Zapomniana miłość, jak cień na ścianie, Cicho pulsuje w zakamarkach dni. Choć czas ją skrył w szarym kurzu wspomnień, Wciąż żyje w sercu nie gaśnie, nie drży. W porannej rosie, w blasku zachodu, Czuję jej szept na skrawku wiatru. Czy jeszcze wróci, czy mnie odnajdzie, Czy w moich dłoniach zapłonie na nowo? Każdy krok nosi ślad jej istnienia, Każdy oddech woła jej imię. Zapomniana, lecz nigdy stracona, Wiecznie ukryta w serca głębinie.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
