Kazanie ks. Piotra Pawlukiewicza Byłem na pięciu pielgrzymkach i dalej nic to szczera, głęboka refleksja nad duchowym zniechęceniem. Ks. Piotr porusza temat ludzi, którzy podejmują różne religijne praktyki pielgrzymki, modlitwy, rekolekcje ale mimo to czują się duchowo puści, zawiedzeni, niespełnieni. Jak mówi: Zrobiłem wszystko, co trzeba, a Pan Bóg dalej milczy.
W tym kazaniu ks. Pawlukiewicz tłumaczy, że życie duchowe to nie szybkie efekty, ale proces często trudny, powolny i wymagający oczyszczenia z własnych oczekiwań. Pielgrzymka nie działa jak talizman ani nagroda za wysiłek. To nie jest transakcja z Bogiem. Można przejść 300 kilometrów i nie zmienić serca, jeśli nie otworzy się ono naprawdę na Boga.
Kazanie uczy pokory: że Bóg przychodzi wtedy, kiedy On chce, a nie kiedy my mamy zaplanowane duchowe przełomy. I że prawdziwa przemiana często dokonuje się po cichu, niezauważalnie nie wtedy, kiedy czujemy emocje, ale kiedy trwamy, mimo że nic nie czujemy.
To mocne słowo dla tych, którzy szczerze szukają, ale są zmęczeni brakiem owoców. Ks. Piotr przypomina, że wiara dojrzewa w ciemności, a nie w duchowych fajerwerkach
Wyszukiwanie odpowiedzi..
