Do charakterystycznych obrazów powracających w filmach Federico Felliniego należy postać zawieszona między niebem a ziemią. Mamy taką i tutaj – jednym z bohaterów jest akrobata zarabiający na życie niebezpiecznymi spacerami na wysokościach. Ale bardziej widowiskowy taniec na linie rozgrywa się na twarzy grającej główną rolę Giulietty Masiny. Jej Gelsominy prawie nigdy nie udaje się przyłapać po prostu ucieszonej bądź smutnej. Na twarzy bez przerwy rozgrywa się walka i trwa nieustanna gonitwa od jednego stanu do drugiego. Charakterystyczne dla dzieci balansowanie na granicy radości i rozpaczy dobrze określa tonację "La strady" – błazeńskiej tragedii, w której cyrkowy świat fantazji wdziera się w rzeczywistość powojennych Włoch, a każdy żart odbija się smutnym echem.