Ekranizacja popularnej serii komiksowej autorstwa Moebiusa i Jean-Michela Charliera. Akcja rozgrywa się w latach 70. XIX w. na Dzikim Zachodzie. Tytułowy Mike Blueberry jest szeryfem w miasteczku Palomito. Kiedy niejaki Wally Blount zabija jego dziewczynę Blueberry wyrusza w pościg. Nie wie jednak, że będzie to zaledwie początek wielkiej przygody, w której znajdzie się miejsce na indiański skarb i strzegącego go ducha.
To jest jeden z tych filmów, w których historia opowiadana jest tylko tłem, a główną rolę odgrywa tak naprawdę wewnętrzny dialog głównego bohatera z Wielkim Duchem, oraz... samym sobą. Autorzy tego filmu najprawdopodobniej musieli mieć styczność z Ayahuascą, ponieważ większość obrazów ze scen psychodelicznych głównego bohatera są podobne do doświadczeń ludzi mających kontakt właśnie z tą "rośliną mocy" - dopiero w tym kontekście ten film nabiera sensu, a tło (czyli opowiadana historia) staje się wtedy bardziej zrozumiała i dopełnia całość przekazu. To nie jest zatem western czy film akcji na leniwe popołudnie, a psychologiczny i wielowarstwowy film ukazujący podróż w głąb swoich lęków (często atawistycznych - wizje węży, pająków, etc.) i próba stawienia im czoła z "pomocą" wspomnianej wcześniej rośliny. Raczej dla miłośników kina alternatywnego, psychologiczno-duchowego, aniżeli dla szukających akcji i rozrywki, choć i te elementy się tu zawierają - ale ponownie - są tylko tłem ;)
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
