+ Napisz wiadomość
Folder główny
Jak pogodzić różnorodność tradycji liturgicznych z jednością sprawowanego misterium? Zapraszam na kolejny odcinek #7Wspaniałych KKK 1200-120622:00720p 20 22:00#7Wspaniałych - Różnorodność, a jedność #15 720p

Dodał: pokatolicku

Bardzo ciekawy odcinek na temat tego co wspólne wszystkim sakramentom, czyli co to znaczy, że sakramenty pochodzą od Chrystusa, po co Kościół, kto może sprawować liturgię i co to jest sakramentalne znamię! Zapraszam serdecznie! :) KKK 1113-112122:38720p 17 22:38#7Wspaniałych - Sakramenty Chrystusa i Kościoła #7 720p

Dodał: pokatolicku

Druga część odcinka o tym, co wspólne i wewnętrzne wszystkim sakramentom! :D O konieczności wiary, co nam dają i do czego prowadzą sakramenty! Zapraszam serdecznie! KKK 1122-113425:40720p 17 25:40#7Wspaniałych - Sakramenty Wiary, Zbawienia i Życia Wiecznego #8 720p

Dodał: pokatolicku

Czy zaproszony na taką Ucztę możesz nie skosztować Pokarmu? Tylko On daje życie... Ale dla tych, którzy mają czyste serca. O Mszy świętej jako Uczcie Paschalnej i na temat Komunii świętej! KKK 1382-139016:21 22 16:21#7Wspaniałych - Uczta Paschalna #29

Dodał: pokatolicku

Nieasamowite prawdy o ważności znaków, symboli, czynności i słów w liturgii! Zapraszam na kolejny odcinek #7Wspaniałych! KKK 1145-115523:09720p 28 23:09#7Wspaniałych - Znaki, symbole, czynności i słowa #10 720p

Dodał: pokatolicku

Do istoty sakramentu bierzmowania należy namaszczenie bierzmowanego świętym olejem Krzyżma. Jakie jest znaczenie olejów i namaszczeń przy udzielaniu sakramentów i jakie skutki robią w duszy człowieka - o tym w dzisiejszym odcinku! :D16:45720p 52 16:45#7Wspaniałych - Znaki i obrzędy bierzmowania #23 720p

Dodał: pokatolicku

Jak ważny jest śpiew i muzyka w liturgii oraz o kulcie obrazów! :D KKK 1156-116227:31720p 15 27:31#7Wspaniałych - Śpiew i muzyka, Święte obrazy #11 720p

Dodał: pokatolicku

Pierwszy odcinek o Mszy świętej - dlaczego jest źródłem i szczytem i jak ją można nazywać! :D Zapraszam!16:36720p 15 16:36#7Wspaniałych - Źródło i szczyt, nazwy Eucharystii #24 720p

Dodał: pokatolicku

Wbił #kijwmrowisko i wyszło szydło z worka... 1. czytanie (Dz 22, 30; 23, 6-11) Paweł przed Sanhedrynem Czytanie z Dziejów Apostolskich W Jerozolimie trybun rzymski, chcąc dowiedzieć się dokładnie, o co Żydzi oskarżali Pawła, zdjął z niego więzy, rozkazał zebrać się arcykapłanom i całemu Sanhedrynowi i wyprowadziwszy Pawła, stawił go przed nimi. Wiedząc zaś, że jedna część składa się z saduceuszów, a druga z faryzeuszów, wołał Paweł przed Sanhedrynem: «Jestem faryzeuszem, bracia, i synem faryzeuszów, a stoję przed sądem za to, że spodziewam się zmartwychwstania umarłych». Gdy to powiedział, powstał spór między faryzeuszami i saduceuszami i doszło do rozłamu wśród zebranych. Saduceusze bowiem mówią, że nie ma zmartwychwstania ani anioła, ani ducha, a faryzeusze uznają jedno i drugie. Powstała wielka wrzawa, zerwali się niektórzy z uczonych w Piśmie spośród faryzeuszów, wykrzykując wojowniczo: «Nie znajdujemy nic złego w tym człowieku. A jeśli naprawdę mówił do niego duch albo anioł?» Kiedy doszło do wielkiego wzburzenia, trybun, obawiając się, żeby nie rozszarpali Pawła, rozkazał żołnierzom zejść, zabrać go spośród nich i zaprowadzić do twierdzy.Następnej nocy ukazał mu się Pan. «Odwagi! powiedział trzeba bowiem, żebyś i w Rzymie zaświadczył o Mnie, tak jak dawałeś o Mnie świadectwo w Jeruzalem». Psalm (Ps 16 (15), 1b-2a i 5. 7-8. 9-10. 11 (R.: por. 1b)) Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem Albo: Alleluja Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie, * mówię do Pana: «Ty jesteś Panem moim». Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, * to On mój los zabezpiecza. Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem Albo: Alleluja Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, * bo serce napomina mnie nawet nocą. Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, * On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje. Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem Albo: Alleluja Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje, * a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie, bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz * i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie. Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem Albo: Alleluja Ty ścieżkę życia mi ukażesz, * pełnię radości przy Tobie i wieczne szczęście * po Twojej prawicy. Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem Albo: Alleluja Aklamacja (J 17, 21) Alleluja, alleluja, alleluja Aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 17, 20-26) Aby stanowili jedno Słowa Ewangelii według Świętego Jana W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: «Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. I także chwałę, którą mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, że Ty Mnie posłałeś i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem, i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 02:471080p 66 02:47#31 - #kijwmrowisko 1080p

Dodał: pokatolicku

Jaka jest Twoja #znajomość z Jezusem? 1. czytanie (Dz 25, 13-21) Zmarły Jezus, o którym Paweł twierdzi, że żyje Czytanie z Dziejów Apostolskich Król Agryppa i Berenike przybyli do Cezarei powitać Festusa. Gdy przebywali tam dłuższy czas, Festus przedstawił królowi sprawę Pawła: «Feliks pozostawił w więzieniu pewnego człowieka powiedział. Gdy byłem w Jerozolimie, arcykapłani i starsi żydowscy wnieśli przeciw niemu skargę, żądając dla niego wyroku skazującego. Odpowiedziałem im: Rzymianie nie mają zwyczaju skazywania kogokolwiek na śmierć, zanim oskarżony nie stanie wobec oskarżycieli i nie będzie miał możności bronienia się przed zarzutami. A kiedy tutaj przybyli, zasiadłem bez żadnej zwłoki, nazajutrz, w sądzie i kazałem przyprowadzić tego człowieka. Oskarżyciele nie wnieśli przeciwko niemu żadnej skargi o przestępstwa, które podejrzewałem. Mieli z nim tylko spory o ich wierzenia i o jakiegoś zmarłego Jezusa, o którym Paweł twierdzi, że żyje. Nie znając się na tych rzeczach, zapytałem, czy nie zechciałby udać się do Jerozolimy i tam odpowiadać przed sądem w tych sprawach. Ponieważ Paweł zażądał, aby go zatrzymać do wyroku cezara, kazałem go strzec, dopóki go nie odeślę do Najdostojniejszego». Psalm (Ps 103 (102), 1b-2. 11-12. 19-20b (R.: por. 19a)) Pan Bóg utwierdził swój tron na niebiosach Albo: Alleluja Błogosław, duszo moja, Pana, * i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego. Błogosław, duszo moja, Pana * i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach. Pan Bóg utwierdził swój tron na niebiosach Albo: Alleluja Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, * tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli. Jak odległy jest wschód od zachodu, * tak daleko odsuwa od nas nasze winy. Pan Bóg utwierdził swój tron na niebiosach Albo: Alleluja Pan utwierdził swój tron na niebiosach, * a Jego panowanie wszechświat obejmuje. Błogosławcie Pana, wszyscy Jego aniołowie, * potężni mocarze pełniący Jego rozkazy. Pan Bóg utwierdził swój tron na niebiosach Albo: Alleluja Aklamacja (Por. J 14, 26) Alleluja, alleluja, alleluja Duch Święty was wszystkiego nauczy; przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 21, 15-19) Piotr pasterzem Kościoła Słowa Ewangelii według Świętego Jana Gdy Jezus ukazał się swoim uczniom i spożył z nimi śniadanie, rzekł do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje». I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!» #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 04:471080p 64 04:47#32 - #znajomość 1080p

Dodał: pokatolicku

To czego tak bardzo pragniemy to #życie! 1. czytanie (Rdz 3, 9-15. 20) Matka żyjących Czytanie z Księgi Rodzaju Gdy Adam zjadł owoc z drzewa zakazanego, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: Gdzie jesteś? On odpowiedział: Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się. Rzekł Bóg: Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść? Mężczyzna odpowiedział: Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa, i zjadłem. Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: Dlaczego to uczyniłaś? Niewiasta odpowiedziała: Wąż mnie zwiódł, i zjadłam. Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: Ponieważ to uczyniłeś, będziesz przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych, na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej; ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę. Mężczyzna dał swojej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką wszystkich żyjących. Psalm (Ps 87, 1-3. 5-6) Kościół nie zginie, Bóg jest w jego wnętrzu Albo: Tyś wielką chlubą Kościoła świętego Gród Jego wznosi się na świętych górach: umiłował Pan bramy Syjonu bardziej niż wszystkie namioty Jakuba. Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, miasto Boże. Kościół nie zginie, Bóg jest w jego wnętrzu Albo: Tyś wielką chlubą Kościoła świętego O Syjonie powiedzą: Każdy człowiek narodził się na nim, a Najwyższy sam go umacnia. Pan zapisuje w księdze ludów: Oni się tam narodzili. Kościół nie zginie, Bóg jest w jego wnętrzu Albo: Tyś wielką chlubą Kościoła świętego 2. czytanie (Dz 1, 12-14) Uczniowie trwali na modlitwie z Maryją, Matką Jezusa Czytanie z Dziejów Apostolskich Gdy Jezus został wzięty do nieba, Apostołowie wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. Przybywszy tam, weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, brat Jakuba. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i Jego braćmi. Aklamacja (Łk 1, 28) Alleluja, alleluja, alleluja Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami. Alleluja, alleluja, alleluja Albo: Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Szczęśliwa Dziewico, która porodziłaś Pana, błogosławiona Matko Kościoła, Ty strzeżesz w nas Ducha Twojego Syna, Jezusa Chrystusa. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 2, 1-11) Wesele w Kanie Galilejskiej Słowa Ewangelii według świętego Jana W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: Nie mają już wina. Jezus Jej odpowiedział: Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina. Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie. Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: Napełnijcie stągwie wodą. I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu. Ci zaś zanieśli. A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem, i nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli, przywołał pana młodego i powiedział do niego: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory. Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie. #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 02:381080p 92 02:38#33 - #życie 1080p

