Evan to bohater musicalu broadwayowskiego oraz powieści Stevena Levensona. To historia nastolatka, który cierpi na fobię społeczna. Terapią mają być listy pisane do samego siebie. Jeden z listów trafia w ręce kolegi z klasy Connora, który popełnia wkrótce samobójstwo. Evan zostaje uznany przez pomyłkę za przyjaciela Connora. Niespodziewanie zyskuje sympatię kolegów oraz rodziców zmarłego chłopaka
Film bardzo mocno mnie rozczarował, najwidoczniej miałam zbyt duże oczekiwania. Po pierwsze aktor grający Evana mógłby zagrać również ojca Connora gdyż wygląda na 40 lat a nie na 17, jednak jest to już sprawa estetyki. Co naprawdę mnie rozczarowało to cały plot historii wykorzystujący schorzenia psychiczne oraz śmierć chłopca (do którego nikt nie raczył wyciągnąć ręki po pomoc, kiedy jeszcze był na to czas) na korzyść niepewności innych ludzi. Kolejna rzecz to to że rodzice, oraz siostra Connora uwierzyli we wszystkie te kłamstwa wyssane prosto z palca co było tak nieautentyczne że szok. Miałam obejrzeć musical jednak po godzinie oglądania (ponieważ niestety nie dotarłam do końca) stwierdzam że wolę to sobie oszczędzić. Jedyna rzecz jaka mi się w tym wszystkim podobała to piosenka "Sincerely, Me" (bardzo fajna). PS. Myślałam że film będzie o tematyce LGBT+.
Odpowiedz
anonim205(*.*.244.205) 2023-02-02 22:27:470
Więc.... chcecie mi wmówić że ten pomarszczony typ ma jakieś 17 lat i mam nie zauważyć że jest za stary do tej roli? Okej, zrozumiałe
Odpowiedz
najbardziej boli mnie fakt, ze evan w oczach wiekszosci ludzi jest teraz najgorszy i tym podobne. ja jestem innego zdania. zauwazcie, ze na poczatku chcial sie wytlumaczyc, ale nie do konca byl w stanie. zaburzenia depresyjne i stany lekowe czasami utrudniaja zycie do tego stopnia, ze nie jestes w stanie zrobic nic. bo jesli powiesz prawde, zranisz kogos i wtedy caly swiat sie zawali. wszyscy na ciebie najada. kontynuowal to, bo chcial, zeby jego rodzice mysleli, ze ich syn kogos mial i nie cierpial az tak bardzo za zycia. mozliwe nawet, ze chcial, by jego siostra zdolala go pokochac, dac jej nadzieje, ze jej bratu na niej i tak zalezalo, tylko wszystko w nim sie zepsulo i nie potrafil tego odpowiednio okazac. przyznanie sie do tego rowniez musialo wymagac go sporo odwagi. ludzie cie znienawidza, nawet jesli masz dobre intencje. bo nikt tego nie widzi. nikt nie czyta miedzy wersami, bo tak jest latwiej. to moja opinia i nie kazdy musi sie z nia zgadzac. aczkolwiek nie uwazam tez, ze rodzina connara zareagowala na to niewlasciwie- ich syn byl prawie calkiem sam i musialo ich to zabolec, zniszczyc ich nadzieje i swiatopoglad.
Odpowiedz
@avantvrnik: evan mogl odnalezc pozniej juz komfort w tym, ze ''mial przyjaciela'', wspomnienia, by nie cierpiec przez samotnosc caly czas, wolal utwierdzic sie w nieprawdzie by chociaz na chwile przerwac ciagly bol.
Odpowiedz
Co kliknę to ktoś zawodzi falsetem. Tak, wiem, że to musical, ale czy wszyscy muszą wyć na jedną nutę? Przepraszam, ale film do mnie nie trafił. Ale jeśli komuś podoba się taki klimat to super, miłego oglądania.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
