Koniec długiego dnia (1992) - Terence Davies

Film jest subtelną opowieścią o dzieciństwie chłopca, którego jedną z pasji było kino. Dialogi z różnych filmów są nawet wplecione w jego akcję (np. kwestia z Jak zabić starszą panią). Realne zdarzenia i przestrzenie mieszają się z wyobraźnią chłopca. Podczas lekcji w szkole chłopiec przenosi się np. na pełne morze i płynący po nim statek. Film składa się z drobnych elementów - jest zbiorem wspomnień i wrażeń z dzieciństwa. Drobne epizody przeplatają się ze sobą - popołudnie w kinie, wieczór wigilijny, matka krzątająca się przy kuchni, kłócący się sąsiedzi... Uwaga nasza koncentruje się też czasami na drobnych elementach - jak wzór na zasłonie czy krople deszczu na szybie. Przepiękna strona wizualna wzmocniona jest zbiorem cudownych piosenek. Film uświadamia, czym tak na prawdę jest nasze dzieciństwo i co zostaje po nim w naszej pamięci - taki właśnie zbiór drobnych epizodów, przedmiotów i marzeń.