Film opowiada historię burzliwej miłości dwojga młodych ludzi, którzy pochodzą z zupełnie różnych środowisk: ona jest córką bogacza, on kierowcą taksówki. Mimo sprzeciwu rodziny dziewczyny, postanawiają wziąć ślub... Sielanka nie trwa jednak długo. Pazerna macocha dziewczyny knuje bowiem misterną intrygę...
Niezwykle rzadko komentuję czyjeś posty, raz na kilka lat. Ale zanim jakaś osoba da komentarz to niech obejrzy film do końca. Komentarz o kulturze Indii był dany w połowie filmu, przy czym na sto procent dana osoba filmu do końca nie obejrzała. Bo ojciec wydziedziczył córkę na pół dnia, po czym zapisał jej dom. Trudno się dziwić dumie Amira Khana, skoro na przyjęciu macocha jego żony gada bzdury jaki to on jest bogaty. Główny bohater ma w nosie bogactwo, ale ma coś czego wielu nie ma- HONOR i nie zapomniał o swoich korzeniach. A, że nie chce przyjąć bogactwa tylko zarobić to dobrze o nim świadczy. W Polsce też tak jest. W enklawach bogaczy ojcowie polscy również kontrolują swoje dzieci. W Indiach ojcowie owszem, kontrolują córki i aranżują małżeństwa. Są okrutni. Ale do pewnego momentu. I tak zawsze pobłogosławią każdy związek córki. A w Polce moi kochani? Mamusia kontroluje 30 letniego, żonatego syna. Tatuś też. W kulturze indyjskiej niby mężczyzna jest głową rodziny, ale te jego żony umieją go okręcić wokół palca. Przyznają rację mężom, ale tak, aby ich kobieca natura była na wierzchu. Mają swoje zdanie. A w Polsce? Cóż kobieto, ja zarabiam, ty nie pracujesz, więc jak ci nie pasuje to spierdzielaj. Dlatego tak bardzo lubię kulturę z tego kraju. Film jest po prostu rewelacyjny. Film o chłopaku z nizin społecznych. Chłopaku, który zakochuje się w bogatej kobiecie, ale nie chce być marionetką. Chce mieć żonę, która pójdzie za nim w ogień a nie taką co każdą decyzję podejmuje spuszczając wzrok przed ojcem. Film oceniam na 9. Jeden z lepszych filmów hindi- cinema. Dzięki Diana. Pozdrawiam.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
