Edee (Robin Wright), po tragicznych wydarzeniach, jakie rozegrały się w jej życiu, nie potrafi powrócić do normalności a świat, który kiedyś znała zmienił się nie do poznania. Kiedy nawet terapia nie pomaga uporać się ze stratą bliskiej jej osoby, postanawia wycofać się z miasta i zamieszkać w bezlitosnej dziczy Gór Skalistych. Na miejscu kobieta poznaje myśliwego (Demián Bichir), który ratuje jej życie i uczy, jak przetrwać w tym oddalonym od cywilizacji miejscu. Czy Edee odnajdzie się w nowym domu?
Ten film zasługuje na nieco dłuższy komentarz. Robin Wright jest tu nie tylko aktorką, ale także reżyserką i producentką, i w każdej z tych ról jest bardzo dobra. Film jest znakomicie opowiedzianą historią osadzoną w realnym życiu, nie jakąś wydumaną bajką jakich wszędzie pełno... Historia jest tragiczna, ale nie dołująca. Przeciwnie, jest opowieścią budującą . Wynika to z tego, że jest całkiem wolna od propagandy (tego dowartościowywania kobiet, mniejszości, propagowania aborcji, eutanazji, oraz dewiacji, patologii; celowo demoralizujących i dechrystianizujących). Doskonały tego przykładem są seriale: Haus of cards i Rey Donovan. Pierwszy z nich, adresowany do ludzi inteligentnych, przyciąga ich inteligentnymi scenariuszami, i aktorską wirtuozerią Kevina Spaceya, aby w trzecim sezonie poddać ich zmasowanej i już niewybrednej obróbce dechrystianizacyjnej. (Sikanie na grób ojca, i opluwanie krucyfiksu...). Rey Donovan, adresowany do mniej wymagającej publiczności, dechrystianizuje intensywnie i bez ogródek, od początku. Wpaja w umysły totalną destrukcję - ojca, bo relacja z nim buduje relację z Bogiem... Ponadto dechrystianizuje maluczkich przez promowanie eutanazji, (samobójczyni "jest w niebie"), i promowanie pomagania w samobójstwie, przedstawiając ten czyn jako zasługę godną szczególnej nagrody ("św. Piotr zwali ci za to gruchę.).
Dominujący w przemyśle filmowym duch Talmudu, (czyli satanizm) do tego inspiruje żydowskich twórców, producentów, aktorów, oraz także pseudochrześcijan, prostytuujących się duchowo dla kasy i kariery.
W filmie Robin Wright tej całej ohydy nie ma. Jest natomiast dobra historia, opowiedziana z prostotą, bezpretensjonalnie. Wzruszająca, ale bynajmniej nie ckliwa, i zawiera mądre przesłanie, wieloaspektowe. Po pierwsze po stracie bliskich trzeba naprawdę przeżyć żałobę, by uzdrowić tę ranę. Po drugie: Ucieczka od tego świata w samotność i ciszę może być w tym pomocna, i generalnie jest to bardzo wartościowe. Postać przyjaciela pojawiającego się na jej drodze jest znakomita, przedstawiona z godną podziwu, unikalną prostotą i bezpretensjonalnością. Ten aspekt filmu zawiera piękne, w istocie głęboko chrześcijańskie, przesłanie... Nawet u osób niewierzących, pojawiają się takie natchnienia.
Mam nadzieję, że Robin Wright zrobi więcej tak dobrych filmów... Wielkie Dzięki Tobie Sysek za jego udostępnienie. Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
