+ Napisz wiadomość
Folder główny
Przyroda (2)
W górach pasma Abakańskiego, w głuchej syberyjskiej tajdze, mieszka wyjątkowa pustelniczka Agafia Karpowna ostatnia z rodziny staroobrzędowców Łykowów. Wiele osób słyszało o ich historii. W 1936 r. rodzina Łykowów osiedliła się w głębokiej tajdze, z dala od ludzi. Dopiero w 1978 r. rodzinę tę składającą się wówczas z ojca i czwórki dzieci odkryli geolodzy. Początkowo przerażeni, później nawiązali kontakt i zaczęli opowiadać gościom o swoim stylu życia. Okazało się, że sami tkają sobie ubrania i splatają obuwie z kory brzozy, przy tym wszyscy potrafią czytać i pisać, choć w języku starosłowiańskim. Okazało się, że Łykowowie prowadzą głęboko religijny tryb życia, co stało się kiedyś przyczyną ich odejścia do tajgi. Ważnym elementem filmu jest zderzenie dwóch cywilizacji, dwóch przestrzeni: Agafii i jej stołecznych gości pomocników. W większości to sama Agafia Karpowna opowiada o swoim życiu. Daje to możliwość refleksji, co w życiu każdej osoby jest wieczne, a co tymczasowe. O Agafii opowiadają również uczestnicy wieloletnich wypraw do niej. Życie Agafii, podobnie jak całej rodziny Łykowów, to historia o zwycięstwie siły ducha nad okolicznościami; o tym, że osoba zawsze ma możliwość zachowania integralności swojej tożsamości. Jednak czasami trzeba dokonać bardzo trudnego wyboru 01:10:091080p 2855 01:10:09Agafia 1080p

Dodał: Afrik77

Kinowy debiut reżyserski Siemiona Sierzina jest bowiem ekranizacją dramatu autorstwa Dmitrija Daniłowa. Od momentu powstania w 2016 r. sztuka ta doczekała się już ponad pięćdziesięciu wystawień w Rosji i poza jej granicami. Na ubiegłorocznym Kinotawrze oparty na niej film nagrodzono za muzykę, natomiast jury Międzynarodowego Festiwalu Filmów o Prawach Człowieka Stalker uznało go za najlepszą fabułę. Tytułowym człowiekiem z Podolska jest ponad trzydziestoletni Nikołaj Frołow (to dopiero druga rola W. Koroliowa) człowiek, któremu w życiu niewiele, jak dotąd, się udaje. Z wykształcenia jest historykiem, ale historia nie zalicza się do jego pasji. Pragnie być muzykiem, lecz zmuszony jest zarabiać na życie, pracując jako dziennikarz w lokalnej gazecie. Marzy o wielkiej miłości, tymczasem w gruzy wali się kolejny jego związek. Na dodatek spóźnia się na pociąg do Podolska, co staje się początkiem tragikomicznych zdarzeń. Zatrzymany na pustym peronie przez służbę patrolową trafia na dworcowy komisariat, którego pracownicy kapitan Jedwokimowa (W. Isakowa) czy starszy lejtnant Michałycz (W. Majzinger) w niczym nie przypominają statecznych stróżów prawa. Są operetkowym odbiciem świata głównego bohatera. Świata, który obchodzi się z nim jak maszynka do mielenia mięsa. Jedno jest pewne: jeżeli uda mu się wyjść z posterunku w jednym kawałku będzie już kimś zupełnie innym.01:32:111080p 1175 01:32:11Człowiek z Podolska 1080p