Dodał: pokatolicku

Bo nasze życie nie kończy się, ale #tobecontinued... 1. czytanie (2 P 3, 12-15a. 17-18) Oczekujemy nowego nieba i nowej ziemi Czytanie z Drugiego Listu Świętego Piotra Apostoła Najmilsi: Oczekujecie i staracie się przyśpieszyć przyjście dnia Bożego, który sprawi, że niebo, płonąc, pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się rozsypią. Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i nowej ziemi, w których zamieszka sprawiedliwość. Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się, aby On was znalazł bez plamy i skazy w pokoju, a cierpliwość Pana naszego uważajcie za zbawienną. Wy zatem, umiłowani, wiedząc o tym wcześniej, strzeżcie się, abyście dając się uwieść błędom tych, którzy nie szanują praw Bożych, własnej stałości nie doprowadzili do upadku. Wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa! Jemu chwała zarówno teraz, jak i do dnia wieczności! Amen. Psalm (Ps 90 (89), 2 i 4. 10. 14 i 16 (R.: por. 1b)) Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką Zanim narodziły się góry, nim powstał świat i ziemia, * od wieku po wiek Ty jesteś Bogiem. Bo tysiąc lat w Twoich oczach jest jak wczorajszy dzień, który minął, * albo straż nocna. Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką Miarą naszego życia jest lat siedemdziesiąt, * osiemdziesiąt, gdy jesteśmy mocni. A większość z nich to trud i marność, * bo szybko mijają, my zaś odlatujemy. Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką Nasyć nas o świcie swoją łaską, * abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć. Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło, * a Twoja chwała nad ich synami. Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką Aklamacja (Por. Ef 1, 17-18) Alleluja, alleluja, alleluja Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem, abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mk 12, 13-17) Podatek należny cezarowi Słowa Ewangelii według Świętego Marka Uczeni w Piśmie i starsi posłali do Jezusa kilku faryzeuszów i zwolenników Heroda, którzy mieli podchwycić Go w mowie. Ci przyszli i rzekli do Niego: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i na nikim ci nie zależy. Bo nie oglądasz się na osobę ludzką, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie? Mamy płacić czy nie płacić?» Lecz On poznał ich obłudę i rzekł do nich: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę? Przynieście mi denara; chcę zobaczyć». Przynieśli, a On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?» Odpowiedzieli Mu: «Cezara». Wówczas Jezus rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga». I byli pełni podziwu dla Niego. #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 03:011080p 42 03:01#34 - #tobecontinued 1080p

Dodał: pokatolicku

Jest taki #depozyt, którego nikt poza nami samymi nie jest nas w stanie pozbawić... 1. czytanie (2 Tm 1, 1-3. 6-12) Rozpal na nowo charyzmat Boży Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza Paweł, z woli Boga apostoł Chrystusa Jezusa, posłany dla głoszenia życia obiecanego w Chrystusie Jezusie, do Tymoteusza, swego umiłowanego dziecka. Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Pana! Dziękuję Bogu, któremu służę jak moi przodkowie z czystym sumieniem, gdy nieustannie cię wspominam w moich modlitwach w nocy i we dnie. Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie od nałożenia moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości oraz trzeźwego myślenia. Nie wstydź się zatem świadectwa Pana naszego ani mnie, Jego więźnia, lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii mocą Bożą! On nas wybawił i wezwał świętym powołaniem nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami. Ukazana zaś została ona teraz przez pojawienie się naszego Zbawiciela, Chrystusa Jezusa, który zniweczył śmierć, a na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię. Jej głosicielem, apostołem i nauczycielem ja zostałem ustanowiony. Z tej właśnie przyczyny znoszę i to obecne cierpienie, ale za ujmę sobie tego nie poczytuję, bo wiem, komu zawierzyłem, i jestem pewny, że mocen On jest ustrzec mój depozyt aż do owego dnia. Psalm (Ps 123 (122), 1b-2 (R.: por. 1b)) Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy Do Ciebie wznoszę oczy, który mieszkasz w niebie. Jak oczy sług są zwrócone na ręce ich panów, * jak oczy służebnicy na ręce jej pani, tak oczy nasze ku Panu, Bogu naszemu, * dopóki się nie zmiłuje nad nami. Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy Aklamacja (J 11, 25a. 26) Alleluja, alleluja, alleluja Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem, kto wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mk 12, 18-27) Zmartwychwstanie umarłych Słowa Ewangelii według Świętego Marka Przyszli do Jezusa saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i pytali Go w ten sposób: «Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: Jeśli umrze czyjś brat i pozostawi żonę, a nie zostawi dziecka, niech jego brat pojmie ją za żonę i wzbudzi potomstwo swemu bratu. Otóż było siedmiu braci. Pierwszy pojął żonę, a umierając, nie zostawił potomstwa. Drugi ją pojął za żonę i też zmarł bez potomstwa; tak samo trzeci. I siedmiu ich nie zostawiło potomstwa. W końcu po wszystkich umarła także kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie żoną? Bo siedmiu miało ją za żonę». Jezus im rzekł: «Czyż nie dlatego jesteście w błędzie, że nie rozumiecie Pisma ani mocy Bożej? Gdy bowiem powstaną z martwych, nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie. Co się zaś tyczy umarłych, że zmartwychwstaną, to czy nie czytaliście w księdze Mojżesza, tam gdzie mowa o krzewie, jak Bóg powiedział do niego: Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba? Nie jest On Bogiem umarłych, lecz żywych. Jesteście w wielkim błędzie». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 03:381080p 63 03:38#35 - #depozyt 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Rdz 22, 9-18) Ofiara Abrahama Czytanie z Księgi Rodzaju Gdy Abraham i Izaak przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego, Izaaka, położył go na tych drwach na ołtarzu. Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna. Ale wtedy Anioł Pański zawołał na niego z nieba i rzekł: «Abrahamie, Abrahamie!» A on rzekł: «Oto jestem». Anioł powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna». Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna. I dał Abraham miejscu temu nazwę Pan widzi. Stąd to mówi się dzisiaj: «Na wzgórzu Pan się ukazuje». Po czym Anioł Pański przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi: «Przysięgam na siebie, mówi Pan, że ponieważ uczyniłeś to, a nie odmówiłeś Mi syna twego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia takiego, jakie jest udziałem twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu». Albo: 1. czytanie (Hbr 10, 4-10) Chrystus przychodzi pełnić wolę Ojca Czytanie z Listu do Hebrajczyków Bracia: Niemożliwe jest, aby krew cielców i kozłów usuwała grzechy. Przeto Chrystus, przychodząc na świat, mówi: «Ofiary ani daru nie chciałeś, ale Mi utworzyłeś ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto idę w zwoju księgi napisano o Mnie aby spełnić wolę Twoją, Boże». Wyżej powiedział: «Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się Tobie», choć składane są zgodnie z Prawem. Następnie powiedział: «Oto idę, aby spełnić wolę Twoją». Usuwa jedną ofiarę, aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze. Psalm (Ps 40 (39), 7-8a. 8b-9. 10-11b. 17 (R.: por. 8a i 9a)) Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi, * lecz otwarłeś mi uszy; nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. * Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę. Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę W zwoju księgi jest o mnie napisane: * Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, a Twoje Prawo * mieszka w moim sercu». Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu i nie powściągałem warg moich, * o czym Ty wiesz, Panie. Sprawiedliwości Twej nie kryłem w głębi serca, * głosiłem Twoją wierność i pomoc. Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę Niech się radują i weselą w Tobie * wszyscy, którzy Ciebie szukają, a ci, którzy pragną Twojej pomocy, * niech zawsze mówią: «Pan jest wielki». Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę Aklamacja (Por. Flp 2, 8-9) Alleluja, alleluja, alleluja Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej. Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 26, 36-42) Smutna jest dusza moja aż do śmierci Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus z uczniami przyszedł do posiadłości zwanej Getsemani i rzekł do nich: «Usiądźcie tu, Ja tymczasem odejdę i tam się pomodlę». Wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, począł się smucić i odczuwać trwogę. Wtedy rzekł do nich: «Smutna jest dusza moja aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną». I odszedłszy nieco do przodu, padł na twarz i modlił się tymi słowami: «Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich. Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty niech się stanie!» Potem przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących. Rzekł więc do Piotra: «Tak oto nie mogliście jednej godziny czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe». Powtórnie odszedł i tak się modlił: «Ojcze mój, jeśli nie może ominąć Mnie ten kielich i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja!» #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 07:041080p 49 07:04#36 - #ofiara 1080p

Dodał: pokatolicku

Od dziecka uczymy się przez #naśladowanie! 1. czytanie (2 Tm 3, 10-17) Wszelkie Pismo jest przez Boga natchnione i pożyteczne do nauczania Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza Najmilszy: Ty poszedłeś śladami mojej nauki, sposobu życia, zamierzeń, wiary, cierpliwości, miłości, wytrwałości, prześladowań, cierpień, jakie mnie spotkały w Antiochii, w Ikonium, w Listrze. Jakież to prześladowania zniosłem a ze wszystkich wyrwał mnie Pan! I wszystkich, którzy chcą żyć zbożnie w Chrystusie Jezusie, spotkają prześladowania. Tymczasem ludzie źli i zwodziciele będą się dalej posuwać ku temu, co gorsze, błądząc i innych w błąd wprowadzając. Ty natomiast trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, bo wiesz, od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte, które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jezusie. Wszelkie Pismo jest przez Boga natchnione i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do wychowania w sprawiedliwości aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu. Psalm (Ps 119 (118), 157 i 160. 161 i 165. 166 i 168 (R.: por. 165a)) Obfity pokój miłującym Prawo Wielu mnie prześladuje i nęka, * nie uchylam się od Twoich napomnień. Istotą Twojego słowa jest prawda * i każdy Twój sprawiedliwy wyrok jest wieczny. Obfity pokój miłującym Prawo Możni prześladują mnie bez powodu, * moje serce lęk czuje przed Twoimi słowami. Obfity pokój dla miłujących Twoje Prawo, * i nigdy się nie potkną. Obfity pokój miłującym Prawo Czekam, Panie, na Twoją pomoc * i spełniam Twe przykazania. Przestrzegam Twoich postanowień i napomnień, * bo wszystkie moje drogi są przed Tobą. Obfity pokój miłującym Prawo Aklamacja (J 14, 23) Alleluja, alleluja, alleluja Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mk 12, 35-37) Mesjasz jest Panem Dawida Słowa Ewangelii według Świętego Marka Jezus, nauczając w świątyni, zapytał: «Jak mogą twierdzić uczeni w Piśmie, że Mesjasz jest synem Dawida? Wszak sam Dawid mówi mocą Ducha Świętego: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod stopy Twoje. Sam Dawid nazywa Go Panem, jakże więc jest tylko jego synem?» A liczny tłum chętnie Go słuchał. #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 03:361080p 35 03:36#37 - #naśladowanie 1080p

