Za czasów studbaza to się kombinowało jak się dało i tak pewnego razu, coś poknociliśmy, że rozrobiwszy spirytus został nam się taki komplet:
1. Wódka w butelkach po spirytusie.
2. Woda w butelkach po wódce.
Do pokoju wpadł Mareczek. Taki wiecie, wesołek co wszędzie nos wciska, kumpluje się ze wszystkimi, ale wszyscy mają go dość, bo męczy i zawsze leci na sępa. Od progu rzuca jak to Mareczek "No cześć chłopacy, słyszałem, że macie coś dobrego, dacie..."

Nie dokończył zdania bo zobaczył jak Andrzej wali pół szklanki świeżo polanego spirytusu i zapija z gwinta wódką. ( ͡° ͜ʖ ͡°)ﾉ⌐■-■
"...piedrole, nie piję z Wami" - wyszedł i do końca studiów już nie wrócił. (⌐ ͡■ ͜ʖ ͡■)

...

Cała historia miała miejsce ponad 30 lat temu. Opowiedział mi ją znajomy mojego ojca - Andrzeja. Wczoraj w robocie zagadał do mnie facet o imieniu Marek, zainteresowało go moje nazwisko i opowiada mi z pełną powagą o tym, jak to w akademiku we Wrocławiu znał Andrzeja o tym nazwisku, co pił spirytus i popijał wódką. ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Mareczek nie wie do dziś Odpowiedz

Nie pokazujcie tego parcha. To bimbrownik z Biłgoraja. Tak, pędził i handlował nielegalnie. To był jego pierwszy biznes. Odpowiedz