Ks. Piotr Pawlukiewicz w kazaniu o Biednej kobiecie, na którą ojciec nie patrzył, porusza temat głębokiej rany emocjonalnej, jaką może wyrządzić brak miłości i uwagi ze strony ojca. Opowiada historię kobiety, która przez całe dzieciństwo doświadczała obojętności ojciec nigdy nie spojrzał na nią z czułością, nie pochwalił, nie przytulił. Ta kobieta dorosła z przekonaniem, że jest niewidzialna, niepotrzebna, niekochana.
Ks. Piotr tłumaczy, jak takie doświadczenia wpływają na nasze życie duchowe bo jeśli nie czujemy się kochani przez własnego ojca, trudno nam potem uwierzyć, że Bóg jako Ojciec może nas kochać bezwarunkowo. Kazanie nie zostawia jednak słuchacza w ciemności. Ks. Pawlukiewicz pokazuje, że Bóg widzi każdego z nas nawet jeśli nikt inny nie patrzy. To spojrzenie Boga ma moc uleczyć to, co zostało w nas zranione.
Na końcu zachęca, by z tymi ranami przyjść do Boga nie po to, by je zignorować, ale by je uzdrowić. Bóg nie patrzy jak ludzie. Jego spojrzenie przenika, przywraca godność i mówi: *Ty jesteś moja córka, mój syn ukochany, chciany, widziany.*
Wyszukiwanie odpowiedzi..
