wojennych, a dzięki nadpodaży [pieniądza] odsetki będą obniżane [do czasu, gdy spekulanci pieniężni odmówią ich dalszego obniżania]. Następnie pieniądze będą gromadzone [co wywoła przewidywalną deflację] aktywność gospodarcza osłabnie i coraz większa liczba bezrobotnych będzie się włóczyć po ulicach () pośród tych niezadowolonych mas będą narastać dzikie, rewolucyjne idee, między innymi będzie się mnożyć trująca roślina zwana supernacjonalizmem. Żaden kraj nie będzie rozumiał innego, czego wynikiem może być tylko kolejna wojna.
Silvio Gesell (1918)
Lichwa jest dziś wbudowana w samą tkankę pieniądza, od chwili jego powstania. Pieniądz rodzi się wtedy, kiedy Rezerwa Federalna (albo EBC, albo inny bank centralny) kupuje na wolnym rynku oprocentowane papiery wartościowe (tradycyjnie były to obligacje skarbowe, ale ostatnio także wszelkie rodzaje hipotecznych listów zastawnych i inna finansowa tandeta). Fed, albo bank centralny tworzy te nowe pieniądze z niczego, pociągnięciem pióra (albo kliknięciem w komputerową klawiaturę). Kiedy, na przykład, Fed kupił w 2008 roku od Deutsche Banku hipoteczne listy zastawne na kwotę 290 miliardów dolarów, nie użył do tego istniejących pieniędzy, tylko stworzył nowe, jako pozycję księgową na koncie tegoż banku. To pierwszy krok do tworzenia pieniędzy. Cokolwiek kupuje Fed, albo bank centralny, są to zawsze oprocentowane papiery wartościowe. Innymi słowy, oznacza to, że tworzonym pieniądzom towarzyszy odpowiadający im dług, który jest zawsze większy od ilości tworzonego pieniądza.
Lichwa zarówno generuje dzisiejszy endemiczny niedobór, jak i napędza pożerającą świat maszynę bezustannego wzrostu. Aby wyjaśnić, jak tego dokonuje, zacznę od przypowieści pod tytułem Jedenasty krążek, przedstawionej przez niezwykłego ekonomicznego wizjonera Bernarda Lietaera, w książce Przyszłość pieniądza.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
