Reżyser w zabawny, a zarazem niepokojący i okrutny sposób piętnuje francuskie wyższe sfery i kościół. Kilku przyjaciół, wśród nich biskup, były oficer i ambasador bezskutecznie próbują spożyć wspólny posiłek. Uroczy i dobrze wychowani przedstawiciele establishmentu nie mogą sprostać serii przeszkód jakie stają na ich drodze. Do konsumpcji ciągle nie dochodzi z coraz to bardziej absurdalnych powodów. W końcu zasiadają do wspólnego stołu
Wytrzymałam godzinę i pięć minut, z każdą minutą było coraz gorzej chociaż na początku zapowiadał się nieżle. Szczerze nie polecam, strata czasu.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
