Bierz mnie nie jak zdobycz, lecz jak szept, co wraca w bezsenne noce. Nie pytaj, nie licz po prostu bądź, gdy rozpadam się cicho w Twoje dłonie. Weź moje lęki, i myśli bezbronne, te nieuczesane słowa, co kryją dreszcz. Nie mam nic prócz siebie. Ale siebie daję Ci całą. Bez reszty. Nie chcę obietnic, ani wieczności, chcę spojrzenia, co mówi: zostań. Chcę Twoich ramion, gdy świat krzyczy, i ciszy gdy zostajemy my. Bierz mnie dziś, zanim dzień ucieknie, zanim wątpliwość wejdzie bez pukania. Bierz mnie jakby nie było jutra, jakby tylko ten moment był prawdą.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
