Doktor Morbius i jego córka Altaria zostają wysłani na daleką planetę Altair. Niestety, ich statek ulega rozbiciu podczas lądowania. Ekspedycja ratunkowa dociera dopiero po dwudziestu latach. W międzyczasie naukowiec zdążył uzyskać wiele ciekawych informacji na temat globu i jego dawnych mieszkańców. Przebiegły doktor nie ma zamiaru dzielić się swoją wiedzą z członkami ekipy. Oznajmia również, że nie wróci na Ziemię. Gdy komandor Adams nakazuje Morbiusowi, aby rozpoczął przygotowania do powrotu, ginie jeden z członków ekipy.
Pamiętam z TV jak to oglądałem, oczywiście i KOSMOS 1999 na 2 programie. MEGA wspomnienia, młodzi już tego klimatu nie kumają.
Odpowiedz
anonim96(*.*.179.96) 2025-06-28 23:25:340
Nie jest najgorzej. A swoją drogą fajnie popatrzeć na początki tej mody, historii filmowego kiczu. Hehe. Na przykład, robocze fabryczne portki służące za kosmiczne kombinezony, gigantyczne suszarki do włosów wetknięte za pasek mające imitować broń laserową, czy to fikuśne kimono przywódcy prezentujące się jak pokrowiec na kanapę. Słowem, rzeczy, które z pewnością robią wrażenie, tyle, że raczej w drugą stronę, tak dla śmiechu. Ja też za dzieciaka dla zabawy budowałem twierdze z planszy gier planszowych i kartonów, satelity z pudełek od zapałek i ze słomek. Ale... przynajmniej nie byłem na tyle głupi, żeby to filmować i puszczać publicznie przyjaciołom i innym ludziom, bo wtedy przypadkiem mógłbym wyjść na buraka, lub zostać wyśmianym, gdyż mnie takie rzeczy wówczas się podobały, natomiast inni mogliby to uznać za banalne głupotki...i niewątpliwie mieliby rację. Co oznacza mniej więcej tyle, że jeśli robisz film, który ma być oglądany przez inne osoby, to przynajmniej się człowieku postaraj, żeby to twoje dzieło miało jakieś ręce i nogi, a nie trąciło tandetną tekturą i plasteliną.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
