Amerykański architekt Stourley Kracklite (Brian Dennehy) jedzie do Rzymu, by zorganizować wystawę. Towarzyszy mu żona, Louis (Chloe Webb). Po przybyciu na miejsce życie Kracklitea wali się w gruzy. Odkrywa, że jego ukochana ma romans i dowiaduje się, że ma nowotwór. Chorobie towarzyszą silne bóle brzucha. Artystyczna nie moc Stourleya postępuje równolegle z nasilającymi się dolegliwościami. Ostatecznie projekt, który miał się zająć, przejmuje młodszy architekt, ten sam, z którym związała się Louis.
Greeneway zrobił wiele filmów trudnych w odbiorze, wymagających też sporej wiedzy o sztuce. Właściwie w każdym próbuje przedstawiać osobliwy charakter związków między sztuką i życiem oraz między wytworami artystycznymi. To taki kontekstualizm uprawiany też przez innych artystów brytyjskich przed laty. Greeneway arbitralnie zestawia wszystkie elementy. Najbardziej przemówił do mnie "The Pillow Book" o tajemnym stosunku między Shonagen, damą chińskiego dworu cesarskiego z X wieku, autorką pamiętnków będących też wykładem ówczesnej estetyki i teorii smaku a współcześnie żyjącą bohaterką filmu. Ach, przy wielu filmach Greeneway'a warto poszperać i pomyśleć. Tutaj bohaterem jest tak naprawdę Boullee, francuski klasycystyczny architekt i jego osobliwe wizje architektoniczne. Trudność odbioru w przypadku Greeneway'a stanowi przeskakiwanie epok, budowanie nieoczywistych skojarzeń i namawianie odbiorcy by za nimi szedł.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
