Scenariusz został napisany na podstawie książki głównej bohaterki filmu. Louanne Johnson, po zrezygnowaniu z pracy w marines postanawia objąć posadę w jednej ze szkół średnich w Los Angeles. Zostaje przydzielona przez dyrektora szkoły do wyjątkowo trudnej klasy pełnej młodzieży pochodzenia afroamerykańskiego i meksykańskiego, często też członków gangów ulicznych. Klasa nową nauczycielkę traktuje jak wroga i stara się jej pozbyć tak jak jej poprzedniczki. Louanne z biegiem czasu zyskuje ich zaufanie nietypowymi metodami nauczania oraz zaangażowaniem w rozwiązywaniu ich problemów. Louanne jest pierwszą osobą, która stara się im pomóc w rozwiązywaniu trapiących ich problemów. Dzięki nowej nauczycielce uczniowie zyskują wiarę w swoje możliwości.
anonim118(*.*.189.118) wysłano z m.cda.pl 2022-10-02 23:13:33+7
Za każdym razem robi takie samo wrażenie. Kozak !
Odpowiedz
anonim144(*.*.241.144) 2023-04-06 23:15:34+6
Okazuje się, że każdy z uczniów jest dobrym dzieciakiem. Po prostu wychowali się w złym środowisku. Zostali nauczeni, że przestępcze zachowania to sposób na życie. Sposób, do którego użycia przymusza ich otoczenie.
Odpowiedz
Bardzo dobry film teraz już nie robią takich same gowna
Odpowiedz
anonim144(*.*.241.144) 2023-04-06 23:08:20+2
Jak to często bywa, system i środowisko potrafią zabić to, co w człowieku najlepsze. Choć wystarczy tylko kogoś, kto dostrzega ich zabójczość. Kogoś będącego w stanie je zmienić, pomóc więźniom systemu dając im poczucie bezpieczeństwa, zaufanie i narzędzia walki, czyli wiedzę.
Odpowiedz
anonim144(*.*.241.144)2023-04-06 23:09:34+1
@anonim144: to jest po prostu piękny film (z pokrzepiającym zakończeniem, bo zawsze znajdzie się ktoś, kto chce pomóc)
Odpowiedz
anonim61(*.*.45.61) 2023-02-03 01:02:18+2
Dobry film. Michelle Pfeiffer w roli nauczycielki, Louanne Johnson wypadła wyśmienicie. Poruszono bardzo ważny temat buntu nastolatków, ich niechęci do uczenia się w szkole i poezji, która (marzy mi się przynajmniej) powinna zajmować najważniejsze miejsce w życiu każdego człowieka. W dodatku przygrywa w niektórych momentach piosenka świętej pamięci już Coolio - "Gangsta's Paradise". Zawsze bardzo mi się podoba, chociaż najpierw poznałem jej parodię w wykonaniu Weirda Ala Yankovica pt. "Amish Paradise" - naprawdę tak było, nie zmyślam. I przez to nie wiedziałem, która piosenka była najpierw. Ten film życzy każdemu człowiekowi by odkrył w sobie jakieś talenty i wybrał tą jedyną, słuszną i właściwą drogę, chociażby miała być ona wyboistą i pełną niebezpiecznych zakrętów. 7/10
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