Dodał: pokatolicku

Zaklinam Cię! Głoś prawdę, Ewangelią, Chrystusa zawsze i wszędzie! 1. czytanie (2 Tm 4, 1-8) Wykonaj dzieło ewangelisty Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza Najmilszy: Zaklinam cię na Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, oraz na Jego pojawienie się i na Jego królestwo: głoś naukę, nastawaj w porę i nie w porę, wykazuj błąd, napominaj, podnoś na duchu z całą cierpliwością w każdym nauczaniu. Przyjdzie bowiem chwila, kiedy zdrowej nauki nie będą znosili, ale według własnych pożądań ponieważ ich uszy świerzbią będą sobie mnożyli nauczycieli. Będą się odwracali od słuchania prawdy, a obrócą się ku zmyślonym opowiadaniom. Ty zaś czuwaj we wszystkim, znoś trudy, wykonaj dzieło ewangelisty, spełnij swe posługiwanie! Albowiem krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła. W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego. Psalm (Ps 71 (70), 8-9. 14-15b. 16-17 (R.: por. 15a)) Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość Pełne Twojej chwały były moje usta, * sławiłem Cię przez dzień cały. Nie odtrącaj mnie, gdy będę stary, * nie opuszczaj, gdy siły ustaną. Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość Ja zaś będę zawsze ufał * i pomnażał wszelką Twoją chwałę. Moje usta będą głosiły Twoją sprawiedliwość * i przez cały dzień Twoją pomoc. Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość Opowiem o potędze Pana, * będę przypominał tylko Twoją sprawiedliwość. Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej młodości * i do tej chwili głoszę Twoje cuda. Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość Aklamacja (Mt 5, 3) Alleluja, alleluja, alleluja Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mk 12, 38-44) Jałmużna ubogiej wdowy Słowa Ewangelii według Świętego Marka Jezus, nauczając rzesze, mówił: «Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok». Potem, usiadłszy naprzeciw skarbony, przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 06:091080p 45 06:09#38 - #zaklinam 1080p

Dodał: pokatolicku

Mamy suszę... byle nie w duszy! 1. czytanie (1 Krl 17, 1-6) Eliasz zapowiada suszę Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej Prorok Eliasz z Tiszbe w Gileadzie rzekł do Achaba: «Na życie Pana, Boga Izraela, któremu służę! Nie będzie w tych latach ani rosy, ani deszczu, dopóki nie powiem». Potem Pan skierował do niego to słowo: «Odejdź stąd i udaj się na wschód, aby ukryć się przy potoku Kerit, który jest na wschód od Jordanu. Wodę będziesz pił z potoku, krukom zaś kazałem, żeby cię tam żywiły». Poszedł więc, aby uczynić według rozkazu Pańskiego, i podążył, żeby zamieszkać przy potoku Kerit na wschód od Jordanu. A kruki przynosiły mu rano chleb i mięso wieczorem, wodę zaś pił z potoku. Psalm (Ps 121 (120), 1b-2. 3-4. 5-6. 7-8 (R.: por. 2)) Naszą pomocą jest Zbawiciel świata Wznoszę swe oczy ku górom: * skąd nadejść ma dla mnie pomoc? Pomoc moja od Pana, * który stworzył niebo i ziemię. Naszą pomocą jest Zbawiciel świata On nie pozwoli, by potknęła się twa noga, * ani się nie zdrzemnie Ten, który ciebie strzeże. Nie zdrzemnie się ani nie zaśnie * Ten, który czuwa nad Izraelem. Naszą pomocą jest Zbawiciel świata Pan ciebie strzeże, jest cieniem nad tobą, * stoi po twojej prawicy. We dnie nie porazi cię słońce * ani księżyc wśród nocy. Naszą pomocą jest Zbawiciel świata Pan cię uchroni od zła wszelkiego, * ochroni twoją duszę. Pan będzie czuwał nad twoim wyjściem i powrotem, * teraz i po wszystkie czasy. Naszą pomocą jest Zbawiciel świata Aklamacja (Mt 5, 12a) Alleluja, alleluja, alleluja Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 5, 1-12) Osiem błogosławieństw Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył usta i nauczał ich tymi słowami: «Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni jesteście, gdy wam urągają i prześladują was i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe o was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 02:171080p 230 02:17#39 - #susza 1080p

Dodał: pokatolicku

A Ty jakim jesteś znakiem Boga? 1. czytanie (1 Krl 17, 7-16) Wdowa z Sarepty Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej Potok, przy którym ukrywał się Eliasz, wysechł, gdyż w kraju nie padał deszcz. Wówczas Pan skierował do niego to słowo: «Wstań! Idź do Sarepty koło Sydonu i tam będziesz mógł zamieszkać, albowiem kazałem tam pewnej wdowie, aby cię żywiła». Wtedy wstał i zaraz poszedł do Sarepty. Kiedy wchodził do bramy tego miasta, pewna wdowa zbierała tam sobie drwa. Zawołał ją i powiedział: «Daj mi, proszę, trochę wody w naczyniu, abym się napił». Ona zaś zaraz poszła, aby jej nabrać, ale zawołał za nią i rzekł: «Weź, proszę, dla mnie i kromkę chleba!» Na to odrzekła: «Na życie Pana, Boga twego! Już nie mam pieczywa tylko garść mąki w dzbanie i trochę oliwy w baryłce. Właśnie zbieram kilka kawałków drewna i kiedy przyjdę, przyrządzę sobie i memu synowi strawę. Zjemy to, a potem pomrzemy». Eliasz zaś jej powiedział: «Nie bój się! Idź, zrób, jak rzekłaś; tylko najpierw zrób z tego mały podpłomyk dla mnie i przynieś mi! A sobie i swemu synowi zrobisz potem. Bo tak mówi Pan, Bóg Izraela: Dzban mąki nie wyczerpie się i baryłka oliwy nie opróżni się aż do dnia, w którym Pan spuści deszcz na ziemię». Poszła więc i zrobiła, jak Eliasz powiedział, a potem zjadł on i ona oraz jej syn, i tak było co dzień. Dzban mąki nie wyczerpał się i baryłka oliwy nie opróżniła się, zgodnie z obietnicą, którą Pan wypowiedział przez Eliasza. Psalm (Ps 4, 2. 3-4a. 4b-5. 7-8 (R.: por. 7b)) Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie Kiedy Cię wzywam, odpowiedz mi, Boże, * który wymierzasz mi sprawiedliwość. Tyś mnie wydźwignął z utrapienia, * zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę. Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie Jak długo będą ociężałe wasze serca, mężowie? * Czemu kochacie marność i szukacie kłamstwa? Wiedzcie, że godnym podziwu * czyni Pan swego wiernego. Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie Pan mnie wysłucha, * gdy będę Go wzywał. Zadrżyjcie i już nie grzeszcie, * rozważcie na swych łożach i zamilknijcie. Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie Wielu powiada: «Któż nam szczęście ukaże?» * Wznieś ponad nami, Panie, światłość Twojego oblicza! Więcej wlałeś radości w moje serce * niż w czasie obfitych plonów pszenicy i wina. Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie Aklamacja (Mt 5, 16) Alleluja, alleluja, alleluja Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 5, 13-16) Wy jesteście światłem świata Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Wy jesteście solą ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też lampy i nie umieszcza pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu. Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 03:061080p 48 03:06#40 - #znak 1080p

Dodał: pokatolicku

Prawdziwa wielkość tylko w Bogu! 1. czytanie (1 Krl 18, 20-39) Próba na górze Karmel Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej Achab rozesłał polecenie wszystkim Izraelitom i zgromadził proroków na górze Karmel. Wówczas Eliasz przybliżył się do całego ludu i rzekł: «Jak długo będziecie chwiać się na obie strony? Jeżeli Jahwe jest prawdziwym Bogiem, to Jemu służcie, a jeżeli Baal, to służcie jemu!» Na to nie odpowiedzieli mu ani słowa. Wtedy Eliasz przemówił do ludu: «Tylko ja sam ocalałem jako prorok Pański, proroków zaś Baala jest czterystu pięćdziesięciu. Wobec tego niech nam dadzą dwa młode cielce. Oni niech wybiorą sobie jednego cielca i porąbią go oraz niech go umieszczą na drwach, ale ognia niech nie podkładają! Ja zaś oprawię drugiego cielca oraz umieszczę na drwach i też ognia nie podłożę. Potem wy będziecie wzywać imienia waszego boga, a następnie ja będę wzywać imienia Pana, aby się okazało, że ten Bóg, który odpowie ogniem, jest naprawdę Bogiem». Cały lud, odpowiadając na to, zawołał: «Dobry pomysł!» Eliasz więc rzekł do proroków Baala: «Wybierzcie sobie jednego młodego cielca i zacznijcie pierwsi, bo was jest więcej. Następnie wzywajcie imienia waszego boga, ale ognia nie podkładajcie!» Wzięli więc cielca i oprawili go, a potem wzywali imienia Baala od rana aż do południa, wołając: «O Baalu, odpowiedz nam!» Ale nie było ani głosu, ani odpowiedzi. Zaczęli więc tańczyć, przyklękając przy ołtarzu, który przygotowali. Kiedy zaś nastało południe, Eliasz szydził z nich, mówiąc: «Wołajcie głośniej, bo to bóg! Więc może jest zamyślony albo zajęty, albo udaje się w drogę. Może on śpi, więc niech się obudzi!» Potem wołali głośniej i kaleczyli się według swojego zwyczaju mieczami oraz oszczepami, aż się pokrwawili. Kiedy już południe minęło, oni jeszcze prorokowali aż do czasu składania ofiary pokarmowej. Ale nie było ani głosu, ani odpowiedzi, ani też dowodu uwagi. Wreszcie Eliasz przemówił do ludu: «Przybliżcie się do mnie!» A oni przybliżyli się do niego. Po czym naprawił rozwalony ołtarz Pański. Eliasz wziął dwanaście kamieni według liczby pokoleń potomków Jakuba, któremu Pan powiedział: «Imię twoje będzie Izrael». Następnie ułożył kamienie na kształt ołtarza ku czci Pana i wykopał dokoła ołtarza rów o pojemności dwóch sea ziarna. Potem ułożył drwa i porąbawszy młodego cielca, położył go na tych drwach i rozkazał: «Napełnijcie cztery dzbany wodą i wylejcie na całopalenie oraz na drwa!» Potem polecił: «Wykonajcie to drugi raz!» Oni zaś to wykonali. I znów nakazał: «Wykonajcie trzeci raz!» Oni zaś wykonali to po raz trzeci, aż woda oblała ołtarz dokoła i napełniła też rów. Następnie w porze składania ofiary pokarmowej prorok Eliasz wystąpił i rzekł: «O Panie, Boże Abrahama, Izaaka oraz Izraela! Niech dziś będzie wiadomo, że Ty jesteś Bogiem w Izraelu, a ja, Twój sługa, na Twój rozkaz to wszystko uczyniłem. Wysłuchaj mnie, o Panie! Wysłuchaj, aby ten lud zrozumiał, że Ty, o Panie, jesteś Bogiem i Ty znów nawracasz ich serca». A wówczas spadł ogień od Pana i strawił żertwę i drwa oraz kamienie i muł, jak i też pochłonął wodę z rowu. Cały lud to ujrzał i padł na twarz, a potem rzekł: «Naprawdę Pan jest Bogiem! Naprawdę Pan jest Bogiem!» Psalm (Ps 16 (15), 1b-2a. 4. 5 i 8. 11 (R.: por. 1b)) Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem Zachowaj mnie, Boże, * bo chronię się do Ciebie, mówię do Pana: * «Ty jesteś Panem moim». Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem Wszyscy, którzy idą za obcymi bogami, * pomnażają swoje udręki. Nie będę wylewał krwi w ofiarach dla nich, * nie wymówią ich imion moje wargi. Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, * to On mój los zabezpiecza. Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, * On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje. Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem Ty ścieżkę życia mi ukażesz, * pełnię radości przy Tobie i wieczne szczęście * po Twojej prawicy. Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem Aklamacja (Ps 25 (24), 4b. 5a) Alleluja, alleluja, alleluja Naucz mnie, Boże, chodzić Twoimi ścieżkami, prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 5, 17-19) Jezus nie znosi Prawa, lecz je wypełnia Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem, powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 02:541080p 80 02:54#41 - #wielkość 1080p

