Pułkownik w stanie spoczynku, John Matrix, chcąc zapomnieć o czasach czynnej służby, zaszywa się wraz z jedenastoletnią córką Jenny w małym domku w górach. Tymczasem byli komandosi z jego oddziału giną z rąk tajemniczych wrogów. Okazują się nimi najemnicy byłego dyktatora Val Verde, Ariusa, którzy później porywają Jenny i szantażują ojca, nakazując mu zabicie prezydenta obcego państwa, po śmierci którego stanowisko miałby objąć Arius. Matrix nie ufa porywaczom i wyskakuje z samolotu, którym wysłano go w celu przygotowania zamachu. Rozpoczyna poszukiwanie miejsca pobytu porywaczy i córki, mając na to jedynie 11 godzin (następnie bandyci dowiedzą się, że Matrix nie spełnił ich żądania). Wyśledziwszy kilkoro z nich, komandos dociera wreszcie do tajnej bazy wojskowej, w której przetrzymywana jest Jenny. Postanawia samodzielnie rozprawić się z porywaczami, sam atakuje całą bazę i zabija w niej wszystkich wrogów. Film kończy pojedynek walki wręcz z byłym podwładnym Matriksa, psychopatą Bennettem.
@anonim17: Współczesne tłumoki napisałyby "muj samo hut"! xD
Odpowiedz
anonim2(*.*.170.2) 2025-03-27 22:18:27+18
Kiedyś to były filmy... nie jakieś pedały z ajfonami
Odpowiedz
anonim80(*.*.216.80) 2023-10-07 00:37:44+8
Strzelanina bijatyka mordowanie na planie.. trup się ściele gęsto. nierealne są te walki wręcz bo po paru ciosach już by walczących nie było, ale oni wciąż walczą chociaż już są martwi.. No i bohater ponad wszelkie możliwości to zwycięzca.. he he he... bajki.
Odpowiedz
anonim12(*.*.48.12)2024-02-12 20:04:12+93
@anonim80: Powiększ swój spokój. Traktujesz siebie zbyt poważnie...
Odpowiedz
Kiedyś ten film oglądało się z zapartym tchem, teraz z przymrużeniem oka (końcowa rzeźnia to mam wrażenie, że Ci ludzie to lecą do jego kul jak muchy do gówna). Jednak oglądałem ten film wiele razy i na pewno wrócę jeszcze nie raz.
Odpowiedz
Kozak film, klasyk gatunku z lat 80. Trochę kiczu, dużo strzelania i mordobicia a zakończenie z fajną laseczką. To jest to, co kino sensacyjne tamtych lat miało w sobie niepowtarzalnego i co smakowało najlepiej. Złota era Arnolda. Rae Dawn Chong, która grała tutaj wspomnianą laseczkę, w tym samym roku wystąpiła także u Spielberga w Kolorze Purpury oraz dwóch innych, mniej znanych filmach chociaż jeden z nich "American Flyers" okazał się bardzo dobry ale gatunek dla wąskiego grona bo opowiada o sporcie o kolarzach. Ciekawy dobór ról, prawda :) Trochę jej szkoda bo niby gra do dziś ale tylko w jakichś horrorach klasy B i różnych, innych gniotach a miała potencjał na gwiazdę lecz nie pomogła nawet rola u Spielberga.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
