W tym głębokim kazaniu ks. Piotr Pawlukiewicz dotyka jednej z najtrudniejszych, ale i najpiękniejszych prawd wiary zaufania Bogu tam, gdzie kończy się ludzkie rozumienie. Mówi, że życie duchowe nie zawsze daje się wytłumaczyć rozumem, a Bóg często prowadzi człowieka drogą, która z perspektywy czysto logicznej wydaje się absurdalna. W takich momentach, gdy nie rozumiemy sensu cierpienia, niespełnionych pragnień czy Bożego milczenia, zostaje nam tylko jedno zaufać. Ks. Piotr pokazuje, że wiara to nie tylko zgoda rozumu, ale decyzja serca, nawet jeśli wszystko wokół mówi to nie ma sensu. Kazanie jest zaproszeniem, by nie bać się wchodzić z Bogiem w to, czego nie rozumiemy, bo właśnie tam On działa najpełniej cicho, wiernie, z miłością
Wyszukiwanie odpowiedzi..