Dodał: Afrik77

Po dwóch latach od premiery obsypanego nagrodami dokumentu Północny wiatr bywa ciepłym Aleksiej Gołowkow powrócił do swego bohatera żyjącego w sercu jakuckiej tajgi Aleksandra Koliesowa. Gdy po ukończeniu dziesięcioletniej szkoły podstawowej i dwóch latach służby wojskowej Sasza zdecydował się żyć jak jego hodujący renifery przodkowie, można było zastanawiać się, jak długo wytrwa w samotności w skutym mrozem arktycznym lesie. Od tamtej chwili minęło ćwierć wieku. W tym czasie filozoficznie nastawiony do życia i świata mężczyzna ani razu nie widział miasta, a innych ludzi spotyka jedynie raz w roku, gdy przy okazji święta Ewenów przyjeżdża do osady po zakupy. A jednak nie wyzbył się dawnych marzeń o podróżach w najdalsze zakątki globu, tyle że teraz realizuje je za niego córka. Kiedy śnieg topnieje ma więc drugiego, równorzędnego bohatera, a raczej bohaterkę młodą kobietę, która wybrała zupełnie inną drogę życiową niż ojciec. Mieszka tysiące kilometrów od niego, próbuje ułożyć sobie życie w zupełnie innej rzeczywistości, a jednak w głębi serca i umysłu okazuje się być taką samą koczowniczką jak on. Rozgrywający się na dwóch płaszczyznach geograficznych film Gołowkowa to piękna poetycka metafora losu i przeznaczenia, od którego tak naprawdę nie da się uciec, nawet na drugą półkulę. To również nostalgiczna opowieść o najtrwalszych więziach rodzinnych i uczuciu, które jest tym silniejsze, im większa odległość dzieląca bliskich sobie ludzi. 01:02:511080p 1864 01:02:51Kiedy topnieje śnieg 1080p

Dodał: Afrik77

Film o burzliwym romansie Mikołaja II Romanowa i tancerki polskiego pochodzenia, Matyldy Krzesińskiej. 01:48:37 6426 01:48:37Matylda

Dodał: Afrik77

Kiedy zostajesz nazwany nowym Bałabanowem, to do czegoś zobowiązuje. Zwłaszcza gdy z jednej strony doceniają cię krytycy filmowi, a z drugiej specjalną nagrodę jury na festiwalu Okno na Europę wręcza ci Nikołaj Chomieriki. Wszystkie te zaszczyty spotkały Gieorgija Lialina, twórcę mrocznego dramatu kryminalnego Na rozdrożu. To rzeczywiście obraz w stylu Aleksieja Bałabanowa (Brat, Ładunek 200), ale także wiele zawdzięczający ponurej wizji współczesnej Rosji znanej z dokonań Jurija Bykowa (Major, Dureń, Fabryka). Artiom Czagin (R. Jewdokimow) jest niespełna trzydziestoletnim mężczyzną, który szykuje się właśnie do ślubu. Jak grom z jasnego nieba spada na niego wiadomość o śmierci ojca mężczyzny, przed którym lata temu jego matka uciekła wraz z nim z prowincjonalnego Sowietska. Od tamtej pory nic ich nie łączyło. Nie może jednak odmówić prośbie matki, by dopilnować spraw związanych z pogrzebem. Artiom widzi w tym także własny interes: kiedy sprzeda dom po ojcu, będzie miał pieniądze na nową drogę życia. Jak się okazuje, nie jest to jednak takie proste: w domu mieszka bowiem nowa rodzina zmarłego, którą opiekują się uzbeccy gangsterzy. Chcąc odzyskać to, co mu się należy, prosi o pomoc lokalnego mafiosa, który dwadzieścia lat temu doprowadził jego ojca do ruiny i zniszczył ich szczęście rodzinne (K. Połuchin). Mocne kino gatunkowe z intrygą psychologiczną godną Williama Szekspira! 01:54:45720p 3700 01:54:45Na rozdrożu 720p

Dodał: Afrik77

Prowincjonalne miasteczka mają swoje mroczne sekrety. Ich mieszkańcy częściej hołdują poglądom konserwatywnym, chętniej wytykają palcami tych, którzy idą pod prąd (o czym boleśnie przekonał się chociażby bohater pokazywanego na Sputniku przed dwoma laty Człowieka, który zaskoczył wszystkich). Doświadcza tego także mieszkająca w niewielkiej miejscowości na Uralu czternastoletnia Wika (w tej roli piosenkarka Anastazja Strukowa). Dziewczyna marzy o tym, by w przyszłości zostać tancerką, lecz wszystkie jej plany walą się w gruzy, kiedy zachodzi w ciążę i rodzi córeczkę. By ochronić nastolatkę przed społecznym ostracyzmem, matka Wiki (Olga Małachowa) oznajmia, że to jej dziecko. Mimo to dziewczyna musi przerwać naukę i tym samym zrezygnować z organizowanych w szkole zajęć tanecznych. Nieprzygotowana do roli matki, skrywająca tajemnicę ojca swego dziecka, balansuje na granicy depresji i załamania nerwowego. Pragnie, jak jej rówieśniczki, beztroskiego życia; chce też związać się z marzącym o wyjeździe do Jekaterynburga Andriejem (Iwan Iwaszow). Tylko co w takiej sytuacji zrobić z kilkumiesięczną Anią?... Dramat specjalizującej się w tematyce młodzieżowej (Je)Leny Łanskich to wyjątkowo złowróżbna opowieść o środowisku, wobec którego dulszczyzna jest najdelikatniejszym określeniem. Ale to też historia matczynej miłości patologicznej, jak świat, w którym dorasta Wika. 01:47:251080p 4557 01:47:25Niczyja 1080p

