Historyczne chrześcijaństwo bez wątpienia wyrasta z kręgów kultury semickiej. Zarówno Jezus, jak i apostołowie byli Żydami. Żydowskiego pochodzenia były sposoby funkcjonowania pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej. Do żydowskich koncepcji nawiązywała też tzw. nauka apostolska. A jednak proces odchodzenia chrześcijaństwa od semickich korzeni rozpoczął się bardzo wcześnie. Pierwsze ślady tych przemian widzimy już w połowie pierwszego wieku. Ich wyrazem mogą być wczesne, mieszane wspólnoty czy postanowienia grona apostolskiego co do sytuacji pogan nawracających się na chrześcijaństwo.
Nie tylko język przekazu, ale również sposoby interpretacji ksiąg świętych oraz narzędzia ewangelizacji z czasem stawały się coraz bardziej greckie. Chrześcijaństwo skorzystało z zaproszenia Akademii Platońskiej i nigdy jej do końca nie opuściło.
Czym jest chrześcijaństwo dzisiaj? Promocją nauk Jezusa czy Platona? Czy jest możliwy powrót do semickich korzeni? A może chrześcijaństwo, w swej naturze, posiada niezwykłą umiejętność adaptowania się do kultur, w których istnieje i ten potencjał należy wykorzystywać? Greckie chrześcijaństwo Średniowiecza? Orientalny Renesans? Racjonalne Oświecenie? Egzystencjalizm XX wieku? Postmodernistyczne chrześcijaństwo przełomu wieków?
Co to znaczy być chrześcijaninem dzisiaj, w skomplikowanym świecie początku XXI wieku?
Wykład prowadził prof. EWST dr hab. Wojciech Szczerba. Organizatorem spotkania i całego cyklu Szkoła Służby był kościół Słowo Życia Wrocław.
00:00:00 Starożytność - źródła i zakres wiedzy 00:18:30 Chrześcijaństwo żydowskie czy hellenistyczne? 00:47:54 Hellenizacja myśli wczesnochrześcijańskiej 01:45:00 Ewolucja chrześcijaństwa w pierwszych wiekach 02:20:00 Judaizm hellenistyczny i Septuaginta 03:01:00 Aleksandryska i antiocheńska szkoła interpretacji Pisma 03:13:15 Podsumowanie, pytania, zakończenie
Wyszukiwanie odpowiedzi..
