@Lotnik37: Ciekawe. Socjalista z husarem w awatarze... Być może kryje się za tym jakieś Mrożkowskie przesłanie, niestety go nie dostrzegam.
Problem niestety polega na tym, iż w krajach gdzie umiera najwięcej dzieci, nie ma kapitalizmu.
Istnieje tam pokraczna forma pseudo-feudalizmu (rolnicze ludy afrykańskie), które (nomen omen) czerpią z dobroci socjalizmu właśnie.
Spójrzmy na historię - póki Afryką nikt się nie zajmował - żyli i umierali tam ludzie skupieni wokół małych, plemiennych społeczności. Nie byli najbogatsi i nie mieli najwięcej pożywienia, więc nie rozmnażali się aż tak znacznie, a część z nich i tak nie dożywała wieku dorosłego (ale tak samo było w Europie - tu przykład, z 20ciorga dzieci J.S. Bacha, wieku dorosłego dożyło 10cioro).
Następnie pojawił się biały człowiek (i póki tylko grabił i mordował, nie było źle).
Wielki głód i śmierć tysięcy dzieci zaczął się wraz z pomocami humanitarnymi - a więc z pomocą SOCJALNĄ dla tubylców.
Od tamtej pory jedne ludy, które niegdyś były koczownicze - dostały studnie, wobec czego nie musiały już szukać wody, lecz umierały z głodu, bo się nie przemieszczały (w poszukiwaniu pożywienia).
Inne plemiona/społeczności (patrz Somalia, Togo, Liberia) otrzymały pomoc w postaci pożywienia. Od tamtej pory małżeństwa mają po 14cioro dzieci, których już nie mogą wykarmić po ustaniu pomocy. Te natomiast umierają. (Nawiasem mówiąc, kraje te są również w trójce najbiedniejszych, dzięki ci socjaliźmie, krajów)
Reasumując - człowiek od zarania dziejów był wykształcony, aby pracować sam na siebie. Tak działa kapitalizm - człowiek zarabia własną pracą i własnymi umiejętnościami. Socjalizm jest natomiast tego zaprzeczeniem - ci którzy pracują oddają część zarobków na nierobów, natomiast najbiedniejsi zostają biedni, gdyż nie mają impulsu do pracy. Lejek socjalu z podstawowymi środkami do życia zapewnia im państwo.

Nawisem mówiąc, nie godzę się z tym, że nierób odbiera mi około 25% pensji, bo musi wegetować na socjalu, a ja jestem jego niewolnikiem. Odpowiedz

@Lotnik37: Rozumiem - młodość. Nie liznąłeś młodzieńcze poprzedniego ustroju...

Kiedy nie było pomocy ludzie owszem, umierali, lecz w znacznie mniejszej ilości, bo było ich zwyczajnie mniej (rodzina z trudem wyżywiająca 2 dzieci nie zdecyduje się na 3 - no chyba, że pan w niebieskim kasku da im wór ryżu, dzięki czemu nie muszą pracować, a z pełnymi brzuchami tata z mamą mogą zająć się sobą). Prawdziwy boom demograficzny Afryki nastąpił właśnie z początkami akcji żywieniowych. Studnie natomiast nie wysychały, gdyż ich nie było. Plemiona KOCZOWNICZE przenosiły się z miejsca na miejsce w poszukiwaniu wody i pożywienia. Dopiero przywiązanie ich do jednego miejsca sprowadziło na nich głód, a w konsekwencji śmierć. Spróbuj podciąć skrzydła jerzykowi (taki mały ptaszek, który całe życie lata) - nie przeżyje dwóch dni.

Nie wiem natomiast co mają z tym wspólnego niewolnicy. Owszem, łapano ich i wywożono, niemniej u "pana" mieli często lepiej niż w Afryce, gdyż kosztowali dość sporo i zwyczajnie nie opłacało się ich dręczyć, a tym bardziej zabijać. Nawiasem mówiąc, jest to preludium do części głównej wypowiedzi.

Zdanie twierdzące iż "w socjalizmie pracujesz na siebie i dostajesz dużą wypłatę ,w której masz małe opodatkowanie" jest durne. Pracujesz na siebie, ale oddajesz komuś. To w końcu pracujesz na siebie, czy na siebie i na kogoś?

