Reż: Johnny Kevorkian Prod: Wielka Brytania Gatunek: Horror
Życie Matthew jest zniszczone po zniknięciu jego brata, Toma. Ojciec Matthew, Jake, opuścił go, by opiekować się Tomem. Samotny chłopak czuje teraz odpowiedzialność, zaś ojciec próbuje powstrzymać gniew i winę, lecz zaczynają pojawiać się rysy... Pewnego dnia Matthew przegląda pudło z kasetami dotyczącymi zniknięcia brata i na jednej z nich słyszy upiorny głos mówiący: „Nigdy nie przyszliście po mnie!”. Jest to głos zaginionego brata. Gdy Matthew pokazuje kasetę ojcu, słów brata nie ma. Jake jest wściekły, gdyż rana znów zaczyna się otwierać. Chłopak opowiada najlepszemu przyjacielowi, Simonowi, o głosie na kasecie. Czyżby tracił pamięć? Czy Tom jest żywy, czy martwy? W domu Matthew ponownie ogląda materiał i znów słyszy głos brata, błagający o pomoc. Niedługo potem widzi Toma przy oknie, wycieńczonego i wychudzonego. Natychmiast podbiega do miejsca, ale nikogo tam nie zastaje... Matthew nawiązuje przyjaźń z sąsiadką Amy – piękną, lecz zmartwioną. Po wysłuchaniu opowieści Amy proponuje, by skorzystać z pomocy miejscowego medium. Chłopak nie jest zdecydowany, lecz znów jest nawiedzany koszmarnymi wizjami z Tomem. W końcu udaje się do medium, która mówi mu, iż obszar jest od dawna przeklęty. Córka medium podarowuje Matthew portret młodej dziewczyny. Następnego dnia chłopak jest zszokowany, gdy dowiaduje się, iż siostrę Simona, Sophie, porwano. Uświadamia sobie, iż rysunek przedstawiał właśnie ją... Chłopak wie, iż jeśli chce ją ocalić, musi dotrzeć do sedna zniknięcia Toma. I że nie ma odwrotu od nagiej, mrożącej krew w żyłach prawdy...
[UWAGA! Komentarz zawiera treści, które mogą wpłynąć na odbiór filmu. Czytasz na własną odpowiedzialność.] Nastrojowy film, do którego mam dwa "ale": 1. Jak mogło się zdarzyć, że osoba znana w lokalnej społeczności okazuje się "oszustem" podszywającym się pod inną osobę - równie znaną w tej społeczności? Wyobraźcie sobie, że macie sąsiada, którego znacie od lat. Z dnia na dzień znika, a zamiast niego pojawia się inna osoba, która używa jego nazwiska i zajmuje jego stanowisko. I co, nic a nic was by to nie zdziwiło? 2. Film ukazał się w 2008 roku nie jako wizja przyszłości, ale raczej jako obraz współczesny, a może nawet opowiadający o niedalekiej przeszłości. W dwóch momentach fabuły występuje rekwizyt zawierający zestawienie dwóch ważnych informacji: o samobójstwie i o tym , że ktoś żyje. Ponieważ widz dowiaduje się, w którym roku doszło do samobójstwa (wcale nie tak dawno z perspektywy 2008 roku), ta żyjąca osoba musiała umrzeć między datą samobójstwa a filmową współczesnością. Tymczasem w pewnej chwili jeden z bohaterów filmu odnosi się do tego zgonu (tego drugiego, nie do samobójstwa) tak, jakby wydarzył się nie wiadomo jak dawno. A przecież gdyby był dawno, to po pierwsze: główny bohater by to skojarzył, luki w pamięci mógł mieć w związku z wydarzeniami ostatnich miesięcy (roku?), a po drugie: na wspomnianym rekwizycie ta osoba nie wystąpiłaby jako ktoś żyjący.
Odpowiedz
anonim64(*.*.225.64) wysłano z m.cda.pl 2021-04-05 18:31:31+1
Wyszukiwanie odpowiedzi..