Dodał: pokatolicku

Cała naprzód, kamraci! 1. czytanie (1 Krl 19, 9a. 11-16) Bóg objawia się Eliaszowi Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej Gdy Eliasz przyszedł do Bożej góry Horeb, wszedł do pewnej groty, gdzie przenocował. Wtedy Bóg rzekł: «Wyjdź, aby stanąć na górze wobec Pana!» A oto Pan przechodził. Gwałtowna wichura rozwalająca góry i druzgocąca skały szła przed Panem; ale Pana nie było w wichurze. A po wichurze trzęsienie ziemi: Pana nie było w trzęsieniu ziemi. Po trzęsieniu ziemi powstał ogień: Pana nie było w ogniu. A po tym ogniu szmer łagodnego powiewu. Kiedy tylko Eliasz go usłyszał, zasłoniwszy twarz płaszczem, wyszedł i stanął przy wejściu do groty. A wtedy rozległ się głos mówiący do niego: «Co ty tu robisz, Eliaszu?» Eliasz odpowiedział: «Żarliwością zapłonąłem o Pana, Boga Zastępów, gdyż Izraelici opuścili Twoje przymierze, rozwalili Twoje ołtarze, a Twoich proroków zabili mieczem. Tak że ja sam tylko zostałem, a oni godzą jeszcze i na moje życie». Wtedy Pan rzekł do niego: «Idź, wracaj swoją drogą ku pustyni Damaszku. A kiedy tam przybędziesz, namaścisz Chazaela na króla Aramu. Później namaścisz Jehu, syna Nimsziego, na króla Izraela. A wreszcie Elizeusza, syna Szafata z Abel-Mechola, namaścisz na proroka po tobie». Psalm (Ps 27 (26), 7-8a. 8b-9c. 13-14 (R.: por. 8b)) Szukam, o Panie, Twojego oblicza Usłysz, Panie, kiedy głośno wołam, * zmiłuj się nade mną i mnie wysłuchaj. O Tobie mówi serce moje: * «Szukaj Jego oblicza!» Szukam, o Panie, Twojego oblicza Będę szukał oblicza Twego, Panie. * Nie zakrywaj przede mną swojej twarzy, nie odtrącaj w gniewie Twego sługi. * Ty jesteś moją pomocą, więc mnie nie odrzucaj. Szukam, o Panie, Twojego oblicza Wierzę, że będę oglądał dobra Pana * w krainie żyjących. Oczekuj Pana, bądź mężny, * nabierz odwagi i oczekuj Pana. Szukam, o Panie, Twojego oblicza Aklamacja (Por. Flp 2, 15d. 16a) Alleluja, alleluja, alleluja Jawicie się jako źródło światła w świecie, trzymając się mocno Słowa Życia. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 5, 27-32) Wymagania nowego Prawa w dziedzinie czystości Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Słyszeliście, że powiedziano: Nie cudzołóż. A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa. Jeśli więc prawe twoje oko jest ci powodem do grzechu, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało być wrzucone do piekła. I jeśli prawa twoja ręka jest ci powodem do grzechu, odetnij ją i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało iść do piekła. Powiedziano też: Jeśli ktoś chce oddalić swoją żonę, niech jej da list rozwodowy. A Ja wam powiadam: Każdy, kto oddala swoją żonę poza wypadkiem nierządu naraża ją na cudzołóstwo; a kto by oddaloną wziął za żonę, dopuszcza się cudzołóstwa». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 04:361080p 65 04:36#42 - #całanaprzód 1080p

Dodał: pokatolicku

Konkret, Bracie, konkret! 1. czytanie (1 Krl 19, 19-21) Powołanie Elizeusza Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej Eliasz zszedł z góry i odnalazł Elizeusza, syna Szafata, orzącego: dwanaście par wołów przed nim, a on przy dwunastej. Wtedy Eliasz, podszedłszy do niego, zarzucił na niego swój płaszcz. Wówczas Elizeusz zostawił woły i pobiegłszy za Eliaszem, powiedział: «Pozwól mi ucałować mego ojca i moją matkę, abym potem poszedł za tobą». On mu odpowiedział: «Idź i wracaj, bo po co ci to uczyniłem?» Wtedy powrócił do niego i zaraz wziął parę wołów, złożył je na ofiarę, a na jarzmie wołów ugotował ich mięso oraz dał ludziom, aby zjedli. Następnie zabrał się i poszedłszy za Eliaszem, stał się jego sługą. Psalm (Ps 16 (15), 1b-2a i 5. 7-8. 9-10 (R.: por. 5a)) Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie, * mówię do Pana: «Ty jesteś Panem moim». Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, * to On mój los zabezpiecza. Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, * bo serce napomina mnie nawet nocą. Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, * On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje. Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje, * a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie, bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz * i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie. Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem Aklamacja (Ps 119 (118), 36a. 29b) Alleluja, alleluja, alleluja Nakłoń me serce do Twoich napomnień, obdarz mnie łaską Twojego Prawa. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 5, 33-37) Zakaz przysięgania Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Słyszeliście, że powiedziano przodkom: Nie będziesz fałszywie przysięgał, lecz dotrzymasz Panu swej przysięgi. A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie ani na niebo, bo jest tronem Boga; ani na ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego Króla. Ani na swoją głowę nie przysięgaj, bo nawet jednego włosa nie możesz uczynić białym albo czarnym. Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 03:251080p 17 03:25#43 - #konkretbracie 1080p

Dodał: pokatolicku

Kiedy rodzi się w Tobie #pragnieniezemsty... 1. czytanie (1 Krl 21, 1b-16) Nabot został ukamienowany i zmarł Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej Nabot Jizreelita miał winnicę w Jizreel obok pałacu Achaba, króla Samarii. Achab zatem zwrócił się do Nabota, mówiąc: «Oddaj mi na własność twoją winnicę, aby została przerobiona dla mnie na ogród warzywny, gdyż ona przylega do mego domu. A ja dam ci za nią winnicę lepszą od tej, chyba że wydaje ci się słuszne, abym ci dał pieniądze jako zapłatę za nią». Nabot zaś odpowiedział: «Niech mnie Pan broni przed tym, bym miał ci oddać dziedzictwo mych przodków». Achab przyszedł więc do swego domu rozgoryczony i rozgniewany słowami, które Nabot Jizreelita wypowiedział do niego, a mianowicie: «Nie dam tobie dziedzictwa moich przodków». Następnie położył się na swoim łożu, odwrócił twarz i nic nie jadł. Niebawem przyszła do niego Izebel, jego żona, i zapytała go: «Czemu duch twój jest tak rozgoryczony, że nic nie jesz?» On zaś jej odpowiedział: «Bo rozmawiałem z Nabotem Jizreelitą. Powiedziałem mu: Sprzedaj mi twoją winnicę za pieniądze albo, jeśli chcesz, dam ci zamiast niej inną. A on powiedział: Nie dam tobie mojej winnicy». Na to rzekła do niego Izebel, jego żona: «To ty teraz sprawujesz rządy królewskie nad Izraelem. Wstań, jedz i bądź dobrej myśli. To ja ci dam winnicę Nabota Jizreelity». Potem w imieniu Achaba napisała listy i opieczętowała jego pieczęcią, a następnie wysłała do starszyzny i dostojników, którzy byli w mieście, sąsiadujących z Nabotem. W listach tak napisała: «Ogłoście post i posadźcie Nabota przed ludem. Posadźcie też naprzeciw niego dwóch ludzi nikczemnych, by zaświadczyli przeciw niemu, mówiąc: Zbluźniłeś Bogu i królowi. Potem go wyprowadźcie i kamienujcie, tak aby zmarł». Jego współobywatele, starsi oraz dostojnicy mieszkający w mieście zrobili, jak im Izebel poleciła i jak było napisane w listach, które do nich wysłała. A więc ogłosili post i posadzili Nabota przed ludem. Potem przyszło dwóch ludzi nikczemnych, którzy zasiadłszy przed nim, zaświadczyli przeciw niemu, mówiąc: «Nabot zbluźnił Bogu i królowi». Dlatego wyprowadzili go za miasto i ukamienowali go, wskutek czego zmarł. Sami zaś posłali do Izebel, aby powiedzieć: «Nabot został ukamienowany i zmarł». Kiedy więc Izebel usłyszała, że Nabot został ukamienowany i zmarł, powiedziała Achabowi: «Wstań, weź w posiadanie winnicę Nabota Jizreelity, której nie zgodził się dać ci za pieniądze, bo Nabot nie żyje, lecz umarł». Kiedy tylko Achab usłyszał, że Nabot umarł, zaraz wstał, aby zejść do winnicy Nabota Jizreelity i wziąć ją w posiadanie. Psalm (Ps 5, 2-3. 5-6a. 6b-7 (R.: por. 3a)) Wysłuchaj, Panie, głos mojej modlitwy Usłysz, Panie, moje słowa, * zważ na moje jęki. Wytęż słuch na głos mojej modlitwy, * Królu mój i Boże. Wysłuchaj, Panie, głos mojej modlitwy Bo Ty nie jesteś Bogiem, * któremu miła nieprawość, zły nie może przebywać u Ciebie, * nie ostoją się przed Tobą nieprawi. Wysłuchaj, Panie, głos mojej modlitwy Nienawidzisz wszystkich, * którzy zło czynią. Zgubę zsyłasz na każdego, kto kłamie. * Pan brzydzi się człowiekiem podstępnym i krwawym. Wysłuchaj, Panie, głos mojej modlitwy Aklamacja (Ps 119 (118), 105) Alleluja, alleluja, alleluja Twoje słowo jest pochodnią dla stóp moich, Panie, i światłem na mojej ścieżce. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 5, 38-42) Nie stawiajcie oporu złemu Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Słyszeliście, że powiedziano: Oko za oko i ząb za ząb! A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu: lecz jeśli cię ktoś uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi. Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz. Zmusza cię ktoś, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące. Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 03:351080p 102 03:35#44 - #pragnieniezemsty 1080p

