Jak przebaczyć, gdy boli to kazanie o jednej z najtrudniejszych decyzji, jakie może podjąć serce człowieka. Przebaczenie nie przychodzi wtedy, gdy już nic nie boli. Najczęściej rodzi się właśnie w bólu, w napięciu, w poczuciu niesprawiedliwości. Ksiądz Pawlukiewicz często mówił, że przebaczenie nie jest uczuciem, ale wyborem. I że to wyboru Bóg oczekuje, nie natychmiastowego spokoju.
To kazanie przypomina, że przebaczyć nie znaczy zapomnieć, udawać, że nic się nie stało, ani zgodzić się na zło. Przebaczyć to przestać oddawać temu, kto zranił, władzę nad własnym sercem. To decyzja, by nie żyć już tylko tą raną. Czasem przebaczenie zaczyna się od jednej cichej modlitwy wypowiedzianej przez zaciśnięte serce.
Pawlukiewicz podkreślał, że człowiek nie zawsze potrafi przebaczyć sam z siebie. Czasem może tylko chcieć chcieć przebaczyć. I to już jest pierwszy krok. Bóg przyjmuje nawet tak niepełne pragnienie i zaczyna powoli uzdrawiać to, co zostało złamane.
To kazanie niesie trudną, ale wyzwalającą prawdę: przebaczenie nie zmienia przeszłości, ale zmienia twoją przyszłość. Nie uwalnia od pamięci, ale uwalnia od niewoli. A kiedy człowiek decyduje się przebaczyć, nawet w bólu, serce zaczyna oddychać trochę lżej.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
