Hubert poznał Ulę jeszcze w liceum. Chodzili razem na kółko teatralne. Od razu spodobała mu się ta miła, ładna dziewczyna i choć według jego kumpli nie wyróżniała się niczym szczególnym, dla Huberta szybko stała się całym światem. Chłopak długo kombinował jak ją zdobyć. Wysyłał jej anonimowe prezenty, przynosił kwiaty, zapraszał na kolacje i wycieczki w nieznane zakamarki miasta. Na początku Ula niechętnie zgadzała się na spotkania i drobne upominki, ale z czasem Hubert przekonał ją do siebie, stali się przyjaciółmi, a kilka miesięcy później zostali parą. Chłopak był przeszczęśliwy. Spełniło się jego największe marzenie. Kochał Ulę, a ona w końcu pokochała jego. Wszyscy w szkole im zazdrościli, bo wyglądało na to, że spotkało ich to, o czym marzy każdy - wielka miłość. Hubert nie poszedł na studia. Wolał pracować, by móc zapewnić ukochanej Uli wszystko czego chciała, a trzeba przyznać, że fantazji jej nie brakowało. Dziewczyna co chwilę miała nowe pomysły, zachcianki i pragnienia. Trudno było nadążyć za jej marzeniami, ale Hubert za wszelką cenę chciał, by była zadowolona, dlatego robił wszystko, by je spełnić. Ula marzyła o dobrej pracy w jednym z biurowców w centrum miasta, dlatego poszła do Gdańska na studia. Mieszkali wtedy z Hubertem na przedmieściach, wynajmowali tam tanie mieszkanie, byli blisko rodziny i przyjaciół, cenili sobie ciszę i spokój, i woleli to od gwaru wielkiego miasta, ale przez to, że mieszkali tak daleko Hubert codziennie rano musiał specjalnie wstawać o świcie, by odwieźć Ulkę na uczelnię, a po południu zrywał się z pracy, żeby na pewno zdążyć ją odebrać. Często zarywał też dla niej nocki, bo Ula uwielbiała imprezować.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