Dodał: pokatolicku

Najtrudniejsze przykazanie, #miłośćnieprzyjaciół... 1. czytanie (1 Krl 21, 17-29) Doprowadziłeś do grzechu Izraela Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej Po śmierci Nabota Pan skierował słowo do Eliasza z Tiszbe: «Wstań i zejdź na spotkanie Achaba, króla izraelskiego. Jest on właśnie w Samarii, w winnicy Nabota, do której zszedł, aby wziąć ją w posiadanie. I powiesz mu: Tak mówi Pan: Czyż nie dokonałeś mordu, a nadto zagrabiłeś winnicę? Potem powiesz mu: Tak mówi Pan: Tam, gdzie psy wylizały krew Nabota, będą lizały psy również i twoją krew». Achab odpowiedział na to Eliaszowi: «Już znalazłeś mnie, mój wrogu». Wówczas Eliasz rzekł: «Znalazłem, bo zaprzedałeś się, żeby czynić to, co jest złe w oczach Pana. Oto Ja sprowadzę na ciebie nieszczęście, gdyż wymiotę i wytępię z domu Achaba nawet malca, niewolnika i wolnego w Izraelu, i postąpię z twoim rodem, jak z rodem Jeroboama, syna Nebata, i jak z rodem Baszy, syna Achiasza, za to, że Mnie pobudziłeś do gniewu i ponadto doprowadziłeś do grzechu Izraela. Również i o Izebel tak mówi Pan: Psy będą żarły Izebel pod murem Jizreel. Zmarłego z rodu Achaba w mieście będą żarły psy, a zmarłego w polu będą żarły ptaki podniebne». Naprawdę nie było nikogo, kto by tak, jak Achab, zaprzedał się, aby czynić to, co jest złe w oczach Pana. Albowiem do tego skłoniła go jego żona, Izebel. Bardzo haniebnie postępował, służąc bożkom; zupełnie tak, jak to czynili Amoryci, których Pan wydziedziczył na rzecz Izraelitów. Kiedy Achab usłyszał te słowa, rozdarł szaty i włożył wór na ciało oraz pościł. Kładł się też spać w worze i chodził powoli. Wtedy Pan skierował słowo do Eliasza z Tiszbe: «Zapewne zobaczyłeś, że Achab upokorzył się przede Mną? Dlatego że upokorzył się przede Mną, nie sprowadzę niedoli za jego życia. Niedolę sprowadzę na jego ród za życia jego syna». Psalm (Ps 51 (50), 3-4. 5-6b. 11 i 16 (R.: por. 3a)) Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, * w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość. Obmyj mnie zupełnie z mojej winy * i oczyść mnie z grzechu mojego. Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni Uznaję bowiem nieprawość moją, * a grzech mój jest zawsze przede mną. Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem * i uczyniłem, co złe jest przed Tobą. Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni Odwróć swe oblicze od moich grzechów * i zmaż wszystkie moje przewinienia. Uwolnij mnie, Boże, od kary za krew przelaną, Boże, mój Zbawco, * niech sławi mój język sprawiedliwość Twoją. Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni Aklamacja (J 13, 34) Alleluja, alleluja, alleluja Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 5, 43-48) Bądźcie doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 06:381080p 103 06:38#45 - #miłośćnieprzyjaciół 1080p

Dodał: pokatolicku

Na czym polega #prawdziwapobożność? 1. czytanie (2 Krl 2, 1. 6-14) Eliasz uniesiony do nieba Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej Kiedy Pan miał wśród wichru unieść Eliasza do nieba, Eliasz szedł z Elizeuszem z Gilgal. Wtedy rzekł Eliasz do niego: «Zostań, proszę, tutaj, bo Pan posłał mnie aż do Jordanu». Elizeusz zaś odpowiedział: «Na życie Pana i na twoje życie: nie opuszczę cię!» I szli dalej razem. A pięćdziesięciu spośród synów prorockich poszło i stanęło z przeciwka, w oddali, podczas gdy oni obydwaj przystanęli nad Jordanem. Wtedy Eliasz zdjął swój płaszcz, zwinął go i uderzył w wody, tak iż się rozdzieliły w obydwie strony. A oni we dwóch przeszli po suchym łożysku. Kiedy zaś przeszli, Eliasz rzekł do Elizeusza: «Żądaj, co mam ci uczynić, zanim wzięty będę od ciebie». Elizeusz zaś powiedział: «Niechby proszę dwie części twego ducha przeszły na mnie!» On zaś odrzekł: «Trudnej rzeczy zażądałeś. Jeżeli mnie ujrzysz, jak wzięty będę od ciebie, spełni się twoje życzenie; jeśli zaś nie ujrzysz, nie spełni się». Podczas gdy oni szli i rozmawiali, oto zjawił się wóz ognisty wraz z rumakami ognistymi i rozdzielił obydwóch; a Eliasz wśród wichru wstąpił do niebios. Elizeusz zaś patrzał i wołał: «Ojcze mój! Ojcze mój! Rydwanie Izraela i jego jeźdźcze». I już go więcej nie ujrzał. Ująwszy następnie swoje szaty, Elizeusz rozdarł je na dwie części i podniósł płaszcz Eliasza, który spadł od niego z góry. Wrócił i stanął nad brzegiem Jordanu. I wziął płaszcz Eliasza, który spadł od niego z góry, i uderzył w wody. Wtedy rzekł: «Gdzie jest Pan, Bóg Eliasza?» I uderzył w wody, a one rozdzieliły się na obydwie strony. Elizeusz zaś przeszedł środkiem. Psalm (Ps 31 (30), 20. 21. 24 (R.: por. 25)) Bądźcie odważni, ufający Panu Jakże jest wielka dobroć Twoja, Panie, * którą zachowałeś dla bogobojnych. Okazujesz ją tym, którzy uciekają się do Ciebie * na oczach ludzi. Bądźcie odważni, ufający Panu Osłaniasz ich Twą obecnością * od spisku mężów, ukrywasz w swym namiocie * przed swarliwym językiem. Bądźcie odważni, ufający Panu Miłujcie Pana, wszyscy, * którzy cześć Mu oddajecie. Pan chroni wiernych, * a pysznym z nawiązką odpłaca. Bądźcie odważni, ufający Panu Aklamacja (J 14, 23) Alleluja, alleluja, alleluja Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 6, 1-6. 16-18) Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 03:461080p 42 03:46#46 - #prawdziwapobożność 1080p

Dodał: pokatolicku

Jak żyje #człowiekboży? 1. czytanie (Syr 48, 1-14) Pochwała Eliasza i Elizeusza Czytanie z Mądrości Syracha Powstał Eliasz, prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia. On głód na nich sprowadził, a swoją gorliwością zmniejszył ich liczbę. Słowem Pańskim zamknął niebo, z niego również trzy razy sprowadził ogień. Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda i któż się może pochwalić, że do ciebie jest podobny? Ty, który ze śmierci wskrzesiłeś zmarłego i słowem Najwyższego wywiodłeś go z Otchłani. Ty, który strąciłeś królów ku zagładzie, a z łoża okrytych chwałą. Ty, który na Synaju usłyszałeś naganę i na Horebie wyroki pomsty. Ty, który namaściłeś królów, jako mścicieli, i proroków, następców po sobie. Ty, który zostałeś wzięty w wirze ognia, na wozie zaprzężonym w ogniste rumaki. O tobie napisano w karceniach dotyczących przyszłości, że masz uśmierzyć gniew, zanim zapłonie, by zwrócić serce ojca do syna i pokolenia Jakuba odnowić. Szczęśliwi, którzy cię widzieli, i ci, którzy w miłości posnęli, albowiem i my na pewno żyć będziemy. Gdy wir zakrył Eliasza, Elizeusz został napełniony jego duchem. Za dni swoich nie lękał się żadnego władcy i nikt nie osiągnął nad nim przewagi. Nic nie było zbyt wielkie dla niego, i nawet w grobowym spoczynku ciało jego prorokowało. Za życia czynił cuda, nawet po śmierci jego czyny były przedziwne. Psalm (Ps 97 (96), 1-2. 3-4. 5-6. 7 (R.: por. 12a)) Niech sprawiedliwi weselą się w Panu Pan króluje, wesel się, ziemio, * radujcie się, liczne wyspy! Obłok i ciemność wokół Niego, * prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu. Niech sprawiedliwi weselą się w Panu Przed Jego obliczem idzie ogień * i dokoła pożera Jego nieprzyjaciół. Jego błyskawice wszechświat rozświetlają, * a ziemia drży na ten widok. Niech sprawiedliwi weselą się w Panu Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, * przed obliczem Władcy całej ziemi. Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa * i wszystkie ludy widzą Jego chwałę. Niech sprawiedliwi weselą się w Panu Niech zawstydzą się wszyscy, którzy czczą posągi * i chlubią się bożkami. Niech wszystkie bóstwa * hołd Mu oddają. Niech sprawiedliwi weselą się w Panu Aklamacja (Por. Rz 8, 15bc) Alleluja, alleluja, alleluja Otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym wołamy: «Abba, Ojcze». Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 6, 7-15) Jezus uczy, jak się modlić Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Modląc się, nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, zanim jeszcze Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci Twoje imię! Niech przyjdzie Twoje królestwo; niech Twoja wola się spełnia na ziemi, tak jak w niebie. Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego. Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 04:521080p 40 04:52#47 - #człowiekboży 1080p

