Bulwar Zachodzącego Słońca (Sunset Boulevard) to amerykański film noir z 1950 roku w reżyserii Billyego Wildera.
Joe Gills (William Holden), bankrutujący scenarzysta, ukrywa się przed człowiekiem, który zamierza skonfiskować jego samochód w garażu na terenie posiadłości należącej do Normy Desmond (Gloria Swanson) - przygasającej już gwiazdy kina niemego. Aktorce, żyjącej złudzeniami swojej niesłabnącej popularności, wydaje się, że powróci jeszcze na ekrany. Dobrą okazją do tego miałby być występ w pierwszoplanowej roli w filmie na podstawie jej własnego scenariusza - Salome. Kiedy odkrywa, że Joe jest scenarzystą, nakłania go, by pomógł jej w pracy nad tekstem. Bohater staje się wkrótce przedmiotem natrętnych zalotów artystki, zazdrosnej o Betty (Nancy Olson), z którą Joe planuje zrealizować film. Doprowadzona do ostateczności aktorka, po raz ostatni występuje przed kamerą, gdy reporterzy relacjonują dokonane przez nią zabójstwo Joego...
Uczta kinomana ! Fabuła ponadczasowa. Być może bardziej aktualna dziś niż w okresie kiedy powstał ten majstersztyk Dramat noir pod batutą Billy Wildera :) Pozwolę sobie przytoczyć znaleziony fragment książki: "Historia filmu dla każdego" Jerzego Płażewskiego, który znalazł i umieścił na jednym z filmowych portali użytkownik "kaioken26":
" [...] Po pierwsze - była to okrutna satyra na współczesne Hollywood, które "woli robić filmy o zboczeńcach niż o walce nauczycieli" i skazuje swe najciekawsze umysły na degradację. Po wtóre - poprzez postać lokaja gwiazdy, a niegdyś jej reżysera, dokonano epickiej próby pokazania Hollywood w rozwoju historycznym, i to Hollywoodu nie w znaczeniu ośrodka produkcyjnego, ale określonego stanu umysłów, dostarczyciela stereotypów obyczajowych, etycznych, społecznych, które filmy made in USA puściły w kurs po całym globie ziemskim w ciągu pół wieku. Rolę lokaja-reżysera zagrał sam Erich von Stroheim, jeden z twórców Hollywoodu i jedna z jego rzeczywistych ofiar. Wreszcie trzecia warstwa, liryczna, była dramatem przemijania, wcielonym w postarzałą grającą samą siebie Glorię Swanson, w jej filmy archiwalne, w jej dziwaczny stary samochód, w jej luksusowy i zapuszczony pałac. Jeśli kino jest charakterystycznym przejawem amerykańskiej cywilizacji, mechanistycznej i żądnej mitów, to Bulwar Wildera jest jednym z najgłębszych filmów o Ameryce."
Dodam od siebie, iż to wielka strata dla filmu, że wybitny Montgomery Clift odrzucił rolę Joe'go Gillisa. Wielkie dzięki za upload ! Pozdrawiam !
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
