Piemont, 1769 rok. W okazałej posiadłości w Rivombrosie stara hrabina Agnese Ristori (Regina Bianchi) oczekuje na przyjazd swojego syna Fabrizia (Alessandro Preziosi), który ma powrócić do rodzinnego domu po dziesięciu latach służby we francuskiej armii. Jest przy niej młoda Elisa (Vittoria Puccini), którą hrabina przyjęła na służbę jako damę do towarzystwa. Uboga dziewczyna dzięki swemu wdziękowi i inteligencji sprawia, że dni spędzone na czekaniu przestają się dłużyć hrabinie. Tymczasem Fabrizio przez przypadek wchodzi w posiadanie listy nazwisk szlachciców, którzy spiskują przeciwko królowi. To wydarzenie oraz spotkanie z piękną i szlachetną Elisą zmienią życie próżnego hrabiego na zawsze.
pokazują wszystkie chwyty jak bałamucono dziewczyny w kręgach arystokratycznych, żeby skruszyć cnotę bez obowiązku ślubu (wydanie za chłopa by ewentualne bękarty z hrabią szły na konto chłopskiego męża, lub fikcyjne śluby w tajemnicy, z fałszywym księdzem lub świadkami o wątpliwej opinii, przekupionymi że się wyprą it. takie śluby nie miały żadnej mocy prawnej), oczywiście takie szopki jeśli panna nie ulegnie za drogie prezenty, ładne słowka i buziaczki. Z drugiej strony cwańsze służące ciągneły w swoją stronę grając niedostępne i porządne by rozkochać faceta, by jak najwiecej z niego wyciągnąć a nóż sie ożeni i będzie panią hrabiną? hahaha. Widać że ta Eliza to właśnie taka Panna, udaje świętą na początku na dystans a potem sama do niego idzie jak widzi że on odpuszcza. Chce zostać panią hrabiną, tak jak na początku powiedziała dl chłopca gdyby nie umiała czytać nadal sprzątałaby w karczmie. Nie lubię tej Elizy. Ona jest manipulantką taką jak arystokraci do których aspiruje, oni próbują ją wykorzystać a ona ich.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