Dodał: pokatolicku

Najbliższe i najmilsze Bogu jest #sercesłuchające... 1. czytanie (Iz 61, 9-11) Ogromnie się weselę w Panu Czytanie z Księgi proroka Izajasza Plemię narodu mego będzie znane wśród narodów i między ludami ich potomstwo. Wszyscy, co ich zobaczą, uznają, że oni są szczepem błogosławionym Pana. Ogromnie się weselę w Panu, dusza moja raduje się w Bogu moim, bo mnie przyodział w szaty zbawienia, okrył mnie płaszczem sprawiedliwości, jak oblubieńca, który wkłada zawój, jak oblubienicę strojną w swe klejnoty. Zaiste, jak ziemia wydaje swe plony, jak ogród rozplenia swe zasiewy, tak Pan Bóg sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość i chwała wobec wszystkich narodów. Psalm (1 Sm 2, 1. 4-5, 6-7, 8abcd (R.: por. 1a)) Całym swym sercem raduję się w Panu Raduje się me serce w Panu, * moc moja dzięki Panu się wznosi, rozwarły się me usta na wrogów moich, * gdyż cieszyć się mogę Twoją pomocą. Całym swym sercem raduję się w Panu Łuk mocarzy się łamie, * a słabi przepasują się mocą. Za chleb najmują się syci, a głodni odpoczywają, * niepłodna rodzi siedmioro, a więdnie bogata w dzieci. Całym swym sercem raduję się w Panu To Pan daje śmierć i życie, * w grób wtrąca i zeń wywodzi. Pan uboży i wzbogaca, * poniża i wywyższa. Całym swym sercem raduję się w Panu Z pyłu podnosi biedaka, * z barłogu dźwiga nędzarza, by go wśród możnych posadzić, * by dać mu stolicę chwały. Całym swym sercem raduję się w Panu Aklamacja (Łk 2, 19) Alleluja, alleluja, alleluja Błogosławiona jesteś, Panno Maryjo, zachowałaś słowa Boże i rozważałaś je w sercu swoim. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 2, 41-51) Maryja wiernie chowała wszystkie wspomnienia w sercu Słowa Ewangelii według świętego Łukasza Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał On lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». Lecz On im odpowiedział: «Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca»? Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 03:401080p 51 03:40#48 - #sercesłuchające 1080p

Dodał: pokatolicku

O co Ci w tym życiu chodzi? Czego szukasz, po co żyjesz? 1. czytanie (2 Krl 19, 9b-11. 14-21. 31-35a. 36) Bóg broni Jerozolimy przed Sennacherybem Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej Sennacheryb, król asyryjski, wyprawił posłów do Ezechiasza, polecając: «Tak powiecie Ezechiaszowi, królowi judzkiemu: Niech twój Bóg, w którym pokładasz nadzieję, nie zwodzi cię zapewnieniem: Nie będzie wydana Jerozolima w ręce króla asyryjskiego! Oto ty słyszałeś, co zrobili królowie asyryjscy wszystkim krajom, przeznaczając je na zagładę, a ty miałbyś ocaleć?» Ezechiasz wziął list z rąk posłów i przeczytał go, następnie poszedł do świątyni Pańskiej i rozwinął go przed Panem. I zanosił Ezechiasz modły przed obliczem Pańskim, mówiąc: «Panie, Boże Izraela! Który zasiadasz na cherubach, Ty sam jeden jesteś Bogiem wszystkich królestw świata. Ty uczyniłeś niebo i ziemię. Nakłoń, Panie, Twego ucha i usłysz! Otwórz, Panie, Twoje oczy i popatrz! Posłuchaj słów Sennacheryba, które przesłał, by znieważać Boga żywego. To prawda, o Panie, że królowie asyryjscy wyniszczyli narody i ich kraje. W ogień wrzucili ich bogów, bo ci nie byli bogami, lecz tylko dziełem rąk ludzkich z drzewa i z kamienia więc ich zniszczyli. Teraz więc, Panie, Boże nasz, wybaw nas z jego ręki! I niech wiedzą wszystkie królestwa ziemi, że Ty, Panie, sam jesteś Bogiem». Wówczas Izajasz, syn Amosa, posłał Ezechiaszowi oświadczenie: «Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Wysłuchałem tego, o co się modliłeś do Mnie w sprawie Sennacheryba, króla Asyrii. Oto wyrocznia, jaką wydał Pan co do niego: Gardzi tobą, szydzi z ciebie Dziewica, Córa Syjonu. Za tobą potrząsa głową Córa Jeruzalem. Albowiem z Jeruzalem wyjdzie Reszta, a z góry Syjon garstka ocalałych. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona! Dlatego tak mówi Pan o królu asyryjskim: Nie wejdzie on do tego miasta ani nie wypuści tam strzały, nie nastawi przeciw niemu tarczy ani nie usypie przeciwko niemu wału. Drogą, tą samą, którą przybył, powróci, a do miasta tego nie wejdzie mówi Pan. Otoczę opieką to miasto i ocalę je przez wzgląd na Mnie i na sługę mego, Dawida». Tejże nocy wyszedł anioł Pański i wybił w obozie Asyryjczyków sto osiemdziesiąt pięć tysięcy ludzi. Sennacheryb, król asyryjski, zwinął więc obóz, wyruszył z powrotem i pozostał w Niniwie. Psalm (Ps 48 (47), 2-3b. 3c-4. 10-11 (R.: por. 9d)) Bóg swoje miasto umacnia na wieki Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały * w mieście Boga naszego. Święta Jego góra, wspaniałe wzniesienie, * radością jest całej ziemi. Bóg swoje miasto umacnia na wieki Góra Syjon, kres północy, * jest miastem wielkiego Króla. Bóg w zamkach swoich * okazał się obroną. Bóg swoje miasto umacnia na wieki Rozważamy, Boże, łaskawość Twoją * we wnętrzu Twojej świątyni. Jak imię Twe, Boże, tak i chwała Twoja sięga po krańce ziemi. * Prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości. Bóg swoje miasto umacnia na wieki Aklamacja (J 8, 12) Alleluja, alleluja, alleluja Ja jestem światłością świata, kto idzie za Mną, będzie miał światło życia. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 7, 6. 12-14) Brama szeroka i brama ciasna Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami, i obróciwszy się, nie poszarpały was samych. Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem to jest istota Prawa i Proroków. Wchodźcie przez ciasną bramę. Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują!» #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 02:441080p 105 02:44#50 - #fame 1080p

Dodał: pokatolicku

#Głupota ludzka nie raz wielką jest... 1. czytanie (2 Krl 24, 8-17) Pierwsze przesiedlenie Judejczyków do Babilonu Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej W chwili objęcia rządów Jojakin miał osiemnaście lat, a panował w Jerozolimie trzy miesiące. Matka jego miała na imię Nechuszta i była córką Elnatana z Jerozolimy. Czynił on to, co jest złe w oczach Pana, zupełnie jak jego ojciec. W owym czasie słudzy Nabuchodonozora, króla babilońskiego, wyruszyli przeciw Jerozolimie i oblegli miasto. Nabuchodonozor, król babiloński, stanął pod miastem, podczas gdy słudzy jego oblegali je. Wtedy Jojakin, król judzki, wyszedł ku królowi babilońskiemu wraz ze swoją matką, swymi sługami, książętami i dworzanami. A król babiloński zabrał go w ósmym roku swego panowania. Zabrał stamtąd również wszystkie skarby świątyni Pańskiej i skarby pałacu królewskiego. Połamał wszystkie przedmioty złote, które wykonał Salomon, król izraelski, dla świątyni Pańskiej tak jak Pan przepowiedział. I uprowadził na wygnanie całą Jerozolimę, mianowicie wszystkich książąt i wszystkich dzielnych wojowników, dziesięć tysięcy wziętych do niewoli, oraz wszystkich kowali i ślusarzy. Pozostała jedynie najuboższa ludność kraju. Uprowadził też Jojakina do Babilonu. Także matkę króla, żony króla, jego dworzan i możnych kraju uprowadził z Jerozolimy do Babilonu. Wszystkich ludzi znacznych w liczbie siedmiu tysięcy, kowali i ślusarzy w liczbie tysiąca, wszystkich wojowników król babiloński uprowadził na wygnanie do Babilonu. W jego zaś miejsce król babiloński ustanowił królem jego stryja, Mattaniasza, zmieniając jego imię na Sedecjasz. Psalm (Ps 79 (78), 1b-2. 3-4. 5 i 8. 9 (R.: por. 9cd)) Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego Boże, poganie wtargnęli do Twego dziedzictwa, zbezcześcili Twój święty przybytek, * Jeruzalem obrócili w ruiny. Ciała sług Twoich wydali na pastwę ptaków z nieba, * zwierzętom ziemskim ciała Twoich wiernych. Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego Ich krew rozlali jak wodę wokół Jeruzalem * i nie miał ich kto pogrzebać. Przedmiotem wzgardy staliśmy się dla sąsiadów, * igraszką i pośmiewiskiem dla otoczenia. Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego Jak długo, Panie? Czy wiecznie będziesz się gniewał? * A Twoja zapalczywość płonąć będzie jak ogień? Nie pamiętaj nam win przodków naszych, niech szybko nas spotka Twoje zmiłowanie, * gdyż bardzo jesteśmy słabi. Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego Wspomóż nas, Boże, nasz Zbawco, * dla chwały Twojego imienia; wyzwól nas i odpuść nam grzechy * przez wzgląd na swoje imię. Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego Aklamacja (J 14, 23) Alleluja, alleluja, alleluja Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 7, 21-29) Dom zbudowany na skale i dom zbudowany na piasku Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie każdy, kto mówi Mi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia? Wtedy oświadczę im: Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości. Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki». Gdy Jezus dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką. Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie tak jak ich uczeni w Piśmie. #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 02:451080p 141 02:45#51 - #głupota 1080p

