W bezkresie miłości, gdzie czas się zatraca, Nasze dusze tańczą w rytmie serca płomienia. Krople gwiazd spadają jak szept Twojego imienia, A noc przytula nas ciepłem bez końca. Twoje oczyocean bez dna i granicy, W nich odnajduję świt, co wiecznie rozkwita. Twój głos to melodia, co w sercu zaklita, Jak wiatr, co unosi mnie w krainę zachwyceń. Niech nigdy nie zgaśnie ten ogień, co płonie, Niech wieczność zapisze nas w złotych promieniach. Bo w bezkresie miłości, w jej czystych przestrzeniach, Tylko Ty i jadwa światy splecione.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