Potem piszesz o potrzebujących. Kolejny nonsens w świetle Twojego któregoś następnego zdania, jakoby w socjalizmie "każdy miał pracę". To skąd ci potrzebujący?
Już Ci młodzieńcze tłumaczę: w socjalizmie, w którym każdy ma pracę - a więc jest niewolnikiem (bo tylko w ustroju niewolniczym 100% osób pracuje), część pracujących para się "niby-pracą". Skoro zatrudniony musi być nawet najgorszy idiota, to będzie (przykład z komuny) dziesiątym woźnym w zakładzie, nie generującym żadnych zysków a jedynie straty. Jego zarobek natomiast będzie odprowadzany z pensji człowieka, który 20 lat poświęcił na naukę, a resztę życia na ciężką pracę. Sprawiedliwe? Nie sądzę.

W kapitalizmie zarabiasz na siebie, płacisz za swoje zdrowie i naukę swoich dzieci.
W socjalizmie mimo że masz pracę - płacisz na bezrobotnych. Jesteś zdrowy - ale płacisz za leki dla chorych. Nie masz dzieci - ale fundujesz naukę dzieciom sąsiada. I tak dalej.

Każdy normalny człowiek potrafi poradzić sobie samemu - wystarczy, że państwo nie będzie mu w tym przeszkadzało, ani kradło tego co zarobi.
Mam nadzieję, że wrócimy do rozmowy, kiedy rozliczysz własny PIT i okaże się że musisz oddać jakimś nierobom HARACZ za własną pracę w wysokości 32 tysięcy złotych.
(Mam nadzieję, że rozumiesz absurd - płacisz za własną pracę!)

Na koniec pokaż mi "porządny kraj socjalistyczny". Może Korea Północna? Tam pracę ma każdy. Szkoda, że jedzenia nie ma nikt. Odpowiedz

@Lotnik37: A co do zasiłku, który kiedyś się kończy - tutaj także się mylisz.
Ktoś przestanie dostawać zasiłek. Co się z nim dalej dzieje? Idzie do przytułku, który notabene finansowany jest ze skarbu państwa (a więc zasiłku ciąg dalszy, tylko w innej formie).
Poza tym, socjalizm rodzi szarą strefę, gdyż nie każdemu podoba się okradanie go podatkiem dochodowym, a więc pracuje na czarno, zarabiając na rękę więcej niż na umowie. (1:0 dla kapitalizmu). Odpowiedz

@Lotnik37: Socjalizm to utopia, która nawiasem mówiąc wg. Marksa i jego kolegi Engelsa jest ostatnim stadium rozwoju kapitalizmu właśnie, gdzie wszyscy dzięki pracy mają już wszystko, więc własność prywatna nie jest już potrzebna bo i nikt nie ma potrzeby kraść. UTOPIA.

"Poza tym dla mnie nie jest sprawiedliwe to ,że ktoś będzie pracował całe życie i umrze z małą emeryturą." - W socjalizmie tak to właśnie działa. W kapitalizmie ubezpieczenia nie są obowiązkowe, więc zamiast co miesiąc być po trochu obrabowywanym przez ZUS (jakieś 30 procent pensji), część pieniędzy możesz oszczędzić sam, wpłacając banku i zostawiając na starość. Czyli zarabiając 1500 zł miesięcznie i samemu odkładając co miesiąc to 30 procent, po 40 latach pracy (zakładając, że na emeryturze pożyjesz jakieś 20 lat), masz około 3000 (!) emerytury miesięcznie (zamiast marnego 1100 z zusu, który część Twoich zarobków rozda sobie i nierobom na zasiłku). I to wszystko za minimum krajowe.

Twoje ukochane zakłady także padły łupem socjalizmu, gdyż w socjalizmie to kapitaliście ogranicza się możliwości rozwoju. Weźmy na przykład to, że do zatrudnionego jednego pracownika, pracodawca musi dopłacić jakieś 70% jego pensji fiskusowi. więc jeśli zarobisz 1500zł, pracodawca wyda na Ciebie 2550zł (1050 zł czystych strat).
Całe szczęście istnieją odstępstwa od tych zniszczeń - na przykład szpitale. Póki były własnością państwa - zdychały. Te sprywatyzowane odżyły.

Nie wiem też co ubzdurało Ci się z "polskim kapitalizmem" - w Polsce nie ma kapitalizmu, jak zresztą w większości Europy.