Dodał: pokatolicku

Zniszczyli ją całkowicie... 1. czytanie (2 Krl 24, 8-17) Pierwsze przesiedlenie Judejczyków do Babilonu Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej W chwili objęcia rządów Jojakin miał osiemnaście lat, a panował w Jerozolimie trzy miesiące. Matka jego miała na imię Nechuszta i była córką Elnatana z Jerozolimy. Czynił on to, co jest złe w oczach Pana, zupełnie jak jego ojciec. W owym czasie słudzy Nabuchodonozora, króla babilońskiego, wyruszyli przeciw Jerozolimie i oblegli miasto. Nabuchodonozor, król babiloński, stanął pod miastem, podczas gdy słudzy jego oblegali je. Wtedy Jojakin, król judzki, wyszedł ku królowi babilońskiemu wraz ze swoją matką, swymi sługami, książętami i dworzanami. A król babiloński zabrał go w ósmym roku swego panowania. Zabrał stamtąd również wszystkie skarby świątyni Pańskiej i skarby pałacu królewskiego. Połamał wszystkie przedmioty złote, które wykonał Salomon, król izraelski, dla świątyni Pańskiej tak jak Pan przepowiedział. I uprowadził na wygnanie całą Jerozolimę, mianowicie wszystkich książąt i wszystkich dzielnych wojowników, dziesięć tysięcy wziętych do niewoli, oraz wszystkich kowali i ślusarzy. Pozostała jedynie najuboższa ludność kraju. Uprowadził też Jojakina do Babilonu. Także matkę króla, żony króla, jego dworzan i możnych kraju uprowadził z Jerozolimy do Babilonu. Wszystkich ludzi znacznych w liczbie siedmiu tysięcy, kowali i ślusarzy w liczbie tysiąca, wszystkich wojowników król babiloński uprowadził na wygnanie do Babilonu. W jego zaś miejsce król babiloński ustanowił królem jego stryja, Mattaniasza, zmieniając jego imię na Sedecjasz. Psalm (Ps 79 (78), 1b-2. 3-4. 5 i 8. 9 (R.: por. 9cd)) Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego Boże, poganie wtargnęli do Twego dziedzictwa, zbezcześcili Twój święty przybytek, * Jeruzalem obrócili w ruiny. Ciała sług Twoich wydali na pastwę ptaków z nieba, * zwierzętom ziemskim ciała Twoich wiernych. Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego Ich krew rozlali jak wodę wokół Jeruzalem * i nie miał ich kto pogrzebać. Przedmiotem wzgardy staliśmy się dla sąsiadów, * igraszką i pośmiewiskiem dla otoczenia. Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego Jak długo, Panie? Czy wiecznie będziesz się gniewał? * A Twoja zapalczywość płonąć będzie jak ogień? Nie pamiętaj nam win przodków naszych, niech szybko nas spotka Twoje zmiłowanie, * gdyż bardzo jesteśmy słabi. Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego Wspomóż nas, Boże, nasz Zbawco, * dla chwały Twojego imienia; wyzwól nas i odpuść nam grzechy * przez wzgląd na swoje imię. Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego Aklamacja (J 14, 23) Alleluja, alleluja, alleluja Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 7, 21-29) Dom zbudowany na skale i dom zbudowany na piasku Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie każdy, kto mówi Mi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia? Wtedy oświadczę im: Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości. Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki». Gdy Jezus dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką. Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie tak jak ich uczeni w Piśmie. #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 03:061080p 80 03:06#52 - #zniszczona 1080p

Dodał: pokatolicku

Nigdy nie odpuszczaj! 1. czytanie (Lm 2, 2. 10-14. 18-19) Na gruzach Jerozolimy Czytanie z Lamentacji Zburzył Pan bez litości wszystkie siedziby Jakuba; wywrócił w swej zapalczywości warownie Córy Judy, rzucił o ziemię, zbezcześcił królestwo i możnych. Usiedli na ziemi w milczeniu starsi Córy Syjonu, prochem głowy posypali, przywdziali wory; skłoniły głowy ku ziemi dziewice jerozolimskie. Wzrok utraciłem od płaczu, drgają me trzewia, żółć się wylała na ziemię wskutek klęski Córy mego ludu, gdy słabły niemowlęta i dzieci na placach miasta. Do matek swoich mówiły: «Gdzie jedzenie i wino?» Padały jak ciężko ranione na placach miasta, gdy uchodziło z nich życie na łonie ich matek. Jak cię pocieszyć? Z czym porównać, Córo Jeruzalem? Z czym cię porównać, by cię pocieszyć, Dziewico, Córo Syjonu? Gdyż zagłada twoja wielka jak morze. Któż cię uleczy? Prorocy twoi miewali dla ciebie widzenia próżne i marne, nie odsłonili twojej złości, by od wygnania cię ustrzec; miewali dla ciebie widzenia zwodnicze i próżne. Wołaj sercem do Pana, Dziewico, Córo Syjonu; niech łzy twe płyną jak rzeka we dnie i w nocy; nie dawaj sobie wytchnienia, niech źrenica oka nie zazna spoczynku! Powstań, wołaj po nocy przy zmianach straży, wylewaj swe serce jak wodę przed obliczem Pana, wznoś do Niego swe ręce o życie twoich niemowląt, które padały z głodu na rogach wszystkich ulic. Psalm (Ps 74 (73), 1b-2. 3-4. 5-7. 20-21 (R.: por. 19b)) O życiu biednych nie zapomnij, Panie Dlaczego, Boże, odrzuciłeś nas na wieki, * dlaczego gniewem płoniesz przeciw owcom Twego pastwiska? Pomnij na Twój lud, który dawno nabyłeś, na pokolenie, które wziąłeś w posiadanie, * na górę Syjon, gdzie założyłeś swą siedzibę. O życiu biednych nie zapomnij, Panie Skieruj swe kroki ku niekończącym się ruinom, * nieprzyjaciel wszystko spustoszył w świątyni. W miejscu świętych zgromadzeń rozległ się ryk Twoich wrogów, * zatknęli tam swoje proporce. O życiu biednych nie zapomnij, Panie Widać, że się podnoszą siekiery jak w leśnej gęstwinie. Wyłamali wszystkie bramy, * zniszczyli je toporem i młotem. Wydali Twoją świątynię na pastwę ognia, * zbezcześcili do szczętu przybytek Twego imienia. O życiu biednych nie zapomnij, Panie Wspomnij na Twoje przymierze, * bo mroczne zaułki ziemi pełne są przemocy. Niechaj uciśniony nie wraca ze wstydem, * niech biedny i ubogi wychwala Twe imię. O życiu biednych nie zapomnij, Panie Aklamacja (Por. Mt 8, 17) Alleluja, alleluja, alleluja Jezus wziął na siebie nasze słabości i dźwigał nasze choroby. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 8, 5-17) Uzdrowienie sługi setnika Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go». Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: Idź! a idzie; drugiemu: Przyjdź! a przychodzi; a słudze: Zrób to! a robi». Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę, powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i z Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim. A synowie królestwa zostaną wyrzuceni na zewnątrz w ciemność; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów». Do setnika zaś Jezus rzekł: «Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś». I o tej godzinie jego sługa odzyskał zdrowie. Gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, ujrzał jego teściową, leżącą w gorączce. Ujął ją za rękę, a gorączka ją opuściła. Potem wstała i usługiwała Mu. Z nastaniem wieczora przyprowadzono Mu wielu opętanych. On słowem wypędził złe duchy i wszystkich chorych uzdrowił. Tak oto spełniło się słowo proroka Izajasza: «On przyjął nasze słabości i dźwigał choroby». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 03:261080p 248 03:26#53 - #nieodpuszczaj 1080p

Dodał: pokatolicku

Nawróć się #doBoga! 1. czytanie (Am 3, 1-8; 4, 11-12) Proroctwo przeciw królestwu Izraela Czytanie z Księgi proroka Amosa «Słuchajcie tego słowa, które mówi Pan do was, synowie Izraela, do całego pokolenia, które Ja wyprowadziłem z ziemi egipskiej: Jedynie was znałem ze wszystkich narodów na ziemi, dlatego was nawiedzę karą za wszystkie wasze winy. Czyż wędruje dwu razem, jeśli się wzajem nie znają? Czyż ryczy lew w lesie, nie mając zdobyczy? Czyż lwiątko wydaje głos ze swego legowiska, jeśli niczego nie schwytało? Czyż spada ptak na ziemię, jeśli nie było zastawionego sidła? Czyż się unosi pułapka nad ziemią, zanim coś schwytała? Czyż dmie się w trąbę w mieście, a lud nie zadrży? Czyż zdarza się w mieście nieszczęście, by Pan tego nie sprawił? Bo Pan Bóg nie uczyni niczego, nie objawiwszy swej tajemnicy sługom swym, prorokom. Gdy lew zaryczy, któż się nie ulęknie? Gdy Pan Bóg przemówi, któż nie będzie prorokować? Spustoszyłem was, jak podczas Bożego spustoszenia Sodomy i Gomory; staliście się jak głownia wyciągnięta z ognia; ale do Mnie nie powróciliście mówi Pan. Dlatego tak uczynię tobie, Izraelu, a ponieważ tak ci uczynię, przygotuj się, by stawić się przed Bogiem twym, Izraelu!» Psalm (Ps 5, 5-6a. 6b-7. 8 (R.: por. 9a)) Prowadź mnie, Panie, w swej sprawiedliwości Ty nie jesteś Bogiem, * któremu miła nieprawość, zły nie może przebywać u Ciebie, * nie ostoją się przed Tobą nieprawi. Prowadź mnie, Panie, w swej sprawiedliwości Nienawidzisz wszystkich, * którzy zło czynią. Zgubę zsyłasz na każdego, kto kłamie. * Pan brzydzi się człowiekiem podstępnym i krwawym. Prowadź mnie, Panie, w swej sprawiedliwości Ja zaś dzięki obfitości Twojej łaski * wejdę do Twojego domu, upadnę przed świętym przybytkiem Twoim, * przejęty Twą bojaźnią. Prowadź mnie, Panie, w swej sprawiedliwości Aklamacja (Por. Ps 130 (129), 5) Alleluja, alleluja, alleluja Pokładam nadzieję w Panu, ufam Jego słowu. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 8, 23-27) Uciszenie burzy na jeziorze Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Gdy Jezus wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie. A oto zerwała się wielka burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: «Panie, ratuj, giniemy!» A On im rzekł: «Czemu bojaźliwi jesteście, ludzie małej wiary?» Potem, powstawszy, zgromił wichry i jezioro, i nastała głęboka cisza. A ludzie pytali zdumieni: «Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?» #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 02:361080p 63 02:36#54 - #doBoga 1080p

