W kazaniu nawiązującym do znanych słów Adama Mickiewicza Miej serce i patrzaj w serce ks. Piotr Pawlukiewicz mówi o potrzebie głębokiego spojrzenia na drugiego człowieka. Nie przez pryzmat wyglądu, sukcesu, statusu czy przeszłości, ale przez pryzmat serca jego bólu, pragnień, dobra i zranień. To kazanie to apel, by w świecie pełnym powierzchowności i ocen, nauczyć się patrzeć głębiej.
Ks. Piotr wyjaśnia, że tylko sercem można zrozumieć drugiego człowieka jego historię, motywy, także jego grzechy i wybory. Pokazuje, jak łatwo przyklejamy ludziom etykiety, nie próbując nawet ich poznać. A przecież sam Jezus patrzył zawsze w serce widział nie tylko grzech, ale i tęsknotę za dobrem.
Kapłan przypomina, że chrześcijaństwo nie polega na byciu poprawnym, ale na byciu miłosiernym. Serce nie ocenia, serce kocha i właśnie takiego patrzenia na innych uczy nas Ewangelia. Mamy mieć serce wrażliwe, czułe, odważne. I patrzeć w serce z pokorą i szacunkiem dla tajemnicy drugiego człowieka
Wyszukiwanie odpowiedzi..
