Gary, odnoszący sukcesy inżynier z Krzemowej Doliny, przyjeżdża do Paryża w interesach. Melduje się w położonym przy lotnisku hotelu i… wyłącza telefon. Nie zamierza się kontaktować ani ze swoimi współpracownikami, ani z najbliższymi. Wypalony i zestresowany, chce po prostu zacząć nowe życie. W tym samym hotelu pracuje Audrey, młoda pokojówka i studentka, która doświadcza wyjątkowych zmian. Pokazywana na MFF w Cannes, w sekcji Un Certain Regard, kameralna opowieść o dwojgu ludzi, którzy znaleźli się w zwrotnym punkcie swojego życia. Zagubieni i samotni, potrzebują kogoś, kto pomoże im podjąć najważniejsze decyzje. Ten intrygujący obraz jest dziełem utalentowanej reżyserki i scenarzystki Pascale Ferran, która w niebanalny sposób połączyła w nim wątki realistyczne i magiczne.
Po pierwsze: Nie palę. Podniecanie się palącymi ludźmi nie działa na mnie, podobnie jak widok popielniczki. Po drugie: nie jestem informatykiem. Nie rozumiem problemów na miarę kłód rzucanych pod nogi panu bohaterowi. Po trzecie: nie mieszkam w hotelu. Obce mi są dylematy pokojówki. Po czwarte: ptaki są ptakami.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