"Poza tym Twój komentarz to bezsens: z jednej strony nikt nie pracuje ,a z drugiej wszyscy pracują." - to Ty chcesz, żeby wszyscy pracowali. Ja nie. Nie jesteśmy niewolnikami.

"Co ma z tego państwo i ludzie? Nic" - Ludzie mają pensję odpowiednią do ich pracy i nie obłożoną bandyckim podatkiem. Państwo samo z siebie NIGDY nic nie posiada. Jeśli coś ma, to tylko to co zabrało obywatelowi. O ile pewne wydatki z podatków (ale nigdy dochodowych) są konieczne (wojsko, policja) to już utrzymywanie bandy bezrobotnych pracą innych - to bandytyzm.

Gdy wszystko jest państwowe, to wszystko jest niczyje, każdy ma to w dupie, bo wie, że sam za to nie odpowiada - pojawia się dziadostwo, tożsame z tym znanym z PRLu. Odpowiedz

@Lotnik37: Kontynuując poprzedni post:
Nie da się pomóc nikomu, nic nie robiąc. Ty pracujesz, a ktoś Cię okrada z pensji, oddając ją nierobom i urzędnikom, którzy Ci tę pensję zabierają. W kapitalizmie też możesz pomagać, z tą jednak różnicą, że oddając potrzebującemu 1000 zł, masz pewność, że trafia do niego 1000 zł, a nie 500 zł (bo drugie tyle idzie na pensje urzędnicze). Do tego możesz wybrać komu chcesz pomóc - właśnie aby pominąć Twojego "pijącego bezdomnego".

Gdy zachorujesz (i nie musisz oddawać 1/3 pensji państwu) samemu stać Cię na leki. Ba! Możesz się nawet ubezpieczyć, ale PRYWATNIE a nie obowiązkowo (tak jak na przykład w USA, przed reformą zdrowia, na którą wszyscy od 2 lat narzekają). Nic nie powstrzymuje Cię od tego, aby samemu o siebie zadbać - a zrobisz to taniej, bo nie musisz zapłacić 50 urzędnikom, którzy pokierują Twoimi pieniędzmi.

Praca na czarno oczywiście wiąże się z pewnym ryzykiem, ale jest bardziej rentowna niż na umowie.
"kapitalista ma z tego 100%" - owszem, o to właśnie chodzi. Założył firmę i czerpie z niej korzyści, tak sobie zaplanował. W socjalizmie kapitalista ma jakieś 50~60%, a resztę ma bezrobotny pan Miecio, który od dziecka twierdził "że pracę to on ma w dupie, bo i tak mu pod pysk podsuną jak będzie głodny" i urzędnicy, którzy mu tę kasę podsuwają.

Być może kiedyś stracę pracę i będę biedny. Jednak jest to ryzyko, z którym mężczyzna musi się godzić (i godził się póki Europy nie zalała czerwień). Ale na pewno wtedy nie usiądę na dupie licząc na zasiłek, tylko postaram się znaleźć nową pracę (co nie powinno być trudne, bo ciężko pracowałem, żeby zostać projektantem mostów, a o nas łatwo nie jest).
Ryzyko to nieodłączna część życia - kto przestaje ryzykować i zakopuje się pod kołdrą, równie dobrze może nie żyć.
Pieniądze BEZPIECZNE są w sejfie bez drzwi. Bezpieczne, ale bezużyteczne.

Wskaż mi zatem miejsce, gdzie ludzie buntują się przeciwko kapitalistom. Przypominam jednak, że Europa jest socjalistyczna, a przykłady z "Kamizelki" Bolesława Prusa uznam za nie na miejscu. Chiński Hong Kong natomiast (z punktu widzenia gospodarki niemal czysto kapitalistyczny) w rankingu wolności gospodarczej jest na pierwszym miejscu.
http://www.heritage.org/index/country/hongkong

Na pytania odpowiedziałem.

Podziały klasowe wymyślili socjaliści, aby podtrzymać "walkę klasową", która leżała u podstawy systemu. (I tu coś dziwnego - wyzyskiwanym proletariuszem może być tylko pracownik fizyczny, umysłowy zaś zawsze będzie wyzyskiwaczem i burżujem)
Rzeczywistość jest znacznie prostsza. Ja jestem pracownikiem (co prawda umysłowym). Nade mną jest prezes. Czy jest mi z tym źle? Nie. Wyzyskuje mnie? Nie - to państwo mnie wyzyskuje i wiem, że moje wynagrodzenie byłoby wyższe, gdybym nie płacił za naukę dzieci sąsiada i za leczenie sąsiadki.

