Salto polski film psychologiczny z 1965 roku w reżyserii i według scenariusza Tadeusza Konwickiego. Fabuła
Do sennego miasteczka na Ziemiach Odzyskanych przybywa tajemniczy gość, który uprzednio wyskoczył z pędzącego pociągu[1]. Przekraczając rzekę, przedstawia się mieszkańcom raz jako Kowalski, raz jako Malinowski, tworząc różne wersje swojego życiorysu, niekiedy ze sobą sprzeczne. Twierdzi, że ucieka, bo wydano na niego niesprawiedliwy wyrok i jest ścigany. Jawi się na przemian jako prorok oraz oszust; uzdrawia synów jednego z mieszkańców, uwodzi córkę innego, wróżce przepowiada przyszłość[2]. Bohater ma sny, w których ma być wykonana na nim egzekucja przez wojska hitlerowskie, a w innych przez wojska komunistyczne. Wiele scen rozgrywa się w sadzie. Miasteczko znajduje się w pobliżu kopalni uranu i niedługo ma zniknąć. W miasteczku ma odbyć się uroczystość rocznicowa, którą mieszkańcy organizują w magazynie, dawnej synagodze. Niebawem Kowalski-Malinowski sprawuje rząd dusz nad mieszkańcami. W synagodze mieszkańcy i bohater o świcie tańczą synchronicznie tajemniczy chocholi taniec. Na drugi dzień bohater zostaje zdemaskowany przez kobietę z dwójką dzieci podającą się za jego żonę, która nazywa go dziwkarzem i łazęgą[3]. Rozczarowani podobieństwem przybysza do nich samych mieszkańcy zwracają się przeciw niemu określając fałszywym prorokiem, on zaś ucieka z miasteczka i wskakując w biegu do przejeżdżającego pociągu. Obsada
Zbigniew Cybulski jako Kowalski Malinowski Gustaw Holoubek jako gospodarz Wojciech Siemion jako artysta, poeta Iga Cembrzyńska jako żona Kowalskiego Zdzisław Maklakiewicz jako rotmistrz Jerzy Block jako stary Marta Lipińska jako Helena Irena Laskowska jako wróżka Cecylia Andrzej Łapicki jako pijak Pietuch Włodzimierz Boruński jako Blumenfeld
Wyszukiwanie odpowiedzi..
