Austeria polski film psychologiczno-obyczajowy z 1982 roku w reżyserii Jerzego Kawalerowicza, zrealizowany na podstawie powieści Juliana Stryjkowskiego, z Franciszkiem Pieczką i Wojciechem Pszoniakiem w rolach głównych. Film jest laureatem Złotych Lwów na 9. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku, gdzie pokonał Seksmisję (1983) Juliusza Machulskiego. Szczególnie chwalono zdjęcia Zygmunta Samosiuka[1][2]. Fabuła
Rozpoczyna się I wojna światowa. Z galicyjskiego miasteczka uciekają Żydzi, m.in. młodziutka Asia i zakochany w niej Bum, zatrzymując się przy karczmie (tytułowej austerii) prowadzonej przez starego Taga. Wśród uciekinierów znajduje się także baronowa, niegdyś obracająca się w kręgach elity Wiednia. Dama bezskutecznie próbuje nakłonić Taga do ucieczki, a jego synowa i wnuczka są przerażone informacją o rychłym przybyciu wojsk kozackich, którą dzieli się z nimi Ukrainka Jewdocha, służąca i kochanka Taga. W austerii zatrzymuje się również węgierski huzar Istvan. Pod wieczór Bum wraca pod karczmę, dźwigając ciało martwej Asi, która zginęła w ogniu walk. Wkrótce potem do karczmy przybywa rodzina Asi i Buma. Tag decyduje się odprawić wokół zmarłej rytuał pogrzebowy[3].
Nocą do karczmy przybywają kolejni uciekinierzy, w tym cadyk z Żydaczewa wraz z grupą chasydów. Tag protestuje przeciwko głośnym śpiewom chasydów ze względu na obecność ciała zmarłej. Cadyk jednak udziela im pozwolenia na śpiew, argumentując to potrzebą zjednania się z Bogiem w trudnych czasach. O świcie austerię odwiedza miejscowy proboszcz, przyjaciel Taga. Proponuje mu transport z dala od działań wojennych, lecz stary karczmarz czuje się odpowiedzialny za swoich gości i odmawia mu. Potem ksiądz wraz z Bumem zmierza na cmentarz, aby pochować Asię. Na drodze staje im jednak kozacki patrol. Bum obraża Kozaków, w wyniku czego ci go aresztują. W tym czasie śpiący Tag doświadcza wizji sennej: Buma pod szubienicą i baronowej, która ofiarowuje sznur pereł za życie skazańca. Ksiądz budzi Taga z informacją, że Bum zostanie powieszony. Karczmarz próbuje interweniować u komendanta. Tymczasem o wschodzie słońca chasydzi budzą cadyka i odprawiają poranne modły. Postanawiają w szale religijnym wziąć rytualną kąpiel w rzece. Wówczas stają się celem ostrzału i giną, a woda zabarwia się krwią[3]. Obsada
Franciszek Pieczka karczmarz Tag Wojciech Pszoniak Rudy Josełe Jan Szurmiej Kantor, syn Kantora Ewa Domańska Asia Wojciech Standełło cadyk Liliana Głąbczyńska Jewdocha Szymon Szurmiej Wilf Edward Żentara chasyd Złoty Renata Berger żona Rudego Josełe Seweryn Dalecki Kramer Izabela Wieczorek Lolka Zofia Bajuk Mina Helena Kowalska Sołowiejczykowa Gołda Tencer Blanka Marek Wilk Bum Kramer Mirosława Lombardo Kramerowa Stanisław Igar Apfelgrun Zofia Saretok baronowa Leszek Kubanek ksiądz Ernestyna Winnicka żona cadyka Feliks Szajnert Gerson Mieczysław Bram Wohl Jan Hencz Pritsch Szymon Herman Sołowiejczyk Herman Lercher rabin Aleksander Mincer chasyd Najmłodszy Henryk Rajfer chasyd Młodzieniec Michał Szwejlich chasyd Stary (w czołowce nazwisko: Schwejlich) Krzysztof Kupiec chasyd Wysoki Gerard Ojeda Istvan Michał Białkowicz chasyd Gruby Adam Czarko chasyd Garbaty Jerzy Walczak chasyd Najmniejszy Ewa Gierlińska[w innych językach] żona Złotego Iwona Hofman żona Najmniejszego Alicja Malinowska żona Wysokiego Stefania Staszewska żona Starego Elżbieta Strzałkowska żona Chudego Lena Szurmiej żona Garbatego Etel Szyc Róża Kramer Marek Węglarski chasyd Kulawy Jerzy Celiński Kozak Ryszard Jabłoński syn Wohla
Wyszukiwanie odpowiedzi..
