Wrzesień 2006 roku. Grupa brytyjskich żołnierzy stacjonujących w południowym Afganistanie wyrusza na rutynowy patrol po tamie Kajaki. Gdy przechodzą przez wyschnięte koryto rzeki, jeden z nich następuje na minę pozostawioną tam przez radziecką armię dwadzieścia pięć lat wcześniej. Dochodzi do wybuchu; kolega z oddziału rusza na ratunek nieszczęśnikowi. Żołnierze uświadamiają sobie, że są otoczeni minami, a każdy ich krok może okazać się ostatnim. Fabuła tego realistycznego, trzymającego w napięciu filmu została oparta na faktach - jesienią 2006 roku jeden żołnierz zginął, czterech odniosło poważne obrażenia, a trzech straciło nogi za sprawą min pozostawionych w Afganistanie przez radzieckie wojska na początku lat osiemdziesiątych...
Ktoś mądry powiedział, że jedyną dobrą rzeczą która jest wynikiem wojny, jest męska przyjaźń, albo raczej braterstwo - braterstwo broni. Piękny ten film, i nie o wojnę tu chodzi, tylko o to, co bliźni robi dla bliźniego gdy jest w beznadziejnej sytuacji. Jak patrzę na dzisiejszą młodzież, która przesuwa tylko paluchy po ekranach swych telefonów, myśli o własnym tyłku żeby był nażarty, to ogarnia mnie pesymizm. Nie ma dziś wzorców, nie ma przyjaźni, zewsząd otacza nas nihilizm i dekadencja. Dodałby tu jeszcze, to co mówił mój kuzyn, który także był w Afganistanie i nieraz stawał w obliczu śmierci, że w okopie bardzo mało jest ateistów
Odpowiedz
anonim65(*.*.197.65)2023-09-14 09:54:560
@anonim229: ty na pewno jestes potomkiem jakiegos niemieckiego degenerata... U nich to z mlekiem matki - co bedziemy dzis robic ZDOBYWAC SWIAT -
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