Dodał: Afrik77

Tytułowa nerka to wbrew pozorom nie narząd w ludzkim organizmie, lecz ryba. Konkretniej: gatunek żyjącego w Oceanie Spokojnym łososia, którego ubarwienie w okresie godowym staje się czerwone. Czerwone są również jego ikra i mięso. Powszechnie żyje w wodach na południu Kamczatki, chociaż na tarło płynie w górę rzek bądź w kierunku jezior. Od dekad jest podstawą bytu ekonomicznego miejscowej ludności. Młodzi chłopcy od najmłodszych lat uczą się od swoich dziadków i ojców, jak odławiać i patroszyć nerkę, ale również jak nie wchodzić w drogę żywiącym się tymi rybami niedźwiedziom. Dokumentalny film Dmitrija Szpilienoka i Władisława Griszyna to ich drugie wspólne dzieło zrealizowane na Kamczatce, na którą przybyli przed kilkunastu laty, aby poznawać i chronić dziką przyrodę półwyspu. W tym czasie nie tylko wytrwale pracowali nad zdjęciami, lecz brali także aktywny udział w walce z kłusownikami na Jeziorze Kurylskim, co znalazło zresztą odzwierciedlenie w obrazie. Nerka. Czerwony łosoś w ciągu półtora roku została zaprezentowana w ponad czterdziestu krajach i zdobyła ponad pięćdziesiąt festiwalowych nagród i laurów. Po seansie łatwo to zrozumieć: dzieło Szpilienoka i Griszyna zachwyca bowiem zarówno pięknymi zdjęciami dzikiej natury, jak i towarzyszącą im natchnioną muzyką Gieorgija Chimorody, który swoimi kompozycjami ozdobił również poprzednie dzieło tego duetu Niedźwiedzie 52:191080p 939 52:19O przyrodzie Kamczatki 1080p

Dodał: Afrik77

Nominowany do Grand Prix podczas ubiegłorocznego Kinotawru dramat Aleksandra Mołocznikowa nawiązuje do tematu, jaki często pojawiał się w kinie rosyjskim na początku lat 90. XX wieku, a dotyczył odbudowywanych po okresie zimnej wojny relacji rosyjsko-amerykańskich. Także na płaszczyźnie obyczajowej, a nawet czysto intymnej. Nie jest więc chyba przypadkiem fakt, że fabuła Powiedz jej umieszczona została właśnie w tamtych czasach (choć pod koniec dekady). Mieszkająca w Petersburgu Swieta (w tej roli Swietłana Chodczenkowa) ma za sobą nieudane małżeństwo z Artiomem (gra go Artiom Bystrow), którego owocem jest syn Aleksandr. Mając nadzieję na lepszy los, kobieta wiąże się z Amerykaninem Michaelem (Austriak Wolfgang Cerny) i planuje emigrację za Atlantyk. Chce zabrać ze sobą Saszę, ale by było to możliwe, wymagana jest poświadczona sądownie zgoda męża. Tymczasem Artiom podburzany przez swoich rodziców nie chce pozwolić na to, aby chłopiec wychowywał się tak daleko od ojczyzny. Jest bowiem przekonany, że z czasem syn ulegnie wynarodowieniu. A może po prostu mężczyzną kieruje zazdrość? Mołocznikow nakręcił film o zderzeniu dwóch światów i dwóch skrajnych mentalności, ale także o przełamywaniu barier kulturowych i wzajemnej nieufności, w końcu o poszukiwaniu szczęścia, które nieodłącznie kojarzy się ze stabilizacją ekonomiczną. Co ciekawe, jako symboliczny pomost łączący Stany Zjednoczone z Rosją pojawia się w Powiedz jej Mroczne widmo Georgea Lucasa. 01:38:041080p 2667 01:38:04Powiedz jej 1080p

Dodał: Afrik77

Niemiecki film przyrodniczy o zwierzakach zamieszkujących potężne pasmo Kaukazu. 49:23480p 946 49:23Wielki Kaukaz 480p

Dodał: Afrik77

Oglądaj gdzie chcesz

CDA

Ulepsz konto

Przydatne linki

Kup w