Język jest kluczowym elementem przekazu ewangelicznego. Chrześcijanie starają się, by Biblia była dostępna w każdym ludzkim języku, a także w licznych dialektach i gwarach. Czy jednak sami potrafią przekazać treść Dobrej Nowiny lub choćby opowiedzieć o swoim życiu religijnym w sposób zrozumiały i nie budzący niechęci?
Mieć społeczność, upamiętanie , Pan położył mi na sercu, cichy czas dla wielu ewangelikalnych chrześcijan takie zwroty to językowa codzienność. Co dzieje się, gdy mówią w ten sposób poza swoim środowiskiem?
Wyszukiwanie odpowiedzi..
