Młodziutka Emily nie ma łatwego życia. Jej matka zmarła, a ojciec przebywa w szpitalu psychiatrycznym. Dziewczynka trafia do rodziny zastępczej. W nowym miejscu czuje się samotna i zagubiona. Kiedy na swoje szesnaste urodziny nie otrzymuje od ojca tradycyjnej pocztówki, jest pewna, że coś jest nie tak. Postanawia działać. Nastolatka wyrusza w podróż, w której towarzyszy jej jedyny przyjaciel - Arden. Mam na imię Emily to poetyckie kino drogi, które opowiada o dojrzewaniu oraz odkrywaniu prawdy o sobie i swoich najbliższych. Twórcą ciepło przyjętego przez krytyków obrazu jest debiutant Simon Fitzmaurice, który od 2008 roku cierpi na stwardnienie zanikowe boczne, tzw.
anonim122(*.*.220.122) wysłano z m.cda.pl 2020-05-31 12:18:29+3
Bardzo dobry film! Ukazuje może, nie tyle smutną, co na pewno skomplikowaną prawdę: ileż człowiek musi się natrudzić, aby bzyknąć dziwadło płci przeciwnej...
Odpowiedz
anonim122(*.*.220.122)wysłano z m.cda.pl 2020-05-31 22:00:07+4
@anonim122: Po co pisać komentarze, jeśli nie masz nic do powiedzenia?
Odpowiedz
anonim129(*.*.166.129)2024-04-20 23:00:280
@anonim122: A FACT IS A POINT OF VIEW ;)
Odpowiedz
anonim211(*.*.125.211) wysłano z m.cda.pl 2019-11-01 18:10:30+3
Wyszukiwanie odpowiedzi..
