Kazanie księdza Piotra Pawlukiewicza Błogosławieni ubodzy jesteście to refleksja nad jednym z najbardziej przewrotnych zdań w Ewangelii. Ks. Piotr mówi o tym, że ubóstwo, o którym mówi Jezus, nie ogranicza się do braku pieniędzy. Chodzi o stan ducha, w którym człowiek uznaje, że nie jest samowystarczalny, że potrzebuje Boga, że nie zbuduje swojego życia tylko na własnych siłach.
Ubodzy w duchu to ci, którzy nie są zapatrzeni w siebie, którzy nie stawiają siebie w centrum. To ludzie, którzy potrafią uznać swoją słabość i przyjąć pomoc. Tacy ludzie są otwarci na łaskę, bo wiedzą, że bez niej nie poradzą sobie w życiu. Ks. Pawlukiewicz zauważa, że to bardzo trudne, bo świat uczy nas odwrotnie że trzeba być silnym, niezależnym, mieć wszystko pod kontrolą.
Kaznodzieja przypomina, że największym ubóstwem człowieka jest życie bez sensu, bez miłości i bez celu. Można mieć wszystko, a być wewnętrznie pustym. Można też mieć bardzo mało, a być głęboko szczęśliwym i spełnionym, jeśli ma się relację z Bogiem i drugim człowiekiem.
Kazanie zachęca do wewnętrznego oczyszczenia, do prostoty, do pokory. Człowiek ubogi w duchu to nie ktoś gorszy, ale ktoś wolny bo nie opiera się na tym, co zewnętrzne, lecz na tym, co wieczne.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