Dodał: pokatolicku

To naprawdę obrzydza! 1. czytanie (Am 5, 14-15. 21-24) Bóg pragnie kultu w prawdzie Czytanie z Księgi proroka Amosa «Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli. Wtedy Pan, Bóg Zastępów, będzie z wami, tak jak to mówicie. Miejcie w nienawiści zło, a miłujcie dobro! Wymierzajcie w bramie sprawiedliwość! Może ulituje się Pan, Bóg Zastępów, nad Resztą pokolenia Józefa. Nienawidzę waszych świąt i brzydzę się nimi. Nie będę miał upodobania w waszych uroczystych zebraniach. Bo kiedy składacie Mi całopalenia i wasze ofiary, nie znoszę tego, a na ofiary biesiadne z tucznych wołów nie chcę patrzeć. Idź precz ode Mnie ze zgiełkiem pieśni twoich, i dźwięku twoich harf nie chcę słyszeć. Niech sprawiedliwość wystąpi jak woda z brzegów i prawość niech się wyleje jak niewysychający potok!» Psalm (Ps 50 (49), 7-8. 9-10. 11-12. 16b-17 (R.: por. 23b)) Temu, kto prawy, ukażę zbawienie «Posłuchaj, mój ludu, gdyż będę przemawiał i będę świadczył przeciw tobie, Izraelu. * Ja jestem Bogiem, twoim Bogiem. Nie oskarżam cię za twoje ofiary, * bo twe całopalenia zawsze są przede Mną. Temu, kto prawy, ukażę zbawienie Nie przyjmę cielca z twego domu * ani kozłów ze stad twoich. Bo do Mnie należy cała zwierzyna w lasach, * tysiące zwierząt na moich górach. Temu, kto prawy, ukażę zbawienie Znam wszystkie ptaki na niebie, * moim jest wszystko, co porusza się po polach. Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, * bo do Mnie świat należy i wszystko, co go napełnia». Temu, kto prawy, ukażę zbawienie «Czemu wymieniasz moje przykazania * i na ustach masz moje przymierze? Ty, co nienawidzisz karności, * a słowa moje odrzuciłeś za siebie». Temu, kto prawy, ukażę zbawienie Aklamacja (Jk 1, 18) Alleluja, alleluja, alleluja Ze swej woli zrodził nas Ojciec przez słowo prawdy, byśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 8, 28-34) Wypędzenie złych duchów Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Gdy Jezus przybył na drugi brzeg do kraju Gadareńczyków, wyszli Mu naprzeciw z grobowców dwaj opętani, tak bardzo niebezpieczni, że nikt nie mógł przejść tamtą drogą. Zaczęli krzyczeć: «Czego chcesz od nas, Jezusie, Synu Boży? Przyszedłeś tu przed czasem dręczyć nas?» A opodal nich pasła się duża trzoda świń. Złe duchy zaczęły Go prosić: «Jeżeli nas wyrzucasz, to poślij nas w tę trzodę świń». Rzekł do nich: «Idźcie!» Wyszły więc i weszły w świnie. I naraz cała trzoda ruszyła pędem po urwistym zboczu do jeziora i zginęła w wodach. Pasterze zaś uciekli i przyszedłszy do miasta, rozpowiedzieli wszystko, a także zdarzenie z opętanymi. Wtedy całe miasto wyszło na spotkanie Jezusa; a gdy Go ujrzeli, prosili, żeby opuścił ich granice. #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia #obrzydzenie Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 03:201080p 51 03:20#55 - #obrzydzenie 1080p

Dodał: pokatolicku

Idź sobie! 1. czytanie (Am 7, 10-17) Idź, prorokuj do narodu mego Czytanie z Księgi proroka Amosa Amazjasz, kapłan z Betel, posłał do Jeroboama, króla izraelskiego, aby mu powiedzieć: «Spiskuje przeciw tobie Amos pośród domu Izraela. Nie może ziemia znieść wszystkich słów jego, gdyż tak rzekł Amos: Od miecza umrze Jeroboam i Izrael będzie uprowadzony ze swojej ziemi». I rzekł Amazjasz do Amosa: «Widzący, idź sobie, uciekaj do ziemi Judy! I tam jedz chleb, i tam prorokuj! A w Betel więcej nie prorokuj, bo jest ono królewską świątynią i królewską budowlą». I odpowiedział Amos Amazjaszowi: «Nie jestem ja prorokiem ani nie jestem synem proroków, gdyż jestem pasterzem i tym, który nacina sykomory. Od trzody bowiem wziął mnie Pan i rzekł do mnie Pan: Idź, prorokuj do narodu mego, izraelskiego! A teraz słuchaj słowa Pańskiego! Ty mówiłeś: Nie prorokuj przeciwko Izraelowi ani nie przepowiadaj przeciwko domowi Izaaka! Dlatego tak rzekł Pan: Żona twoja w mieście będzie nierządnicą. Synowie zaś i córki twoje od miecza poginą. Ziemię twoją sznurem podzielą. Ty umrzesz na ziemi nieczystej, a Izrael zostanie ze swej ziemi uprowadzony». Psalm (Ps 19 (18), 8-9. 10-11 (R.: por. 10b)) Prawe i słuszne wszystkie sądy Pańskie Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, * świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości. Jego słuszne nakazy radują serce, * jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy. Prawe i słuszne wszystkie sądy Pańskie Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, * sądy Pana prawdziwe, wszystkie razem słuszne. Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, * słodsze od miodu płynącego z plastra. Prawe i słuszne wszystkie sądy Pańskie Aklamacja (Por. 2 Kor 5, 19) Alleluja, alleluja, alleluja W Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą, nam zaś przekazał słowo jednania. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 9, 1-8) Jezus uzdrawia paralityka i odpuszcza mu grzechy Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł do swego miasta. A oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Ufaj, synu! Odpuszczone są ci twoje grzechy». Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: On bluźni. A Jezus, znając ich myśli, rzekł: «Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach? Cóż bowiem łatwiej jest powiedzieć: Odpuszczone są ci twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań i chodź! Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów» rzekł do paralityka: «Wstań, weź swoje łoże i idź do swego domu!» On wstał i poszedł do domu. A tłumy ogarnął lęk na ten widok, i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom. #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 03:421080p 55 03:42#56 - #idźsobie 1080p

Dodał: pokatolicku

#Niewierny? A Ty? 1. czytanie (Ef 2, 19-22) Kościół zbudowany na fundamencie Apostołów Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan Bracia: Nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha. Psalm (Ps 117, 1-2 (R.: por. Mk 16, 15)) Idźcie i głoście światu Ewangelię Albo: Alleluja Chwalcie Pana, wszystkie narody, wysławiajcie Go, wszystkie ludy, bo potężna nad nami Jego łaska, a wierność Pana trwa na wieki. Idźcie i głoście światu Ewangelię Albo: Alleluja Aklamacja (J 20, 29) Alleluja, alleluja, alleluja Uwierzyłeś Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 20, 24-29) Pan mój i Bóg mój Słowa Ewangelii według świętego Jana Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana». Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę». A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym». Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś. Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 02:361080p 1137 02:36#57 - #niewierny 1080p

Dodał: pokatolicku

Odbudowę czas zacząć! 1. czytanie (Am 9, 11-15) Zapowiedź powrotu Izraela z niewoli Czytanie z Księgi proroka Amosa Tak mówi Pan: «W tym dniu podniosę szałas Dawidowy, który upada, zamuruję jego szczeliny, ruiny jego podźwignę i jak za dawnych dni go zbuduję, by posiedli resztę Edomu i wszystkie narody, nad którymi wzywano mojego imienia mówi Pan, który to uczyni. Oto nadejdą dni mówi Pan gdy będzie postępował żniwiarz zaraz za oraczem, a depczący winogrona za siejącym ziarno; z gór moszcz spływać będzie kroplami, a wszystkie pagórki będą w niego opływać. Uwolnię z niewoli lud mój izraelski odbudują miasta zburzone i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i pić będą wino; założą ogrody i będą jedli z nich owoce. Zasadzę ich na ich ziemi, a nigdy nie będą wyrwani z ziemi, którą im dałem mówi Pan, twój Bóg». Psalm (Ps 85 (84), 9. 11-12. 13-14 (R.: por. 9)) Pan głosi pokój swojemu ludowi Będę słuchał tego, * co Pan Bóg mówi: oto ogłasza pokój ludowi i swoim wyznawcom, * którzy się zwracają ku Niemu swym sercem. Pan głosi pokój swojemu ludowi Łaska i wierność spotkają się z sobą, * ucałują się sprawiedliwość i pokój. Wierność z ziemi wyrośnie, * a sprawiedliwość spojrzy z nieba. Pan głosi pokój swojemu ludowi Pan sam szczęściem obdarzy, * a nasza ziemia wyda swój owoc. Sprawiedliwość będzie kroczyć przed Nim, * a śladami Jego kroków zbawienie. Pan głosi pokój swojemu ludowi Aklamacja (Por. J 10, 27) Alleluja, alleluja, alleluja Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 9, 14-17) Nie można stosować zwyczajów Starego Przymierza do Nowego Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: «Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?» Jezus im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć. Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania, gdyż łata obrywa ubranie, i gorsze staje się przedarcie. Nie wlewają też młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki przepadają. Ale młode wino wlewają do nowych bukłaków, a tak jedno i drugie się zachowuje». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 04:191080p 419 04:19#58 - #odbudowa 1080p

Dodał: pokatolicku

Daj się uwieść! 1. czytanie (Oz 2, 16. 17b-18. 21-22) Naród wybrany jest oblubienicą Boga Czytanie z Księgi proroka Ozeasza Tak mówi Pan: «Zwabię oblubienicę i wyprowadzę ją na pustynię, i przemówię do jej serca. I tam odpowie Mi jak w dniu, w którym wychodziła z ziemi egipskiej. I stanie się w owym dniu mówi Pan że nazwie Mnie: Mąż mój, a już nie powie: Mój Baal. I poślubię cię sobie na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana». Psalm (Ps 145 (144), 2-3. 4-5. 6-7. 8-9 (R.: por. 8a)) Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia Każdego dnia będę błogosławił Ciebie * i na wieki wysławiał Twoje imię. Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały, * a wielkość Jego niezgłębiona. Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia Pokolenie pokoleniu głosi Twoje dzieła * i zwiastuje Twe potężne czyny. Głoszą wspaniałą chwałę Twego majestatu * i rozpowiadają Twoje cuda. Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia Mówią o potędze Twoich dzieł straszliwych * i głoszą wielkość Twoją. Przekazują pamięć o wielkiej Twej dobroci * i cieszą się Twą sprawiedliwością. Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia Pan jest łagodny i miłosierny, * nieskory do gniewu i bardzo łaskawy. Pan jest dobry dla wszystkich, * a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył. Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia Aklamacja (Por. 2 Tm 1, 10b) Alleluja, alleluja, alleluja Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył, a na życie rzucił światło przez Ewangelię. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 9, 18-26) Uzdrowienie kobiety i wskrzeszenie córki Jaira Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Gdy Jezus mówił do uczniów, oto przyszedł do Niego pewien zwierzchnik synagogi i oddając Mu pokłon, prosił: «Panie, moja córka dopiero co skonała, lecz przyjdź i połóż na nią rękę, a żyć będzie». Jezus wstał i wraz z uczniami poszedł za nim. Wtem jakaś kobieta, która dwanaście lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza. Mówiła bowiem sobie: «Żebym choć dotknęła Jego płaszcza, a będę zdrowa». Jezus obrócił się i widząc ją, rzekł: «Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła». I od tej chwili kobieta była zdrowa. Gdy Jezus przyszedł do domu zwierzchnika i zobaczył fletnistów oraz tłum zgiełkliwy, rzekł: «Odsuńcie się, bo dziewczynka nie umarła, tylko śpi». A oni wyśmiewali Go. Skoro jednak usunięto tłum, wszedł i ujął ją za rękę, a dziewczynka wstała. Wieść o tym rozeszła się po całej tamtejszej okolicy. #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku! 03:061080p 445 03:06#59 - #uwodziciel 1080p

Dodał: pokatolicku

Następna strona >

Oglądaj gdzie chcesz

CDA

Ulepsz konto

Przydatne linki

Kup w