Hemingway i Gellhorn (2012) lektor

Wszstko dobrze, ale ta Kidman to jest katastrofa ze swoimi grymasami, albo może trzeba by tego reżysera pociągnąć za uszy. Odpowiedz

System mordzio w miarę czasu wrzuć z hbo Odpowiedz

Kurwa niezły,w tym okresie ernie przeważnie chłal pił i ruchał,scena z kacapem w hotelu bezcenna ,te kurwy szanują tylko przemoc Odpowiedz

Prześlicznie dziękuję. Warto obejrzeć. Odpowiedz

Film sprawia wrażenie wielkiego przedsięwzięcia, na który złożono sporo elementów: znakomita aktorka, efektowny montaż, historyczne tło. Niestety scenariusz i narracja nie idą za tym ciężarem. Brak głębszego wglądu w niuanse ich psychiki sprawia, że opowieść wydaje się powierzchowna, a postaci – papierowe.
To kino tyleż ambitne, co frustrujące: z jednej strony szacunek dla Gellhorn i jej dziennikarskiego dorobku, z drugiej: groteskowa, teatralna wizja Hemingwaya, jakby z kliszy macho archetypu. Jeśli ktoś szuka biograficznego dramatu z emocjami i piękną estetycznie oprawą — warto spróbować. Ale jeśli zależy Ci na autentyzmie, relacji psychologicznej i dramaturgii — film będzie raczej rozczarowaniem.
Moja ocena: ok. 3/10 — dobra rola Kidman i wizualna oprawa nie ratują całości.
Z SIECI :
"Film trwa około 154–160 minut i według wielu recenzji czuć po nim zmęczenie. Narracja, choć epicka, momentami nuży zgredowym dramatyzmem i przesytem emocjonalnego języka".
"Dialogi są zbyt często pełne frazesów, cytatów z Hemingwaya lub stylizowanej na niego sentencji. Brakuje wglądu w psychologię postaci oraz świeżego spojrzenia na ich historię, co znacznie osłabia dramatyczną wagę flmowego romansu".
"Clive Owen wcielający się w Hemingwaya zbiera skrajne oceny — jego kreacja momentami bywa epatująca, ale brak mu wiarygodności, głównie przez akcent i teatralność. Relacja emocjonalna między nim a Kidman nie przekonuje — krytycy twierdzą, że brakuje chemii i autentyczności ich związku".
"Nicole Kidman jako Martha Gellhorn : wszyscy zgodnie przyznają, że to najlepszy element produkcji. Kidman świetnie oddaje zadziorność, pasję i idealizm Gellhorn, w scenach dramatycznych często całkowicie dominuje ekran". Odpowiedz

Prawdy historycznej nie ma tu za grosz, tylko lewacka propaganda... Odpowiedz