Całą jej postać skrywała się w cieniu osób siedzących przed nią, bliżej ognia, świetlona pomarańczowo czerwonym blaskiem ogniska, do którego nie dokładaliśmy już drewna. Jej prawdopodobnie biała, w każdym bądź razie jasna, letnia, zwiewna sukienka wyglądała na utkaną z lnu. Zaś opadające na ramiona, lekko falujące włosy utrzymywał w ryzach wianek pleciony z polnych kwiatów, których rosło w okolicy pod dostatkiem.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