"Nie daj sie zwieść ,że komunizm był dobry." - Boże broń! W życiu bym na to nie wpadł. Komunizm jak każdy ustrój socjalistyczny był zły.

Teraz Afryka.
Afryka radziła sobie bez pomocy przed białym człowiekiem i poradzi sobie sama, jeśli tylko biały człowiek zostawi ją w spokoju.
Wiem, że Europa wyrządziła jej krzywdę, ale naprawianie jej akcjami humanitarnymi to nonsens, gdyż w rzeczywistości prowadzi do jeszcze większej zapaści.
Wojny w Afryce były zawsze. Były też w Europie i w Azji. Tylko dzidy zastąpione zostały przez karabiny (i nie mieszaj do tego ustroju, gdyż handel bronią to ani socjalizm ani kapitalizm, a zwykłe przestępstwo).
Fale głodu - owszem zostały spowodowane pomocą. Czy istniały fale głodu przed akcjami dokarmiania? Być może lokalnie, z powodu suszy czy małych zbiorów. Teraz natomiast głód jest powszechny, gdyż plemiona, które do tej pory były koczownicze - osiadły i przez to wymierają (patrz przykład jerzyka, dotyczy także studni).

Ludy prowadzące koczowniczy tryb życia nadal powinny ten tryb prowadzić. Skoro nie rozwinęły się same do osadnictwa, to oznacza że nie mają do tego warunków i nie można ich do tego zmusić.
Odpowiedz

@anonim: Świetnie to ująłeś, a lotnik koniuszy niech się głowi dalej nad wyzszością socjo-komuny.
Dodam tylko, że w Australi (kraju, który nalezy do czolówki jesli chodzi o warunki życia, opieke społ. itd.) lewków dopuścili tylko na jedna kadencję rządów w 2007.r Odpowiedz

@anonim: Socjalizm można wprowadzić wyłącznie w krajach bogatych. W biednych nie ma z czego dzielić. Dlatego ZSRR rozleciał się z hukiem, Chiny z ich gigantycznym potejclałem dopiero teraz się rozkręcają, a wszystkie zapatrzone w ZSRR kraje (albo podporządkowane mu siłą) teraz muszą się sprężyć, żeby nadrobić zaległości. A najlepszy socjal jest w krajach, które były znane z kalwińskiego wręcz kapitalizmu - m.in. Szwajcarii i Holandii.

Zresztą - komunizm nie był zły dlatego, że był socjalistyczny. Był zły, bo był etatystyczny i blokował możliwość samodzielnego rozwoju poprzez ograniczenie własności prywatnej.

Socjalizm nie jest zły - jako jeden z istniejących mechanizmów politycznych, ale nie jako doktryna. Redystrybucją można wyrównać pewne nierówności (co może pomóc gospodarce), ale nie da się zbudować na niej bogactwa. Państwo, które chce to zrobić to wąż pożerający własny ogon. Odpowiedz

@anonim: O tym też się pamięta, ale tylko człowiek tępy będzie wytykał chrześcijanom zbrodnie sprzed tylu lat, tak samo jak Niemcom wytykać hitlerowskie zbrodnie. Odpowiedz

@anonim: A ilu ludzi zginęło od VII w n.e.w wyniku muzułmańskich podbojów?Niemal każde dzisiejsze państwo islamskie a tych jest ok 50 zostało nawrócone na islam mieczem.Chrześcijanie mają wiele za uszami ale nie zapominajmy że nawracanie siłą na tą religię zaczęło się de facto dopiero od Krucjat i XI w n.e. podczas gdy już 400 lat wcześniej muzułmanie podbijali tereny południowej Europy. Odpowiedz

@anonim: sprzed tylu lat? To znaczy sprzed ilu? Pewnie jesteś zbyt głupi aby to zrozumieć ale wciąż żyje wielu ludzi, którzy byli świadkami tych zbrodni. Proponujesz, katolicki bydlaku, zapominac następnego dnia? Odpowiedz