"Paradoks łucznika to zjawisko związane z łucznictwem, polegające na tym, że strzała, aby trafić prosto w cel musi być skierowana lekko w lewo w stosunku do celu. Paradoks ten został opisany w latach 30. przez Roberta P. Elmera.
Strzała lecąc do celu po opuszczeniu łuku odgina się a następnie wykonuje wahadłowe ruchy prawo-lewo, dzięki czemu jej tor lotu się stabilizuje. W pierwszej fazie, na skutek docisku cięciwy do majdanu łuku, po jego opuszczeniu strzała wygina się w lewo od pożądanego toru lotu. Po krótkim czasie odchyla się w prawo a następnie znowu w przeciwnym kierunku harmonicznie wygaszając te drgania.
Zjawisko to jest niezmiernie istotne przy doborze sztywności strzał, niepoprawnie dobrana sztywność może spowodować odchylenie strzały w lewo lub w prawo od pożądanego toru lotu."
Wyszukiwanie odpowiedzi..
